บันทึกชีวิต สำรวจใจ อย่าเข้ามาอ่าน มันไร้สาระ

กระทู้สนทนา
อายุ 30 แล้วครับ แก่และเคว้งมาก

เสพสื่อมากไปเจอแต่คนมีไฟอยากเปลี่ยนโลก เป็นเศรษฐี ชีวิตดี ทุกคนชื่นชม อดมาเปรียบเทียบกับตัวเองไม่ได้

ตัวเราเองทำอะไรมาหลายอย่าง ไม่เคยได้ทำอะไรที่ตัวเองชอบ หรืออยากทำจริง ๆ สักอย่าง ทำให้ชีวิตไม่เคยมีความสุขเลย

เอาตรง ๆ ทำไมเราไม่รู้ตัวเองเลย ถามใจตัวเองลึก ๆ ไม่อยากเป็นอะไรเลย ไม่มีความหลงไหลอะไรเป็นพิเศษเลยนะ เลยเกิดความกลัวจะทำผิดพลาด เพราะฟังมาว่าคนเราถ้าไม่หลงไหลจริง ๆ ทำอะไรก็เจ๊ง

เดี๋ยวขอลองนึกก่อนว่าเรา ชอบอะไรไม่ชอบอะไร

เรื่องบ้าน ไม่ได้อยากมีบ้านเป็นของตัวเอง ขอแค่มีห้องพอนอนได้ก็พอ 
(แต่ก็อยากให้พ่อแม่อยู่สบายๆนะ)

ไม่ได้อยากกินอะไรพิเศษ เลย ขอไข่ดาวอิ่มไปมื้อก็พอ ใครให้อะไรก็กิน พอใจแบบนี้

เสื้อผ้ายิ่งหนักไม่เคยคิดจะซื้อไม่เคย ไม่ได้อยากได้เลย ไม่แต่งตัวเลย

ไม่อยากมีลูกเลย ล้านเปอร์เซ็นต์

เหล้าเบียร์ บุหรี่ ไม่อยากกินเลย สังคม ไม่ได้ต้องการอะไรเลย ไม่ได้ชอบ ไม่ได้โหยหาเลย

สิ่งที่ติดอย่างเดียวคงเป็นโทรศัพท์ เสพติ๊กตอก นอนเฉย ๆ ดู อะไรเรื่อยเปื่อย เบื่อก็ขับมอเตอร์ไซค์ไปเรื่อย ๆ ใกล้บ้าน แล้วก็กลับมานอน

อ้อเราชอบไปสถานที่แปลกใหม่ ป่าดงดิบ ถ้ำ น้ำตก สำรวจ สัตว์ป่า ปลา แมลง แต่มันไม่ได้เงินนี่ซิ หรือเราคิดแต่เรื่องเงินมากไป แต่ไปทางไหนมีแต่คนบอก เงินสำคัญนะ เรื่องอาหารชอบทำเหมือนกัน ทำอะไรอร่อย เฉพาะหมวดของคาวนะ เบเกอรี่ยอมแพ้

ตอนนี้ตันเหมือนกันนะ 
 
แต่อย่างน้อยสะดุดคำนึงที่ตัวเองพิมพ์คือ เกิดมายังไม่เคยได้ลองทำสิ่งที่อยากเลยนี่แหละ คำนี้น่าสนใจ นึกถึงแล้วก็มีกำลังใจ จะลองทำตามใจคิดดีไหม ในเมื่อเกิดมาแล้ว ตายไปจะได้เกิดเป็นคนอีกปาวก็ไม่รู้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่