สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กม.ต้นที่ต้องย้ายออกมาจากโรงเรียนเก่าเล้วความที่เข้ากับเพื่อนไม่เป็นเท่าไหร่เลยทำให้คิดมากบ้าง เเต่เราพยายามที่จะอยู่กับคนที่พอไปกันได้นะคะเเล้วไม่คิดอะไรด้วยเพราะบอกกับตัวเองเสมอว่าเดี๋ยวก็ได้กลับบ้านไปเจอหมาจะได้เล่นกับเขาเเละคลายเครียดได้บ้างซึ่งเป็นเเบบนี้มาพักนึงเเล้วค่ะเเต่พอมาวันนึงเรากลับมาจากโรงเรียนเเล้วไม่เจอเขาเราเลยไปหาหมากับพ่อค่ะพอไปถึงปากซอยหมู่บ้าน ร้านอู่รถบอกเมื่อเช้ามีหมาโดนรถชนตายเเต่เขาจำสีไม่ได้(หมาเราตัวสีขาวออกทอง)ร้านอู่รถเลยให้พ่อเราไปถามข้างร้านเขาค่ะเพราะเขาเป็นคนเอาร่างหมาเราไปฝัง พอไปถึงพ่อเราก็ยื่นรูปหมาให้ดูสรุปใช่ค่ะเเล้วยังบอกว่าร่างหมาเละหมดเลย ตอนนั้นใจสลายมาก เเละไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะเพราะทั้งบ้านมีเเต่ความทรงจำที่เขาทิ้งไว้ให้เรา เเละยังทำให้เราไม่อยากไปเรียนเลยค่ะทั้งเข้ากับเพื่อนไม่ได้เเละหมาจากเราไปอีก บอกตรงๆเลยว่ารับไม่ได้เลย หมาเรามันขี้เล่นเเละตลกมากเลยค่ะพอเขาไม่อยู่เลยไม่ชินไม่มีใครเล่นด้วยเหมือนเมื่อก่อน เพราะอีกตัวที่เราเลี้ยงมันขี้เกียจเเถมนอนทั้งวันบางทีก็เบื่อชีวิตนะคะ เเต่2คืนเเรกเราฝันถึงเขาด้วยค่ะเราฝันว่าเขามาเล่นกับหมาที่บ้านดูสดใสมีความสุขมากเขามาเชิงบอกลารึเปล่า ใครพอมีวิธีผ่านเรื่องเลวร้ายนี้ไปบ้างคะ