เห็นด้วยนะเรื่องถนนหนทางที่FC ลุงตู่บอกว่าเจริญและพัฒนาขึ้น ถนนที่กว้างขึ้นและสร้างใหม่ในหลายๆ ภาคไม่โกหกหรอก รวมทั้งภาพถนนที่ตัดไปสุดปลายทางที่กลางทุ่งนาด้วย(ฮา) ซึ่งนั่นก็น่าภูมิอกภูมิใจสำหรับ FCลุงตู่อยู่แล้ว พวกสามกีบไม่ต้องไปเคลมเลยว่านั่นเป็นโครงการของรัฐบาลเก่าของเจ๊ปูแก ยังไงๆ ก็ช่วยเหลือผลงานอะไรไว้ให้FC ลุงได้ภูมิใจบ้าง ถือว่าสงเคราะห์เกื้อกูลกันในฐานะคนไทยด้วยกัน FCลุงก็ไม่ต่างอะไรจากลุงหรอกคือมีแปดหมื่นสี่พันเซลส์เท่ากันไม่ขาดไม่เกิน แสดงความภูมิใจกับถนนหนทางที่ลุง "กู้" มาสร้างอย่างมากมายมหาศาลและใช้เกทับพวกสามกีบได้อย่างสะใจ แต่ไม่เคยถามหรือสงสัยว่ากับเงินกู้มากมายมหาศาลขนาดนี้ ถ้าเป็นรัฐบาลอื่น? คนอื่น? ตัวเอง? หรือแม้กระทั่งเด็กอนุบาล? จะสามารถทำได้ดีกว่านี้ไหม? หรือว่า ตระเวณหาทั่วจักรวาลนี้แล้ว มีแต่ลุงเท่านั้นที่ทำได้?
ย่อภาพให้เล็กลงดีกว่า จะได้เห็นชัดเจนขึ้นบ้างเผื่อ FCลุงจะเข้าใจ คืออย่างนี้.....มีบ้านทรงไทยอยู่หลังหนึ่งปลูกบนเนื้อที่กว้างพอประมาณมีรั้วรอบขอบชิด มียามหลายคนผลัดกันเฝ้าประตูและรัวบ้าน และมีพ่อบ้านผลัดกันคอยดูแลกิจการภายในบ้าน วันดีคืนดีหัวหน้ายามชวนเพื่อนๆ ยามด้วยกันถืออาวุธครบมือกรูเข้าไปในบ้านข่มขู่พ่อบ้านเพื่อขอดูแลกิจการภายในบ้านเอง! ถึงตรงนี้แล้ว พอจะเห็นภาพความ "บันเทิง" ที่กำลังจะเกิดหรือยังครับ? จากนั้นคณะยามก็เข้ามาเป็นใหญ่ในบ้านถืออาวุธคุมทุกอย่าง สมาชิกภายในบ้านที่ไม่เห็นด้วยก็ถูกทั้งผลักทั้งถีบเข้าห้องเพื่อไปปรับทัศนะคติล้างสมองเสียใหม่ พวกที่ไม่เห็นด้วยอย่างรุนแรงก็เผ่นกระโดดหน้าต่างปีนรั้วหนีออกจากบ้านไป เล่นไล่จับและซ่อนหากันภายในบ้านหลายพักใหญ่
ตู้นิรภัยที่พ่อบ้านคนก่อนๆ ใช้เก็บเงินเป็นทุนรอนในอนาคต หัวหน้ายามก็สั่งให้งัดตู้เอาเงินออกมาใช้จวนเกลี้ยง! ที่เหลือเศษเป็นเงินทอนเล็กๆ น้อยๆ ก็โยนมาให้สมาชิกภายในบ้านแบ่งปันกัน ทำให้FCหัวหน้ายามก็รู้สึกเป็นหนี้เป็นคุณกับเศษเหลือที่ได้รับ สรรเสริญยกมืออนุโมทนาท่วมหัวว่าขอหัวหน้ายามจงเป็นพ่อบ้านตลอดไปชั่วกัลปวสานเทอญ หัวหน้ายามได้ใจ....สั่งให้ลูกน้องไปกู้เงินจากกองทุนหมู่บ้านเข้ามาก้อนโต ปรับปรุงทางเดินในบ้านบ้าง ซ่อมแซมหลังคาบ้านบ้าง ทาสีบางห้องภายในบ้านบ้าง ซื้อนาฬิกาติดผนังบ้านบ้าง ฯลฯ บรรดาFC ที่ปลื้มเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้ถึงกับคลั่งไปเลยว่าผลงานยอดเยี่ยม โดยไม่ลำดับความสำคัญภายในบ้านและคิดถึงข้อเท็จจริงว่า "ราคา" หรือ "หนี้" ที่ต้องจ่ายตรงนั้นในภายหลังมันสูงลิบ หรือไม่กล้าแม้ที่จะถามว่าไปกู้เงินมามากมายขนาดนั้น ทำได้แค่นี้เองหรือ? คนเราน่ะนะ คลั่งไคล้กันเมื่อไหร่...มักจะมองไม่เห็นด้านอื่นๆ
และปัญหาบานปลายที่ต้องเผชิญในตอนนี้ก็คือ "หนี้" และ "รายรับ" ที่ไม่บาลานซ์กัน ตลอดระยะเวลาที่หัวหน้ายามดูแลบ้านหลังนี้ "รายรับ" มีเพียงน้อยนิดหรือแทบไม่มีเอาเสียเลย ซึ่งแต่ก่อนนั้นบ้านหลังนี้ก็ยังพอมีรายรับพยุงตัวเลี้ยงตัวมันได้ หรือแม้กระทั่งบางช่วงมี "รายรับ" เข้าบ้านมากมายจนสามารถ "ปล่อยกู้" ให้กับบ้านหลังอื่นๆ ได้ รายรับที่ว่านี้บางส่วนก็มาจากผลิตภัณฑ์เล็กๆ น้อยๆ ภายในบ้านนี่แหละ จากที่พ่อบ้านคนก่อนตระเวณหาตลาดเพื่อเอาไปวางขายจนสร้างรายได้เข้าบ้านเป็นกอบเป็นกำในระยะเวลาเพียงสั้นๆ
แต่ตอนนี้แปดกว่าปีแล้วสินะ...ที่หัวหน้ายามคนนี้เข้ามาดูแลบ้าน บากหน้าไปกู้คนอื่นมาจนแทบจะอ้างสิทธิ์ที่จะกู้ต่อไม่มีแล้ว ตอนนี้คงเหลืออย่างเดียวที่จะหารายได้เข้าบ้านได้คือแบ่งหรือเฉือนที่ดินภายในบริเวณบ้านนี่แหละประกาศขายให้กับคนนอกบ้าน! เนื้อที่บริเวณบ้านออกใหญ่โต ขายให้คนอื่นสักแค่หย่อมสองหย่อมคงไม่มีอะไรเสียหาย แต่ขอได้เห็น "เงิน" ก็เป็นพอ ปัญญาหาเงินด้วยวิธีอื่นแล้วไม่มีแล้ว เฮ้อ เหนื่อยแทนเลย..... ต่อไป ใครจะรู้ได้? หากหัวหน้ายามคนนี้ยังเป็นพ่อบ้านต่อไปอีก อาจจะรื้อผนังบ้านหรือแม้กระทั่งพระพุทธรูปในห้องพระเอาไปขายให้คนจากบ้านอื่นก็เป็นได้ 5555555 เอวังฯ
...ผลงานของลุงก็เข้าท่าอยู่นะ /วชรน...
ย่อภาพให้เล็กลงดีกว่า จะได้เห็นชัดเจนขึ้นบ้างเผื่อ FCลุงจะเข้าใจ คืออย่างนี้.....มีบ้านทรงไทยอยู่หลังหนึ่งปลูกบนเนื้อที่กว้างพอประมาณมีรั้วรอบขอบชิด มียามหลายคนผลัดกันเฝ้าประตูและรัวบ้าน และมีพ่อบ้านผลัดกันคอยดูแลกิจการภายในบ้าน วันดีคืนดีหัวหน้ายามชวนเพื่อนๆ ยามด้วยกันถืออาวุธครบมือกรูเข้าไปในบ้านข่มขู่พ่อบ้านเพื่อขอดูแลกิจการภายในบ้านเอง! ถึงตรงนี้แล้ว พอจะเห็นภาพความ "บันเทิง" ที่กำลังจะเกิดหรือยังครับ? จากนั้นคณะยามก็เข้ามาเป็นใหญ่ในบ้านถืออาวุธคุมทุกอย่าง สมาชิกภายในบ้านที่ไม่เห็นด้วยก็ถูกทั้งผลักทั้งถีบเข้าห้องเพื่อไปปรับทัศนะคติล้างสมองเสียใหม่ พวกที่ไม่เห็นด้วยอย่างรุนแรงก็เผ่นกระโดดหน้าต่างปีนรั้วหนีออกจากบ้านไป เล่นไล่จับและซ่อนหากันภายในบ้านหลายพักใหญ่
ตู้นิรภัยที่พ่อบ้านคนก่อนๆ ใช้เก็บเงินเป็นทุนรอนในอนาคต หัวหน้ายามก็สั่งให้งัดตู้เอาเงินออกมาใช้จวนเกลี้ยง! ที่เหลือเศษเป็นเงินทอนเล็กๆ น้อยๆ ก็โยนมาให้สมาชิกภายในบ้านแบ่งปันกัน ทำให้FCหัวหน้ายามก็รู้สึกเป็นหนี้เป็นคุณกับเศษเหลือที่ได้รับ สรรเสริญยกมืออนุโมทนาท่วมหัวว่าขอหัวหน้ายามจงเป็นพ่อบ้านตลอดไปชั่วกัลปวสานเทอญ หัวหน้ายามได้ใจ....สั่งให้ลูกน้องไปกู้เงินจากกองทุนหมู่บ้านเข้ามาก้อนโต ปรับปรุงทางเดินในบ้านบ้าง ซ่อมแซมหลังคาบ้านบ้าง ทาสีบางห้องภายในบ้านบ้าง ซื้อนาฬิกาติดผนังบ้านบ้าง ฯลฯ บรรดาFC ที่ปลื้มเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้ถึงกับคลั่งไปเลยว่าผลงานยอดเยี่ยม โดยไม่ลำดับความสำคัญภายในบ้านและคิดถึงข้อเท็จจริงว่า "ราคา" หรือ "หนี้" ที่ต้องจ่ายตรงนั้นในภายหลังมันสูงลิบ หรือไม่กล้าแม้ที่จะถามว่าไปกู้เงินมามากมายขนาดนั้น ทำได้แค่นี้เองหรือ? คนเราน่ะนะ คลั่งไคล้กันเมื่อไหร่...มักจะมองไม่เห็นด้านอื่นๆ
และปัญหาบานปลายที่ต้องเผชิญในตอนนี้ก็คือ "หนี้" และ "รายรับ" ที่ไม่บาลานซ์กัน ตลอดระยะเวลาที่หัวหน้ายามดูแลบ้านหลังนี้ "รายรับ" มีเพียงน้อยนิดหรือแทบไม่มีเอาเสียเลย ซึ่งแต่ก่อนนั้นบ้านหลังนี้ก็ยังพอมีรายรับพยุงตัวเลี้ยงตัวมันได้ หรือแม้กระทั่งบางช่วงมี "รายรับ" เข้าบ้านมากมายจนสามารถ "ปล่อยกู้" ให้กับบ้านหลังอื่นๆ ได้ รายรับที่ว่านี้บางส่วนก็มาจากผลิตภัณฑ์เล็กๆ น้อยๆ ภายในบ้านนี่แหละ จากที่พ่อบ้านคนก่อนตระเวณหาตลาดเพื่อเอาไปวางขายจนสร้างรายได้เข้าบ้านเป็นกอบเป็นกำในระยะเวลาเพียงสั้นๆ
แต่ตอนนี้แปดกว่าปีแล้วสินะ...ที่หัวหน้ายามคนนี้เข้ามาดูแลบ้าน บากหน้าไปกู้คนอื่นมาจนแทบจะอ้างสิทธิ์ที่จะกู้ต่อไม่มีแล้ว ตอนนี้คงเหลืออย่างเดียวที่จะหารายได้เข้าบ้านได้คือแบ่งหรือเฉือนที่ดินภายในบริเวณบ้านนี่แหละประกาศขายให้กับคนนอกบ้าน! เนื้อที่บริเวณบ้านออกใหญ่โต ขายให้คนอื่นสักแค่หย่อมสองหย่อมคงไม่มีอะไรเสียหาย แต่ขอได้เห็น "เงิน" ก็เป็นพอ ปัญญาหาเงินด้วยวิธีอื่นแล้วไม่มีแล้ว เฮ้อ เหนื่อยแทนเลย..... ต่อไป ใครจะรู้ได้? หากหัวหน้ายามคนนี้ยังเป็นพ่อบ้านต่อไปอีก อาจจะรื้อผนังบ้านหรือแม้กระทั่งพระพุทธรูปในห้องพระเอาไปขายให้คนจากบ้านอื่นก็เป็นได้ 5555555 เอวังฯ