จากกระทู้นี้นะครับ https://ppantip.com/topic/36767337
ขออธิบายให้เข้าใจไว้ก่อนนะครับ ตามความคิดของผม(ขอย้ำยะครับว่าตามความคิดของผม) เนื่องจากผมมีประสบการณ์โดยตรง แม่ผมเป็นครู (ตอนนี้ท่านเสียชีวิตไปแล้ว เพราะเอาใจใส่นักเรียนมากเกินไป เดี๋ยววันหลังจะมาเล่า) ผมแต่งงานและมีภรรยาเป็นครู ผมเคยทำงานในวงการศึกษามา 10 ปี(ตำแหน่งผู้ชำนาญการพิเศษ ฟังดูดีครับ แต่ที่ทำงานเรียกกันว่าครูจ้างสอนรายชั่วโมงครับ) ก่อนที่จะออกมาบรรจุเข้า เป็นข้าราชการชั้นสอง เท่าที่สังเกตุ คนที่รับราชการครู เป็นพนักงานราชการตำแหน่งครู ครูพี่เลี้ยงเด็ก หรือแม้แต่ครูธุรการประจำโรงเรียน หรือบุคลากรทางการศึกษา ส่วนมาก นะครับ มาจากครอบครัวระดับล่างจนถึงปานกลางและส่วนน้อยที่จะเป็นบุคคลที่มาจากครอบครัวที่ มีฐานะร่ำรวย ดังนั้นต้นทุนของชิวิต ของบุคลทั้งหลายเหล่านี้ส่วนใหญ่มักจะ(ผมก็เป็นอีกหนึ่งครอบครัว)มีปัจจัยในการดำรงชิวิตที่จำเป็นไม่เพียงพอ เช่น อยู่บ้านพ่อบ้านแม่มาตั้งแต่เกิด พอแต่งงานมีครอบครัวก็ต้องแยกบ้านออกมาสร้างครอบครัวใหม่ ต้องซื้อที่สำหรับสร้างบ้าน บางครอบครัวที่ทำงานอยู่ไกลบ้าน ต้องไปพักอยู่ใกล้ที่ทำงานต้องมีค่าเช่าบ้าน หรือต้องมียานพาหนะใช้ในการเดินทางไปทำงาน ต้องมีค่าใช้จ่ายในการเติมน้ำมัน และค่าบำรุงรักษายานพาหนะนั้น ต้องส่งเสียพ่อแม่เป็นการตอบแทนบุญคุณ ส่งลูกเรียน สนับสนุนการศึกษา(ในบางส่วนที่ไม่มีงบของโรงเรียน คุณแม่ของผมและภรรยาของผมได้ใช้เงินส่วนตัวในการซื้อวัสดุและอุปกรณ์เหล่านั้นเพื่อมาสอนนักเรียน) และค่าใช้จ่ายจิปาถะในภาษีสังคมอีกมากมาย ถึงแม้บางท่านจะมีรายรับมากรายจ่ายก็มากขึ้นไปเป็นเงาตามตัว การที่จะเก็บเงินก้อนเพื่อไปใช้ในการทำอะไรสักอย่างแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย นั้นคือสาเหตุที่ครูต้องกู้และเป็นหนี้ตามที่ทุกคนเข้าใจ(การกู้เงินทำให้มีเงินก้อนอยู่ในมือ)แต่ไม่ว่าจะเป็นครูหรืออาชีพใดๆๆก็ตามก็มีคนเป็นหนี้กันทั้งนั้นส่วนที่ี่ ใครจะกู้มาทำอะไรและได้ผลยังไงก็สุดแท้แต่ผู้กู้ครับ ที่ผมออกมาชี้แจงนี้ก็ให้รู้ที่มาของสาเหตุที่ครูเป็นหนี้ส่วนใหญ่เท่านั้น