เราเป็นโรคนอนไม่หลับเรื้อรังมา 17 ปี คะ รักษาทุกทางตั้งแต่ กินยานอนหลับ ที่ซื้อเองได้ พอมีอาการดื้อยา ก้อไปพบหมอ จิตเวช ทานยาหมออีก 2 ปี ไม่ชอบอาการเบลอ  จากยาหมอ ช่วงหลังหมอให้ยาแรงขึ้น เลยหยุดพบหมอ หันมาดูแล สุขภาพ ออกกำลังกาย เล่นโยคะหนักมาก จนไปอินเดีย ฝึกสมาธิ ได้เป็นครูสอนโยคะ เปลี่ยนแนวการทานอาหาร ย้ายไปอยู่สิงคโปร์ รักษาฝังเข็มแพทย์แผนจีน คือ ทำทุกอย่างเพื่อให้หายจากโรคนอนไม่หลับ แต่เชื่อไหมว่า ไอ้โรคนี้ มันไม่เคยห่าง หายไปจากชีวิตเราเลย ไม่ว่าเราจะย้ายประเทศ สภาพอากาศแตกต่างยังงัย โรคนี้ ก้อจะตามหลอกหลอน เรามาตลอด จนช่วงนึงเรามีภาวะ แพนิค กลัวการนอน กลัวว่าตัวเองนอนละจะไม่ตื่น 
แต่เราเลือกที่จะไม่พบหมอ เพราะเรากลัวว่าหมอจะให้ยาประเภท กดประสาท ซึ่งตัวเรา เราไม่ชอบการรักษาแนวนี้ 
พออายุย่างเข้า 30 เราตั้งครรภ์ แต่เนื่องจากภาวะนอนไม่หลับ ร่างกายเราอ่อนแอจากข้างใน ทำให้เราแท้ง ติดกัน 2 รอบ จนท้องรอบที่ 3 เราต้องทานยากันแท้งจนคลอด แต่ช่วง 9 เดือนของการตั้งครรภ์ ภาวะนอนไม่หลับเป็นหนักมาก โดยธรรมชาติคนท้องจะหลับยากอยู่แล้ว บวกกับเรา ซึ่งไม่หลับอยู่แล้ว ฮอร์โมน ในร่างกายเปลี่ยน หลายๆอย่าง หลังคลอด ร่างกายของเราเพลียมาก เราไม่สามารถให้นมลูกได้เลย ร่างกายเราไม่แข็งแรงพอที่จะผลิตน้ำนม ออกมา ร่างกายซูบผอม น้ำหนักลด 
15 เดือนหลัง จากคลอดลูกคนแรก เราตั้งครรภ์ รอบที่ 2 อาการนอนไม่หลับ หนักกว่าเก่าอีก   เราย้ายจากสิงคโปร-ื มายุโรป หวังว่าเมืองหนาวจะช่วยให้การนอนหลับดีขึ้น แต่ไม่มีไรดีขึ้นเลย เราใช้ชีวิตแต่ละวัน ด้วยการโดฟ กาแฟ หนักมาก ช่วงเช้า แต่หลังเที่ยง เราไม่เคยดื่มคาเฟอีน เลย 
หลังคลอดลูกคนที่ สอง เรา เริ่มเห็นถึงความผิดปกติ ของตัวเอง คือ ความขี้ลืม เและ ย้ำคิดย้ำทำ ป็นหนักมาก จนทุกคนรอบข้างเรื่มรำคาญกับสิ่งที่เราเป็น  เราไม่ได้ไปพบหมอ เพราะคิดว่าคงเป็นอาการปกติของคนหลังคลอด เดี๋ยวคงหาย 

เราไปก่อนละ จะเล่าต่อ......