ปัญหาและเรื่องราวของผม ในวัย 27 ปี เรื่องเดิมคือว่า ผมคบกับแฟนผมมา 4 ปี กว่าแล้ว 2 ปีแรกเนี่ย เราสองคนอยู่ในช่วงวัยเรียนหนังสือ แฟนผมเขาอายุมากกว่าผม 3 ปี ผมสองคนจบการศึกษาในช่วงไล่ๆ กัน แฟนผมจบ ป.โท ส่วนผมจบ ป.ตรี 2 ปีแรกที่คบกันมีความสุขกันมากพูดได้ว่าชีวิตเราอบอุ่นไปด้วยความรัก แต่แล้วพอถึงช่วงที่เราสองคนต้องออกไปทำงาน ปัญหาต่างๆ ก็เริ่มเข้ามา แต่ปัญหาหลักๆเลยคือเรื่อง "เงิน" แฟนผมเขาเป็นคนขยันทำงาน ทำงาน 7 วัน วันธรรมดาหลังเลิกงานก็ทำ OT ต่อ ยันดึกทุกๆวัน ส่วนผมน่ะหรอ ผมทำงาน 5 วัน หยุดเสาร์-อาทิตย์ ไม่มี OT ให้ทำ แล้วก็ใช้ชีวิตแบบนี้ มาเรื่อยๆ จนมามีปัญหาที่ต้องเลิกลากัน ไป 1 เดือน ตลอดระยะเวลา 1 เดือนนี้ แฟนผมได้ไปเจอคนใหม่ แต่ก็ไปกับผู้ชายคนใหม่ไม่ได้ ก็เพราะผมไม่ไปอย่าให้ เหตุผลที่ทำให้เลิกกัน ก็เรื่องเงินนี้แหละ เรามีแผนที่จะแต่งงานกัน แต่ว่าผมไม่มีสินสอดไปขอที่บ้านแฟนผมเลย เพราะอะไรน่ะหรอ คือเงินเดือนผม ผ่อนคอนโด ผ่อนรถ ผ่อนมอไซต์ กินแต่ล่ะเดือน ก็หมดเกลี้ยงจนไม่เหลือ เรียกได้ว่าใช้ชีวิตแบบเดือนชนเดือนเลยทีเดียว บางเดือนก็ติดลบจนต้องยืมเงินแฟนมากิน แฟนผมเลยมองว่า ผม ไม่พยายามดิ้นรนให้ชีวิตคู่เรามันดีขึ้นกว่านี้ เขามองผมไม่เป็นผู้นำครอบครัว ทำตัวเป็นเด็กใช้ชีวิตไปวันๆ ซึ่งก็จริงอย่างที่แฟนผมพูด ยอมรับเลยผมไม่พยายามเอง เราแยกกันอยู่ได้ 1 เดือน จนได้มีโอกาสกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ผมบอกกับเขาว่าผมจะปรับปรุงตัวผมใหม่ ผมจะเป็นคนที่ดีขึ้น ซึ่งปัจจุบันผมได้เปลี่ยนแปลงตัวเองหลายๆ อย่าง และแฟนผมก็เห็นการเปลี่ยนแปลงของผม เรากลับมาอยู่ด้วยกัน 2 เดือนแล้ว แฟนผมบอกผมว่า ตัวเขาเองก็พยายามเปิดใจรับผมแล้วเหมือนกัน แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว แฟนผมกลายเป็นคนที่ ใจร้อน พูดแรง ไม่รักษาความรู้สึกอยากพูดอะไรก็พูดให้เราเจ็บ สนใจแต่ตัวเอง จับเนื้อต้องตัว เข้าไปกอด เข้าไปหอม ก็หงุดหงิดใส่ ผมมองไปตาแฟนผม ผมก็เห็นแต่ความเบื่อน่ายในตัวผม ทั้งๆที่ผมทำตัวให้ดีขึ้น ดูแลทุกอย่าง พอทะเลาะนิดทะเลาะหน่อย ก็บอกเลิกผมทุกครั้ง แฟนผมทำเหมือนตัวผมในตอนแรก ก่อนที่จะเลิกกันทุกอย่างเลย เหมือนตอนนี้ผมกับแฟนที่ยังอยู่ด้วยกันได้ เพราะภาระผูกพันธ์มั้งครับ คอนโด รถ ก็สร้างมาด้วยกันช่วยกันจ่ายทุกเดือน แถมจดทะเบียนสมรสไปแล้วด้วย เลยอยากจะได้คำแนะนำจากเพื่อนๆ ว่าควรแก้ไขเรื่องนี้ยังไงดี ส่วนใจผมตอนนี้คืออยากเดินหน้าไปกับแฟนผมต่อ แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้มีความสุขและสบายใจไปด้วยกัน