คือเราไปงานหนังสือมาแล้วเราไปซื้อหนังสือเล่มหนึ่งมา เป็นการศึกษาภาษาถิ่นโดยใช้ความรู้เรื่อง สัทศาตร์ในการศึกษา คือก่อนจะซื้อก็ถามเขาแล้วนะว่าถ้าคนไม่มีพื้นฐานซื้อได้ไหมจะเข้าใจไหม เขาบอกว่าซื้อได้สามารถอ่านแล้วทําความเข้าใจได้เลย เราก็แบบเออซื้อเลยละกัน 55555 แต่พอลองอ่านไปอ่านมาแล้วก็เริ่มเกิดความสับสน เรื่องตัวหนังสือที่ใช้เขียนแยกตัวอักษร เช่น /pa:/ หรือ /ma‘:/ไรงี้พยายามทําความเข้าใจพวกตัวอักษรกับสัญญาลักษณ์พวกนี้อยู่ แต่เรามาสบสัน ตรงเสียงปฎิภาค กับ คู่เทียบเสียงเนี้ยแหละ  เสียงปฎิภาค คือ ภาษาหรือเสียงซึ่งมีหน่วยเสียงพยัญชนะ หน่วยเสียงสระหรือ หน่วยเสียงวรรณยุกต์ ไปสอดคล้องกับหน่วยเสียงอื่นๆ
แล้วคู่เทียบเสียงมันก็ไม่ค่อยต่างจากที่เรากล่าวมาเลยอ่ะ เพราะคู่เทียเสียงมันก็เปรียบอีกคํากับอีกคําเหมือนกัน เราก็แบบงงๆ แล้วพอมาเจอ เรื่องกล่องทดสอบเสียงวรรณยุกต์อีกนะคือแบบตายยย คือเราพอเข้าใจการทํากล่องทดสอบเสียงวรรณยุกต์เนี้ยนะ แต่ไม่เข้าใจว่าเราจะใส่เสียงภาษาถิ่นเข้าไปเปรียบแบบผสมกันในนั้นได้ไหม แบบเหนือ อีสาน กลาง ใต้ แบบนี้ หรือเราต้องใช้แค่ภาษาถิ่นเดียวในกล่องทดสอบวรรณยุกต์เท่านั้น แล้วมันมีประโยชน์ตรงที่แค่ช่วยแยกภาษาถิ่นแค่นี้หรอ😭 หากมีคําฺผิดขออภัยเด้อ