คือผมเป็นคนหนึ่งที่หน้าตาไม่ดีเลย จนประมาณช่วงโควิด ประมาณผมอยู่ม.1 ผมมีรูปร่างที่อ้วนมากๆ แล้วครอบครัวก็บอกผมว่า ชาตินี้จะมีแฟนกับเขาได้กับเขาไเ้หรอ มีสภาพแบบนี้ ตอนนั้นผมเลยตัดสินใจลดนํ้าหนัก ช่วงม.3 จากนํ้าหนัก 90 ลดมาเหลือ 64 ผมพยายามดูแลตัวเองทุกอย่าง เพราะหน้าตาผมไม่ดี ตั้งแต่ม.1 ผมโดนเพื่อนบูลลี่ว่า ทําไมถอดแมสหน้าเป็นแบบนี้อ่ะ ผมไม่กล้าถอดแมสเลย เงินที่แม่ให้ผมไม่ได้ใช้เลย เพราะไม่กล้าเปิดแมสกินแม้แต่นํ้า มันเหมือนมาเป็นปมในใจผม จนช่วงม.3 คือผมเวลาใส่แมส ทําให้ผมดูดีมากๆ จนมีผญ.มาจีบบ้าง ผมไม่อยากให้เขาคาดหวังในหน้าตาผมขนาดนั้น เพราะผมคนล่ะคนกับตอนถอดแมสเลย จนวันหนึ่งผมมีแฟนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา แฟนไม่เคยเห็นผมถอดแมสเลย จนผมมาบอกแม่ผมว่า ผมมีแฟนนะ แล้วแม่ก็ตอบกลับมาว่า แฟนเคยเห็นตอนถอดแมสยังแล้วแม่ก็ขํา แล้วแม่ก็ชอบบอกว่า หล่อในแมส เอาจริงๆผมก็ไม่ได้อะไรเลย แต่มันเสียความมั่นใจ ผมไม่กล้าถอดแมสเลย บางคนก็อาจจะพูดได้ว่าอย่าไปสนใจ ถ้าคุณหน้าตาไม่ดี โลกก็ไม่ใจดีกับคุณหรอกครับ แล้วอีกอย่างผมโดนในครอบครัวตัวเองตลอด เขาไม่เคยรู้เลยว่าไปเรียนผมเป็นยังไง ผมพยายามบอกหลายครั้ง เพื่อความสบายใจของผม เขาก็ตอบมาแค่ว่า น่ารําคาญ ผมอยากรู้ว่าผมควรทํายังไงดีครับ ผมนอนไม่หลับมาหลายวันแล้วครับ เครียดมากๆเพราะจะใกล้เปิดเทอมแล้ว
[code][/code]