คือว่าเราและเพื่อน
เป็นเด็กและไม่ได้โตพอที่จะหาเงินได้เยอะมากเพื่อนเราไปสั่งบุหรี่กันกับเพื่อนในกลุ่มแต่เราไม่ได้เกี่ยวนะ
เราก็เล่นมือถือปกติจนเพื่อนเราคนนึงทักเรามาว่าขอยืมตังค์หน่อยเราถามว่าเอาไปทำอะไรเพื่อนเราก็ไม่ตอบแล้วก็ทักมาแค่ขอยืมเราเลยบอกว่าถ้าไม่บอกว่าเป็นอะไรเราก็ไม่ให้หรอกเพื่อนเราเลยบอกว่าเพื่อนเราไปติดเงินเพราะไปซื้อบุหรี่มา3000บาทเราก็งงว่าบุหรี่อะไรทำไมติดเยอะจังแต่ตอนที่เพื่อนเราทักมาขอยืมแค่199เพราะเพื่อนบอกก็ผ่อนกับเพื่อนในกลุ่มเอาในใจเราก็คิดไว้แล้วว่ายังไงก็ไม่ให้ยืมเพราะไม่อยากไปเกี่ยวแล้วก็ไม่สนับสนุนด้วยแต่เพื่อนเราบอกว่าถ้าไม่จ่ายจะโดนร้านแจ้งความแล้วเพื่อนในกลุ่มก็ไม่ยอมแล้วก็บอกเพื่อนเรามาว่าจะไปบอกแม่ของเพื่อนในความที่เพื่อนเราแอบทำโดยที่แม่ไม่รู้เลยแล้วแม่ดุมากเพราะเพื่อนเราเคยสูบบุหรี่มาแล้วครั้งนึงจนได้เข้าห้องปกครองเพื่อนเรากลัวมากในตอนนั้นเราแค่คิดว่าเราก็เป็นเด็กเหมือนกันมาขอยืมเงินกับเรา199เราก็ไม่มีหรอกเลยบอกไปว่าให้ไปบอกแม่เพราะไม่มีทางไหนจะช่วยได้แล้วสุดท้ายเพื่อนเราก็บอกมาว่างั้นจะลาออกไปหางานทำลาออกจาก ร.ร เพื่อไปหางานทำตอนนั้นคือเราคิดว่าเพื่อนเราจะเพ้ออะไรขนาดนั้นเราเลยมาทางเดียวคือให้ไปบอกแม่แล้วนางก็เพ้อมาอีกเรื่อยๆเราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
ทุกคนพอจะออกความคิดเห็นให้หน่อยได้มั้ยค่ะ
เพื่อนสั่งของไม่มีเงินจ่ายทำไงดีค่ะ
เป็นเด็กและไม่ได้โตพอที่จะหาเงินได้เยอะมากเพื่อนเราไปสั่งบุหรี่กันกับเพื่อนในกลุ่มแต่เราไม่ได้เกี่ยวนะ
เราก็เล่นมือถือปกติจนเพื่อนเราคนนึงทักเรามาว่าขอยืมตังค์หน่อยเราถามว่าเอาไปทำอะไรเพื่อนเราก็ไม่ตอบแล้วก็ทักมาแค่ขอยืมเราเลยบอกว่าถ้าไม่บอกว่าเป็นอะไรเราก็ไม่ให้หรอกเพื่อนเราเลยบอกว่าเพื่อนเราไปติดเงินเพราะไปซื้อบุหรี่มา3000บาทเราก็งงว่าบุหรี่อะไรทำไมติดเยอะจังแต่ตอนที่เพื่อนเราทักมาขอยืมแค่199เพราะเพื่อนบอกก็ผ่อนกับเพื่อนในกลุ่มเอาในใจเราก็คิดไว้แล้วว่ายังไงก็ไม่ให้ยืมเพราะไม่อยากไปเกี่ยวแล้วก็ไม่สนับสนุนด้วยแต่เพื่อนเราบอกว่าถ้าไม่จ่ายจะโดนร้านแจ้งความแล้วเพื่อนในกลุ่มก็ไม่ยอมแล้วก็บอกเพื่อนเรามาว่าจะไปบอกแม่ของเพื่อนในความที่เพื่อนเราแอบทำโดยที่แม่ไม่รู้เลยแล้วแม่ดุมากเพราะเพื่อนเราเคยสูบบุหรี่มาแล้วครั้งนึงจนได้เข้าห้องปกครองเพื่อนเรากลัวมากในตอนนั้นเราแค่คิดว่าเราก็เป็นเด็กเหมือนกันมาขอยืมเงินกับเรา199เราก็ไม่มีหรอกเลยบอกไปว่าให้ไปบอกแม่เพราะไม่มีทางไหนจะช่วยได้แล้วสุดท้ายเพื่อนเราก็บอกมาว่างั้นจะลาออกไปหางานทำลาออกจาก ร.ร เพื่อไปหางานทำตอนนั้นคือเราคิดว่าเพื่อนเราจะเพ้ออะไรขนาดนั้นเราเลยมาทางเดียวคือให้ไปบอกแม่แล้วนางก็เพ้อมาอีกเรื่อยๆเราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
ทุกคนพอจะออกความคิดเห็นให้หน่อยได้มั้ยค่ะ