ทุกวันนี้ วัยทำงานที่มีอายุระหว่าง 40-50 ปี ไม่เพียงมีภาระเลี้ยงดูลูกเท่านั้น แต่ยังต้องหารายได้ เพื่อดูแลพ่อแม่ที่เข้าสู่วัยเกษียณด้วย การอยู่ตรงกลางระหว่างสองเจเนอเรชันของวัยทำงานนี่เอง ที่ทำให้พวกเขาถูกเรียกว่า แซนด์วิชเจเนอเรชัน (Sandwich Generation) ผู้ที่อยู่ตรงกลางระหว่างพ่อแม่ และลูกๆ

หน้าที่ดูแลคนทั้งสองกลุ่ม เป็นสิ่งที่แซนด์วิชเจเนอเรชันไม่อาจปฏิเสธได้ การเผชิญกับสภาพเศรษฐกิจและสังคมที่ผันผวน ทำให้แซนด์วิชเจเนอเรชันต้องแบกความรับผิดชอบหนักอึ้งไว้บนบ่า วางไม่ได้ ครั้นจะก้าวไปข้างหน้าก็ยากเย็น ความสุขส่วนตัวกลายเป็นเรื่องที่ต้องพักไว้ก่อน เพราะมีคนข้างหลังต่อดูแล

แซนด์วิชเจเนอเรชันส่วนใหญ่ จึงมักเผชิญกับความเครียด และรู้สึกว่าเวลา 24 ชั่วโมงไม่พอจะตอบสนองความต้องการของทุกคนได้ ดูแลพ่อแม่ก็ไม่สุด ใช้เวลากับลูกก็รู้สึกว่ายังไม่มากพอ ส่วนเวลาของตัวเองนั้นก็ได้แต่รอ เผื่อว่าจะว่างสักวัน …แต่วันว่างที่เฝ้าคอยนั้นก็ไม่เคยมีจริง




ทำความเข้าใจได้ที่นี่ : https://plus.thairath.co.th/topic/everydaylife/102287

———————————————————
ข่าวพูดถึงวัย 40/50 ปี แต่ผมว่าคนที่อายุ 30+ เจอเรื่องแบบนี้ก็ไม่น้อย ถามรวมๆเลยละกัน

มีใครที่ต้องดูแลพ่อแม่ จ่ายหนี้บ้าน ส่งน้องเรียน พร้อมๆกับดูแลความสัมพันธ์กับคนใกล้ตัว ส่งแฟนเรียนหนังสือ หรือดูแลครอบครัวตัวเอง ไหมครับ

คุณท้อบ้างไหม จัดการความรู้สึกตัวเองยังไง?