สวัสดีค่ะเราคิดมาตลอดนะคะว่าการใช้ชีวิตอยู่เมืองหลวงตัวคนเดียวมันเป็นเรื่องง่าย แต่เอาจริงๆไม่ง่ายเลยค่ะ โลกแห่งเมืองหลวงต่างกับชนบทมาก ไม่ว่าจะคนสังคมและเพื่อน ทุกอย่างทำให้เราอยากมีอยากได้อยากเก่งไปเหมือนคนอื่น แต่สิ่งอื่นใดนั้นเราไม่มีแต่ผู้ให้คำปรึกษาเราใช้ชีวิตแบบลองผิดลองถูกมานับครั้งไม่ท่วนและผลทึ่ได้คือเราพลาดบ่อยมากค่ะ เราคิดว่าเราเก่งแต่ความจริงแล้วนั้นเราอ่อนต่อโลกมากค่ะ 
    เราคิดเสมอนะคะว่าพ่อแม่คืผู้ให้กำเนิดท่านจะรักเราไม่ว่าเราเป็นแบบไหนแต่ผิดคลาด แม่เราไม่รักเรามากอย่างปากที่ท่านเอ่ยถึง เราคิดเสมอว่าแม่ให้เงินคือแม่รัก ยิ่งให้มากคือรักมาก แต่จริงๆแล้วเราพึ่งรู้ว่ามันไม่ใช่ความรักอย่างที่แม่คนอื่นให้ลูก อาจจะเป็นเพราะแม่ไม่มีเวลาเลี้ยงเราด้วย แต่เราคิดนะคะว่าสักวันถ้าเรามีเงินแม่จะรักเรา คือตอนนี้เราได้เปิดร้านของเราในทำเลใหม่ ซึ่งคุณแม่เป็นคนเลือกให้ แต่ประเด็นอยู่ที่ว่าเปิดร้านเดือนเดียวลูกค้าไม่ค่อยมี แม่เรากดดันเรามาก บอกว่าอาจจะเป็นเพราะเราไม่นับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เราก็บอกตามตรงว่าไม่ได้อะไรมาก แต่ท่านยังต่อว่าเราเสมอว่าทำไมไม่มีลูกค้า พูดทุกวัน เรากดดันมากเราก็ไม่รู้จะหาที่ปรึกษาจากไหน แม่เอาแต่ต่อว่าเรา จริงๆเราก็เถียงท่านไปบ้างแต่มันคือความจริงทุกประการ ว่าเราไม่มีประสบการณ์แต่บางทีเราอยากปรึกษาท่าน ตอนนั้นเราตัดสินใจทักไปปรึกษาเค้า บอกว่าเราเครียดไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงไม่มีลูกค้า แต่แม่ก็อ่านไม่ตอบแล้วก็โทรมาอีกทีหลังจากวันนั้น2วัน บทสนทนาของแม่ที่มีต่อเรานั้นค่อนข้างจะเบื่อและรำคาญเรามาก เค้าบอกว่าเหนื่อยกับเราแค่นี้ยังเอาตัวไม่รอด ยังต้องมาปรึกษาพ่อแม่อีก ขนาดสร้างร้านให้แล้วยังทำไม่ได้ ต่อไปกูจะไม่เอาอะไรกับแล้ว กูเหนื่อยกับ เราฟังปุ๊บไม่รู้จะปรึกษาใครเลยค่ะ โลกมันพังทลายลงมามากเราไม่มีที่ปรึกษา เราแค่อยากได้กำลังใจ พอวันไหนเรามีลูกค้าแม่ก็จะพูดดีกับเรารักเรา พอวันไหนไม่มีลูกค้าเค้าก็ต่อว่าเรา เอาเราไปพูดกับพี่น้องว่าเราไม่เอาไหน สร้างร้านให้แล้วทำไม่ได้ เราเครียดมากค่ะเราไม่คิดว่าคนที่จะนินทาเราเป็นแม่แท้ๆเราเอง ส่วนป้าๆที่แม่เอาเราไปนินทาเค้าก็ด่าเราลูกเลวลูกชั่ว ทำให้แม่เสียใจ ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ แล้วเราก็ไม่ได้ยินจากปากใครหรอกค่ะ ก็แม่เรานั่นแหละค่ะที่บอกเรา ว่าคนอื่นด่าว่าเราแบบนี้ ตอนนี้ไปไหนคือป้าๆไม่มีใครเอ็นดูเราแล้วค่ะ มีแต่คนว่าให้เรา เราเหนื่อยมากค่ะ ไม่อยากสู้ต่อแล้ว คือมันหมดที่พึ่งแล้วจริงๆ เพราะเราไม่เคยเจอปัญหาแบบนี้ด้วย ส่วนแม่ก็คือตัดขาดเราไปแล้วค่ะ เราเหนื่อยจังเลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง ทุกคนจะด่าเราว่าเอาตัวไม่รอดก็ได้นะคะ แต่เรื่องแบบนี้เราพึ่งเจอครั้งแรกเรารับมือไม่เป็นจริงๆ คือตอนนี้เราต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าเช่า แต่แม่ให้เงินติดตัวมาหมุน1หมื่นบาท ค่าน้ำค่าไฟ วันไหนร้อนมากๆก็เปิดแอร์แค่ตอนสายๆ ค่านน้ำบวกค่าไฟก็ปาไปแล้ว4000