กำลังคบกับแฟนอยู่คนนึง ตอนนี้มีความคิดที่อยากจะเลิกกับเขา ไม่ใช่ว่าไม่รักนะ รักมาก เพราะเขาเป็นแฟนคนแรก ไม่รู้ว่าถ้าเลิกกับเขาไปจะเจอความรักดีๆกว่านี้อีกมั้ย ส่วนเหตุผลที่รักขนาดนี้แล้วทำไมถึงอยากเลิก ก็เป็นเพราะเขาเคยมีลูกแล้ว(7ขวบ) ลูกอยู่กับแฟนเก่าเขา ไม่ใช่ว่าพึ่งรู้แต่รู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว  แล้วเขาก็บอกไม่ได้ปิดบังอะไร ยอมรับว่าตอนแรกปากก็บอกรับได้ๆ แต่พอนานเข้าความรู้สึกตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกัน ตอนนั้นที่พูดว่ารับได้ไปอาจจะเพราะคิดอะไรสั้นๆ เขามีลูก ลูกก็อยู่กับฝั่งผญ แล้วเขากับผญก็เลิกกันนานแล้ว เขาแค่ทำหน้าที่ส่งเงินให้ทางนั้นอย่างเดียว  เราก็แบบเออรับได้ๆ  แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ เหมือนเรากังวลกลัวไปหมดว่าเขาจะกลับไปอยู่กับครอบครัวของเขา   เพราะจะมีบางโอกาสที่เขาก็ไปหาลูก เช่นวันเกิด ไปจ่ายค่าเทมอให้ ไปประชุมผู้ปกครองให้ แล้วก็ไปรับบ้างเป็นบางครั้ง เราก็เออ โอเคเขาพ่อลูกกันก็ต้องเจอกันบ้างดิอย่าคิดมาก  แล้วมันมีอยู่ครั้งนึงที่มีเฟสแฟนเก่าเขาเด้งมาหน้าโทรศัพท์ ไม่ทันอ่านข้อความเพราะเขารีบ ปัดแชทลงอย่างไว เราก็เงียบ เขาก็บอกคุยกันเรื่องลูกไม่มีอะไร โอนเงินให้ลูกเฉยๆ ตอนนั้นคือไม่อยากพูดอะไรคิดแค่ว่าถ้ากล้วเราไม่เชื่อทำไมไม่ให้ดูเราจะได้ไม่ต้องคิดมาก ตอนนั้นก็คืออยากเลิกเพราะคิดว่าเขายังติดต่อกับแฟนเก่าอยู่ ยังไงก็ไม่เอาแล้วความสัมพันธ์ที่ตัดไม่ขาดแบบนั้น ไม่รับสายเขาเมินแชทได้แค่2วัน.....ก็นั้นแหละเหมือนเราเอาเขาเข้ามาในชีวิตมากเกินไป พอ2วันที่ไม่มีเขาโคตรเคว้ง ปกติจะโทรคุยตลอดคาสายทิ้งไว้เลย ถามว่ามีอะไรคุยนักหนา  ก็ไม่มี มันแค่ความรู้สึกเหมือนได้อยู่กับเขา มันเป็นความสบายใจที่บอกไม่ถูก สุดท้ายก็กลับไปหาเขา แต่ความคิดวิตกกังวลต่างๆก็ยังมีอยู่เต็มอก  ถามว่าเขาให้ดูมั้ยก็ให้แต่ให้ดูแค่เฟสเดียวไง.... เขามีโทรศัพท์2เครื่อง 3เบอร์ 2ไลน์ 2เฟส  เนี่ยจะไม่ให้เราคิดมากได้ไงวะเยอะขนาดนี้  เฟสที่เขาใช้คุยกับเราเป็นเฟสที่สมัครได้ปีเดียว ส่วนอีกเฟสนึงเคยแอดไปเขาบอกจำรหัสเข้าไม่ได้เลยไม่รับ แต่เซ้นผญมันแรงชอบปะติดปะต่อ คืออีกเฟสนึงที่เราไม่ได้มีเป็นเพื่อนในเฟส เราก็เห็นเขามีเฟสของแฟนเก่าเขาเป็นเพื่อน แต่อีกเฟสนึงไม่มี แปลว่าข้อความจากแฟนเก่าเขาครั้งที่แล้วเด้งจากเฟสเก่าเขาที่ไม่ยอมรับแอดเรา เนี่ยจับโกหกได้1เรื่อง ถามว่าทำไงโวยวายมั้ย ถามมั้ย ก็ไม่เพราะรู้ว่าถามไปเขาก็หาเหตุผลร้อยแปดพันอย่างมาพูด ทำเป็นหลับหูหลับตา ไม่รู้ไม่เห็น แล้วก็มานอยเองหายเอง  รู้ทั้งรู้นะว่าเขาต้องมีอะไรที่ไม่ยอมบอก หรืออาจจะมีเรื่องจำเป็นที่ต้องคุยกันเรื่องลูกแล้วไม่อยากให้เราคิดมากเลยไม่อยากให้เรารู้(เนี่ยก็ยังคิดบวกว่าเขาแคร์เรา ซึ่งแคร์จริงรึป่าวก็ไม่รู้) บางทีก็คิดว่าเขาควรกลับไปหาลูก กลับไปสร้างครอบครัวกับคนเก่าเขามั้ย เขาก็ดูเป็นคนที่รักลูกมากๆเลยแหละเวลาเขาพูดถึงลูกทีไร เขาโคตรดูมีความสุขเลย แต่เรากลับนอย มันเหมือนเดจาวูมากเวลาที่เขาออกไปไหนแล้วคนถามหาลูกเค้า ความรู้สึกมันนอยๆ เคว้งๆ มันจี๊ดๆที่ใจมันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกิน เขาควรกลับไปหาลูกแล้วก็จะมานั่งเหม่อคิดแต่ว่าเลิกดีมั้ยๆ จะได้ไม่ต้องมานั่งเจ็บแบบนี้หลายๆรอบ เจ็บรอบเดียวให้มันหนักให้มันจบ เหมือนเรารักเขาจนไม่ลืมหูลืมตา อาจจะเป็นเพราะรักครั้งแรกเลยไม่ได้เผื่อใจว่าต้องเลิกทุกวันนี้ก็ยังทำตัวเหมือนเดิมถ้ามีเรื่องบั่นทอนจิตใจก็จะหายไปจัดการกับความรู้สึกตัวเองแล้วกลับไปหาเขาเหมือนเดิม  ถามว่าเขาสนใจมั้ยก็สนใจ ถามว่าเป็นอะไรรึป่าว บอกได้มั้ย แต่เหมือนเราปากหนัก ไม่กล้าพูด กลัวพูดไปแล้วมันไม่เหมือนเดิมมันไม่พร้อมจะเสียเขาไป 
         เราไม่ได้อยู่กับเขา  จะเป็นเราที่ไปๆมาๆอาทิตย์ละครั้ง ไม่ก็2อาทิตย์ครั้ง  ไปบ้านเขาพ่อแม่เขารู้ว่าคบเรา เพื่อนเขาก็รู้ เป็นบางคน คบกับเราเขาก็ไม่ได้ปิด แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยให้ขนาดนั้น เวลาไปบ้านเขาถ้าไม่อยู่ในบ้านก็จะออกไปข้างนอกไกลๆ  เคยขอขับมอไซต์เขาครั้งนึงในหมู่บ้าน แล้วให้เขาพาไปด้วยก็ไม่ยอมไป   แล้วก็มีครั้งนึงที่ลืมซื้อของเราให้แวะจอดซื้อร้านในหมู่ย้านก็ไม่เอา ต้องไปส่งเราก่อนแล้วค่อยขับมอไซต์ออกมาซื้อ เคยถามนะว่ากลัวคนรฟุ้ว่าคบกับหนูหรอ  เขาก็บอกป่าวๆๆ คือคำพูดกับการกระทำเขามันส่วนทางกันอ่ะ  แล้วก็มารู้ที่หลังว่า แฟนเก่าเขากับลูกอยู่หมู่บ้านเดียวกัน เราก็อืมมมม  เข้าใจละ  แล้วมันมีเหตุการหลายๆอย่างที่ทำให้เราคิดนะว่า กูเป็นชู้เค้ารึป่าววะ มาบ้านก็คือเหมือนเอามาซ่อนอ่ะ
         ตอนนี้กำลังสับสนว่าเขารักเราจริงรึป่าว หรือพอถึงเวลาจุดอิ่มตัวเขาก็จะทิ้งเราไปหาลูกกับแม่ของลูกเขา ไหนจะเรื่องที่เขาเหมือนมีอะไรปิดบังเรา ไม่รู้ว่าเหตุผลที่ปิดบังของเขาคืออะไร กลัวเราคิดมากหรือมีอะไรที่มากกว่านั้นที่เราไม่ควรรู้      ถ้าเป็นคนอื่นคงอยากเคลียๆให้มันจบๆจะได้ไม่ต้องมานั่งคิดมากซึ่งผลก็จะมีอยู่สองอย่างคือปรับความเข้าใจแล้วคบกันต่อ หรือ จบกันแค่นี้ ซึ่งแน่นอนที่เรายังไม่อยากเคลีย เพราะเรากลัวจะเสียเขาไปยังยอมรับความจริงไม่ได้ ยังอยากหลับหูหลับตาอยู่ ไม่รับรู้อยู่
.
.
.
.
.
.
พิมพ์ไปพิมพ์มาไม่เหมือนตั้งคำถามเหมือนระบายมากกว่า
พิมพ์วนไปวนมาออกทะเลไปไกลมากก ขอบคุณคนที่อ่านจนจบนะคะ
ปกติจะระบายลงig private ของตัวเองแต่อยากมาระบายเผื่อในนี้เผื่อได้คำแนะนำหรือคนเตือนสติบ้าง พิมพ์เล่าไม่รู้เรื่องยังไงขอโทษด้วยนะคะ