สมัยมัธยมตั้งแต่ม.4เราได้อยู่ห้องด้วยกันเรากับเขาอยู่คนละกลุ่มกันเราไม่สนิทกับเขาเลยแต่คุยกันตามประสาเพื่อนเพื่อนร่วมห้องปกติ ม.5-ม.6เราก็ยังได้อยู่ห้องกับเขาอีก แต่เรามีความรู้สึกแอบชอบเขาตอนช่วงม.5ทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับเขาเราใจเต้นแรงทุกครั้ง เราต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยมีแฟนเลยพอแต่เรากลับมีความรู้สึกชอบใครคนหนึ่งมักจะมีความรู้สึกกับผู้หญิงด้วยกันตลอด จนเราเองคิดว่านี่เราเป็นเลสเบี้ยนหรือเปล่า?แต่ก็ไม่กล้าบอกความรู้สึกนี้ให้ใครรู้เลย เราหึงเราหวงเพื่อนคนนี้มากเราชอบเขามาก จนเข้าช่วงม.6ใกล้จบการศึกษาเพื่อนในห้องต่างแยกย้ายไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัยรวมถึงคนที่เราแอบชอบมานานด้วยเราต่างแยกย้ายกันไปเรียนเราไม่ทราบข่าวเขาเลย จนเราได้เข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพความรู้สึกตอนนั้นบอกเลยว่าอาจเป็เพราะไม่ได้เจอหน้าหรือมัววุ่นๆกับการเรียนเลยไม่ได้นึกถึงคนที่เคยแอบชอบล่ะมั้ง😁เรามาเรียนได้อยู่ประมาณ3-4เดือน เพื่อนของเพื่อนในกลุ่มสนิทของเขาสมัยมัธยมติดต่อเรามาถามข่าวตามประสาเพื่อนปกติเราถึงได้ถามข่าวคนที่เราชอบ ขึงได้ข่าวว่าเขาได้มาเรียต่อผู้ช่วยจบไปไม่กี่เดือนช่วงโควิดระบาดรอบแรกคนที่แอบชอบติดต่อเรามาข้อความแรกที่เขาแชทมาหาเราคือ !! อยู่ไหนมาหาหน่อย!! เราตอนั้นคือแบบ🤭😳 ใจสับสนไปหมดจากที่เริ่มทำใจไม่มีความรู้สึกอะไรแล้วแต่ตื่นเต้นกับข้อความอยู่ หลังจากนั้นเราก็ไปหาเขา ถึงได้รู้ว่าเขาย้ายหอมาอยู่ใกล้มหาลัยที่เราเรียนอยู่และเขากำลังจะมาต่อป.ตรีที่มหาวิทยาลัยเดียวกับเรา วันนั้นเราเหมือนได้พบปะเพื่อนร่วมห้องอีกครั้งกับกลุ่มเพื่อนสนิทของเขาและเราก็ได้เจอคนที่เราแอบชอบอีกครั้งความรู้สึกตอนนั้นมาเต็มร้อยมากว่าเรายังมีใจให้เขาอยู่เริ่มกลับมาชอบเขาอีกครั้งคืนนั้นเราก็ได้พักอยู่ที่ห้องคนที่เราชอบหลังจากนั้นเราก็เจอกันบ่อยแทบจะทุกวันบางทีเขาก็มานอนหอเราบ้างสลับไปมา เขาเลยชวนเราย้ายมาอยู่ด้วยกันมาแชร์ค่าห้องเราก็คิดอยู่นานเพราะกลัวจะมีปัญหารูมเมทเหมือนที่เราเคยเป็นมา เราเลยตัดสินใจลาออกจากงานย้ายไปอยู่กับเขา และทำงานใกล้ที่พักแล้วเราก็ได้ทำงานที่เดียวกัน(เราทำงานด้วยเรียนด้วย)เรากับเขาผ่านอะไรมาเยอะจนทุกวันนี้ และความรู้สึกเราก็ยังเป็นเหมือนเดิมตั้งแต่เจอครั้งแรกจนวันนี้ก็ยังชอบเขาอยู่ด้วยความที่เราอยู่ด้วยกันเรได้เห็นในมุมของเขาความคิดการกระทำทำให้เราหลงเขาไปอีกแต่เราพยายามไม่คิดเกินเลยไปกว่านี้นอกจากคำว่าเพื่อนสนิทตอนนี้เรากับเขาก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาจะเข้า4ปีแล้วเราไม่เคยทะเลาะกันเลย แต่เราชอบเขาขึ้นทุกวัน  อยากจะถามเพื่อนๆว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญไหมที่เรากับเขาได้กลับมาเจอกันใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแต่เรากลับเป็นฝ่ายที่รู้สึกฝ่ายเดียว เขาพูดเสมอว่าเขาไม่ชอบผู้หญิงด้วยกันเขาชอบผู้ชาย แต่ด้วยความที่เราผ่านอะไรมาก็เยอะกับเขา เราก็บอกรักกันเพื่อนบอกรักเพื่อนเราเจอเรื่องอะไรเขาก็จะให้คำปรึกษาตลอด เพื่อนๆพอจะมาวิธีไหนที่ทำให้เราออกจากความรู้สึกนี้ยังไงหรือพอจะเป็นไปได้ไหมที่จะให้เขากับเราได้มาคบกัน หรือเราหวังมากไป ยาวไปหน่อยแต่มันเป็นความรู้สึกที่ไม่รู้จะคุยกับใครทั้งในเรื่องความรู้สึกและเรื่องเพศสภาพของเราที่เป็นมานานเรายังสับสนกับตัวเองว่าเราชอบผู้ชายหรือผู้หญิงความรู้สึกที่เรามีให้เพื่อนตอนนี้มันคือการแอบชอบหรือการห่วงเพื่อนกันแน่ ขอบคุณมากๆค่ะ ต้องขออภัยหากข้อความอ่านแล้ว งงๆพอดีพิมจากความรู้สึกพิมพ์อาจจะไม่ละเอียดเท่ากันได้พูดออกจากปาก ขอบคุณมานะคะ