ถ้าเราแอบชอบคนมีแฟน ซึ่งก็เหมือนจะคบกันมานาน พอเราเริ่มรู้ว่าเราเริ่มชอบพี่เขาจากที่เราคุยกันปกติ พูดเล่นกันบ้าง เราจึงไม่คุยและไม่ยุ่งเกี่ยวกับพี่เขาเลย ถามมาตอบคำ บางทีพี่เขาพยายามชวนคุย แต่เราไม่อยากคุยอีก นิ่งไม่เฟรนลี่เหมือนเคย เพราะเรากลัวใจเราหวั่นไหว จึงต้องหักดิบ

แล้วเหมือนเขาจะรู้ เพราะเวลาเราเผลอทำอะไรอยู่พอเงยหน้าขึ้นไป เห็นพี่เขายืนสบตาแล้วพี่เขาก็ยิ้มให้ จนเราต้องหลบตาเองแล้วเดินไปทางอื่นต่อ

หรือเวลาทำอะไรแล้วพี่เขาอยู่ในระยะสายตา เขาจะยิ้มให้แล้วส่งสายตาหวานๆ จนบางทีเราก็หวั่นไหวไปอีก ทำเหมือนบางที่ก็มีใจ บางทีก็ไม่สนใจ(อันนี้รู้สึกแย่เลย แต่มันก็ควรเป็นแบบนี้)

มีบางครั้งที่เราเผลอมองพี่เขาแล้วเผลอสบตากันพี่ก็สิ่งยิ้มให้เหมือนเคย บางทีเราก็หลุดยิ้ม เขินบ้าง ใจไม่นิ่งพอ พอเราหลบสายตาพี่เขาก็ขยับมาส่งยิ้มให้อีก พอเราจะหลบไปทางอื่นพี่เขาก็เดินมาตรงหน้าเลยเลยงี้ จนเราต้องเดินหนีไปอีกทาง

พอเรายืนทำของอยู่แล้วเงยหน้าเห็นพี่เขาคุยคุยเพื่อน แล้วพี่เขาหันมายิ้มให้ เราก็แอบยิ้มในแมสหน่อยๆ (ก็น่ารักอะเนอะ 😂) แล้วก็หลบหน้าเดินเอาของไปเก็บ พี่เขาก็เดินยิ้มจากหน้าห้องมาหลังห้องตรงโต๊ะที่เราอยู่ ยืนมองเราทำของแต่ไม่ได้พูดอะไรกัน พอทำเสร็จก็แยกย้าย

- เราควรทำอย่างไรดี หากพี่เขายิ้มให้ เราควรยิ้มตอบไหม ถ้ายิ้มตอบเราจะดูไม่ดีหรือเปล่า(แบบชอบคนมีแฟน ยังไปยิ้มให้เขาอีก)
- หากให้ทำตัวปกติเราทำใจลำบากเพระต้องเจอกันทุกวัน
- บางทีพี่เขาชอบส่งยิ้ม ส่งสายตามาให้ บางทีเราก็อยากลองดูสักครั้ง ว่าพี่เขาจะทำอย่างไรต่อ หากเราแกล้งเล่นด้วยต่อ 
- ทั้งที่เราพยายามออกห่าง แต่พี่เขาก็ยิ้มให้ตลอด มีครั้งหนึ่งที่เราสบตากัน ชั่วเวลาหนึ่งเรามีความรู้สึกว่าหากเราสิ่งยิ้มให้พี่เขาบ้าง เราอาจได้สานสัมพันธ์กันได้มากกว่านี้(ถ้าเขาไม่มีแฟน)
- ถ้าหากพี่เขาไม่มีแฟน พฤติกรรมแบบนี้เหมือนมีใจให้บ้างไหมคะ