คือเรื่องมีอยู่ว่าเขาสบตากันบ่อยมากพอเราหันไปเค้าก็หลบเราอยู่เค้าก็มานั่งข้างเรา มาช่วยเราทุกอย่าง เป็นอย่างงี้มาตั้งแต่พฤษภาคมปีที่แล้วก็เป็นมาเรื่อยๆจนเค้าเห็นเรากำลังกดเข้าไปดูสตร.เค้าอยู่ ไอ่เราก็เลิ่กลั่กทำไรไม่ถูก เขายืนนิ่งแล้วเดินไปคุยกับเพื่อนและมองมาที่เรา พอถึงคาบเรียนเขาก็นั่งจ้องเเต่เราแบบพอเรารู้ตัวก็ไม่ยอมหัน จ้องแบบให้รู้ว่าฉันจ้องเธออยู่ ไอ่เราก็หันหนีเพราะเขิน แต่วันต่อมามันไม่ เหมือนเดิมเขาไม่สบตากับเราเหมือนที่เคยและวันต่อๆมามันก็น้อยลงทุกทีมีเเต่ก็จะมองกันบ้าง เราเลยอยากรู้ว่าเราคิดไปเองชะมั้ยอ่ะ😅 เข้ามาตอบหน่อยน้าาา🙏
เขาเขินเราหรือเราคิดไปเอง