คือ... เราเป็นคนๆนึง ที่มีคนเกลียดเยอะมาก... แล้วเราก้ไม่รู้ว่าเกลียดเราเพราะอะไร เราไปไหนมาไหนก็มีแต่คนทำท่าทาง ขยะแขยงใส่ไม่ชอบเรา เอามือแคะหูมั่ง ไอมั่ง เราไม่เข้าใจว่าเราไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจ ใครรู้ช่วยบอกผมที ได้พยายามแก้ไขตัวเองครับ บางทีเราก็แค่อยากเข้าสังคมบ้าง อยากไปที่ให้มีความสุข อยากยิ้มได้ นี้มันแย่มากอะ ใครๆก้เกลียดเรา เราเคยคิดอยากฆ่าตัวตาย แต่เราไม่รู้ว่าชาติหน้าจะได้เกิดมั้ย? แล้วเราก็ไม่รู้ว่าแม่เราจะอยู่กะใคร เพราะพ่อเราก้เสียแล้วเราก้ต้องเหนื่อยแบบนี้ไปเรื่อย เราทนแบกความรู้สึกนี้ทั้งหมด เราต้องฝืนยิ้มอยู่ตลอดเวลา เราเหนื่อย เรารู้ว่ายังไงก้ต้องมีคนเป็นเหมือนกันแหละ คือเราเหนื่อย... เราไม่อยากเจอเห็นการณ์แบบนี้เลย แม่เราก้มาปลอบใจแล้วจะพูดซำ้ๆว่า "เดี๋ยวมันก้ดีเอง" ทั้งๆที่มันไม่มีไรดีขึ้นเลย มีแต่คนด่า มีแต่คนมองจิก  เรารู่สึกว่าเราไม่เคยมีความสุขเลย เราอยากมีความสุขมากกว่านี้ เราไม่อยากเสียความรู้สึกกว่านี้แล้ว ตอนนี้เรายังเครียดยังเสียใจ เราว่าคนที่เปนเหมือนเราคงเข้าใจเราดีแหละ เกลียดเราไม่พอ ยังชวนให้คนอื่นเกลียดเราอีก แล้วยังไม่พอ มีคนมาด่าว่าแม่เราด้วย เจ็บมั้ย ต้องเกลียดเราหรอ?  เราอยากให้ทุกคนเข้าใจเราหน่อย เรารู้ว่าคนที่มาอ่านต้องมีคนที่มีชีวิตเหมทอนเราบ้างแหละ เราแค่อยากระบายความรู้สึกทั้งหมดที่เราเก็บไว้ทั้งหมด อยากมีความสุขต้องทำไง เราอยากมีชีวิตที่ดีบ้าง เราควรทำไงดี... เราไม่อยากเปนแบบนี้...แล้ว😔 เราอยากใส่รูปเราให้ดู แต่เราทำไม่เป็นครับเราอยู่ จ.สุราษฏร์ธาณี ตอนนี้ใช้ชีวิตแบบลำบากมากครับเป็นห่วงแต่แม่ครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ