สวัสดีค่ะวันนี้หนูมีเรื่องอยากจะมาถามกับพี่ๆในกระทู้ค่ะ(เขียนผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยค่ะ)
เริ่มนะคะ
ตั้งแต่หนูเกิดมาได้ตั้ง13ปีหนูอยู่กับพ่อคุณย่าคุณปู่มาตั้งแต่แบเบาะมีแต่พวกท่านทั้ง3ที่คอยเลี้ยงดูอาจไม่ได้ดีบ้างแต่หนูก็มีความสุขดีส่วนแม่หนูท่านแยกทางจากพ่อตั้งแต่คลอดหนูมาได้8เดือนท่านมาเยี่ยมหนูล่าสุดตอน5ขวบมาพร้อมกับสามีใหม่(1)เยี่ยมครั้งที่2ตอนหนู8ขวบกับสามีใหม่คนที่(2)มาเยี่ยมหนูตอนหนู11ขวบกับสามีคนที่(3)ให้เงินหนู100บาทแล้วบอกว่าจะใาเยี่ยมหาเดือนนึง2-3แต่ก็ผ่านมา2ปีละไม่เห็นแม้แต่เงาเลยพ่อหนูไม่รู้สึกอะไรกับแม่แล้วบอกหนูว่า"ตัดขาดก็คือตัดขาด"ถ้าว่ากันตามจริงหนูไม่ได้รู้สึกอะไรกับแม่เลยสักนิดจริงๆค่ะหนูไม่รู้สึกคิดถึงหรืออะไรต่างๆเลยคุณย่าหนูมักบอกว่า"เอาเถอะยังไงก็เป็นแม่เขาคลอดออกมาให้นม8เดือนแล้วยังอาลัยอาวอนหาอยู่"ถึงอย่างนั้นก็เถอะในระหว่างที่แม่มาเยี่ยมหาหนูแทบไม่พูดไม่มองหน้าอะไรเค้าเลยด้วยซ้ำ
จนวันนี้จาก2ปีที่ขาดการติดต่อกันมาวันนี้แม่ได้วิดีโอคอลมาหาหนูแต่หนูกดตัดสายอย่างไวและบอกพ่อว่า"พ่อแม่โทรมาหาแต่หนูไม่ได้รับนะตัดสายไปแล้ว"พ่อหนูไม่ได้ว่าอะไรบอกว่าค่อยคุยพรุ่งนี้หนูเลยบอกไปว่า"ไม่อะพ่อต่อให้หนูโทรไปหนูก็ไม่มีอะไรจะคุยกับเค้าอยู่แล้ว"
ย่าหนูดุขึ้นมาเลยว่า"เอ้อเดี๋ยวนี้ปีกกล้าขาแข็งแล้วหรอ
หนูก็บอกไปว่า"ก็หนูไม่มีอะไรจะต้องคุยกับเค้าแล้วเค้าเลือกที่จะทิ้งหนูไปไม่จำเป็นต้องคุยอะไรอีกละ"
ย่าหนูบอก"แต่ยังไงเค้าก็เป็นคนคลอดคนกำเนิดขึ้นมานะ"พ่อหนูพูดขึ้นว่า"ช่างมันพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"
แต่ว่ากันตามความรู้สึกหนูแม่ก็ดูไม่รักหนูนะสามีคนแรกแม่มีลูกกับเค้า1คนที่อีสานแล้วทิ้งเค้ามามาอยู่กับสามีคนที่2ที่ติดยาอยู่กันไม่กี่ปีก็ทิ้งกันแล้วก็มาอยู่กับสามีคนที่3มีลูกด้วยกัน2คนสามีมีคนที่3คนปัจจุบันแต่ในใจหนูก็ไม่อยากให่เค้ามาเยี่ยมหรือติดต่อมาเลยเพราะเค้าเลือกที่จะทิ้งหนูเองก็ไม่จำเป็นต้องมาคุยอะไรกันแล้ว
.
.
.
.
หนูไม่รู้นะคะว่าหนูใจร้ายกับคนที่ขึ้นชื่อว่าแม่คนนึ้รึป่าว
(ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะคะ)
ทุกคนคิดว่าหนูใจร้ายกับแม่เกินไปมั้ยคะ?
เริ่มนะคะ
ตั้งแต่หนูเกิดมาได้ตั้ง13ปีหนูอยู่กับพ่อคุณย่าคุณปู่มาตั้งแต่แบเบาะมีแต่พวกท่านทั้ง3ที่คอยเลี้ยงดูอาจไม่ได้ดีบ้างแต่หนูก็มีความสุขดีส่วนแม่หนูท่านแยกทางจากพ่อตั้งแต่คลอดหนูมาได้8เดือนท่านมาเยี่ยมหนูล่าสุดตอน5ขวบมาพร้อมกับสามีใหม่(1)เยี่ยมครั้งที่2ตอนหนู8ขวบกับสามีใหม่คนที่(2)มาเยี่ยมหนูตอนหนู11ขวบกับสามีคนที่(3)ให้เงินหนู100บาทแล้วบอกว่าจะใาเยี่ยมหาเดือนนึง2-3แต่ก็ผ่านมา2ปีละไม่เห็นแม้แต่เงาเลยพ่อหนูไม่รู้สึกอะไรกับแม่แล้วบอกหนูว่า"ตัดขาดก็คือตัดขาด"ถ้าว่ากันตามจริงหนูไม่ได้รู้สึกอะไรกับแม่เลยสักนิดจริงๆค่ะหนูไม่รู้สึกคิดถึงหรืออะไรต่างๆเลยคุณย่าหนูมักบอกว่า"เอาเถอะยังไงก็เป็นแม่เขาคลอดออกมาให้นม8เดือนแล้วยังอาลัยอาวอนหาอยู่"ถึงอย่างนั้นก็เถอะในระหว่างที่แม่มาเยี่ยมหาหนูแทบไม่พูดไม่มองหน้าอะไรเค้าเลยด้วยซ้ำ
จนวันนี้จาก2ปีที่ขาดการติดต่อกันมาวันนี้แม่ได้วิดีโอคอลมาหาหนูแต่หนูกดตัดสายอย่างไวและบอกพ่อว่า"พ่อแม่โทรมาหาแต่หนูไม่ได้รับนะตัดสายไปแล้ว"พ่อหนูไม่ได้ว่าอะไรบอกว่าค่อยคุยพรุ่งนี้หนูเลยบอกไปว่า"ไม่อะพ่อต่อให้หนูโทรไปหนูก็ไม่มีอะไรจะคุยกับเค้าอยู่แล้ว"
ย่าหนูดุขึ้นมาเลยว่า"เอ้อเดี๋ยวนี้ปีกกล้าขาแข็งแล้วหรอ
หนูก็บอกไปว่า"ก็หนูไม่มีอะไรจะต้องคุยกับเค้าแล้วเค้าเลือกที่จะทิ้งหนูไปไม่จำเป็นต้องคุยอะไรอีกละ"
ย่าหนูบอก"แต่ยังไงเค้าก็เป็นคนคลอดคนกำเนิดขึ้นมานะ"พ่อหนูพูดขึ้นว่า"ช่างมันพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"
แต่ว่ากันตามความรู้สึกหนูแม่ก็ดูไม่รักหนูนะสามีคนแรกแม่มีลูกกับเค้า1คนที่อีสานแล้วทิ้งเค้ามามาอยู่กับสามีคนที่2ที่ติดยาอยู่กันไม่กี่ปีก็ทิ้งกันแล้วก็มาอยู่กับสามีคนที่3มีลูกด้วยกัน2คนสามีมีคนที่3คนปัจจุบันแต่ในใจหนูก็ไม่อยากให่เค้ามาเยี่ยมหรือติดต่อมาเลยเพราะเค้าเลือกที่จะทิ้งหนูเองก็ไม่จำเป็นต้องมาคุยอะไรกันแล้ว
.
.
.
.
หนูไม่รู้นะคะว่าหนูใจร้ายกับคนที่ขึ้นชื่อว่าแม่คนนึ้รึป่าว
(ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะคะ)