พึ่งเลิกกับแฟนไป3-4เดือนจากที่อยู่ด้วยกันมา14ปีเพราะเขามีคนใหม่ที่เด็กกว่า เขาอายุ33คนใหม่อายุ18 ทั้ง2เจอกันตอนที่คนใหม่มาฝึกงาน แอบคบกันจนเราจับได้ พอจับได้แฟนเราบอกอยากอยู่คนเดียวที่แปลว่า... 555555 ตอนแรกนี่ก็ไม่ให้ไปเขาก็ไม่ไป แต่ก็ยังแอบไปเจอกันเด็กนั่นก็รู้แต่อ้างว่าผช.ตาม 55555 จนวันนึงนี่ไปบ้านผช.และเจอนั่งซ้อนท้ายรถมาด้วยกันเลยฟิวขาดอาละวาดไป1แมตท์ เลยได้มาคุยและตกลงเลิกกัน แต่ผช.ยังต้องส่งเงินให้เราจ่ายค่างวดรถให้เรา เพราะทุกอย่างก่อมาด้วยกันแต่หนี้สินเป็นชื่อเราทั้งสิ้น เราก็คิดว่าทำใจได้ไม่มีก็ไม่ตาย แต่ทุกอย่างรอบตัวเรายังเหมือนเดิมห้องนอนเดิมๆ รถคันเดิมๆ หมาตัวเดิมๆ ทางไปทำงานคือทางเดิมๆ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแลัตลอด14ปีที่ผ่านทุกทางที่ผ่านไม่มีทางไหนเลยที่จะไม่มีเขา อาหารเมนูเดิมๆ พอนึกถึงเมนูนี้ก็จะคิดถึงเขา เจอเหตุการณ์นี้ก็ปักในใจว่าจะไปเล่าให้เขาฟังแต่ก็นึกได้ว่าไม่มีเขาแล้วก็ได้แค่หัวเราะกับความบ้าของตัวเอง แวบขึ้นมาว่าอยากกินอันนี้ๆ มันก็จะมีเหตุการณ์โผล่ขึ้นมาว่าเขาเคยพาไปซื้อนี่นา ที่นอนก็ยังเหมือนเดิมเรานอนที่เดิมส่วนที่ของเขาก็ว่างไว้แบบเหมือนตอนเขายังอยู่ ขับรถผ่านตรงที่เคยเกิดอุบัติเหตุก็ยังนึกถึงว่าตรงนี้มันเคยเกิดขึ้นอะไรบ้างเขาทำยังไงบ้าง แม้แต่ข้างทางก็ยังนึกถึงว่าเขาเคยพาขับรถผ่าน เหมือนจะทำใจได้แต่มันยังนึกถึงเขามากๆอยู่ ยังคงมีเขาในทุกความทรงจำสลัดไม่ออกสักที ลองคุยกับคนใหม่ๆใครใหม่ๆมันก็ไม่มีแพชชั่นที่จะคุยมันยังจมจนต้องหันไปพึ่งหมอดู หลายสำนักก็บอกตรงกันบ้างว่าเขาจะกลับมา หลายสำนักก็บอกเขาไม่กลับมาแล้ว บางครั้งได้ยินข่าวคราวของเขากับคนใหม่ เหมือนเขาทำไม่ดีกับคนใหม่เราก็ยังแอบดีใจเพราะเขาไม่เคยทำแบบนั้นกับเราเขาตามใจเราตลอดไม่เคยตะโกนใส่นอกจากทะเลาะกันหนักๆ ยังคิดถึงมากๆตัดไม่ออกสักที