ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าตอนนี้เราอายุ19 เป็นลูกคนเดียว กำลังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ฐานะทางบ้านอยู่ระดับกลางๆ ไม่รวย ไม่จน พ่อแม่ตีกรอบกับเราตลอด ห้ามคือห้าม ตั้งแต่เล็กจนโตเราไม่เคยออกนอกลู่นอกทา งการเรียนเราอยู่กลางๆ (ตอนเด็กเราอยู่กับยาย เพราะพ่อแม่ทำงาน ซึ่งตอนนั้นก็เจอปัญหา ยายรักหลานไม่เท่ากัน แล้วเราได้อยู่กันพ่อแม่ตอนอายุ10ปี) เราดีใจมาก เพราะเราอยากอยู่กับพ่อแม่มาตลอด บ้านเราทำอาชีพเกษตรกร งานบ้านเราก็ช่วย งานข้างนอกเราก็ช่วย แรกๆก็มีความสุขดี แต่หลังๆเราทำผิดอะไรนิดหน่อยก็จะโดนด่า โดนว่าคำพูดแรงๆ เช่นด่าให้เราตายๆไปซะ โดนเอาไปเปรียบเทียบว่าทำไมทำงานไม่ได้เหมือนลูกคนอื่น เราโดนแบบนี้มาตลอด จนรู้สึกจะทำอะไรก็กลัว ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง แล้วอีกอย่างคือเราเป็นเกย์ แต่พ่อแม่ไม่ยอมรับ เพราะเราเคยบอกแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ชอบพูดกับเราเชิงว่า อยากให้เรามีแฟนเป็นผู้หญิง อยากเลี้ยงหลาน มันทำให้เรารู้สึกอึดอัดมาก ซึ่งการเลือกสิ่งที่อยากเรียนก็โดนบังคับมาก่อน แต่ตอนนั้นเราทำทุกวิถีทางเพื่อให้เรียนในสิ่งที่อยากเรียน แกเลยยอม เราคิดเรื่องพวกนี้บางทีเราอยากฆ่าตัวตาย เพราะบางทีเรารู้สึกว่าเราเป็นปัญหาทำให้เขาลำบาก แต่เราก็ยังมีความคิดที่ว่าอยากมีความสุข อยากทำอะไรที่ยังไม่ได้ทำ แต่เราก็รู้สึกเศร้าตลอด เราคิดว่าเราน่าจะเป็นโรคซึมเศร้ารึปล่าว
ทำไมคนเป็นพ่อแม่ ชอบเอาลูกตัาเองไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่น