ในชีวีตเราตั้งแต่เช้ายันเข้านอน เราจะต้องวางแผนไว้ทั้งหมดเลย ตั้งแต่งานที่จะทำ ข้าวที่จะกิน เวลานอนต่างๆเป๊ะๆมันเป็นภาพในหัวของเรา เวลามีอะไรบางอย่างเข้ามาแทรกแผนการในหัวเรา เราจะรู้สึกหงุดหงิดแล้วก็ไม่อยากให้มันเข้ามาในวันนั้นๆเลย แล้วจะเครียดตลอดทั้งวัน บางทีก็ไม่อยากทำทั้งหมดเลยเพราะมันไม่ใช่แผนที่เราวาง

มันเป็นตั้งแต่ม.ต้นจนตอนนี้ปี3แล้ว มันเริ่มยิ่งเป็นหนักขึ้น เพราะว่าเรียนเยอะต้องอ่านหนังสือ ทำการบ้านมากขึ้น เราก็จะตื่นเช้าทุกวันที่เริ่มหนักขึ้นคือ เราหมกหมุ่นกับบางสิ่งมากจนเกินไป เช่น งานชิ้นนี้ส่งเดือนหน้า แต่เราก็ไม่ดองไว้พอได้งานก็ทำเต็มทีแบบวันเดียวเสร็จไม่ลุกไปไหนไม่จับมือถือ ไม่สนใจอะไรเลยบางทีก็เลยเวลากินข้าวไปหรือรู้ตัวอีกทีฟ้าก็มืดแล้ว แต่มันทำมาก็ไม่ได้ตรงใจอาจารย์นัก

ก็มีแบบแผนแบบนี้มาตลอดแต่ใช่ว่าเราจะเป็นคนเรียนเก่งหรืออะไรนะ เราคือไม่เก่งเลยในความคิดของตัวเองไม่เคยได้A ในวิชาเอกเลยสักครั้ง มันยิ่งให้เราเป๊ะกับตัวเองมากขึ้นไปอีก ที่บ้านไม่เคยกดดันติดเอฟก็แก้ ไม่จบก็ต่ออีกปีไม่เป็นไร แต่เรากดดันตัวเองตลอดเวลา รู้ทั้งรู้ว่าไม่จำเป็นต้องเป๊ะขนาดนั้น แต่ตัวเองก็ทำไม่ได้

แบบนี้คือเรียกว่าอะไรคะ เเล้วควรจะพบแพทย์ไหมหรือมีวิธีแก้ไขบางไหม มีใครเป็นแบบเราบ้าง
เราลองลดความเป๊ะดูแล้วก็ยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเดิม เหมือนเอาเวลาไปทิ้งเสียเปล่า เหมือนใช้เวลาไม่คุ้มในวันนั้นๆอะค่ะ