อยู่คนเดียวในที่นี้ไม่ได้หมายถึงการเก็บตัวหรือไม่ออกไปเจอโลกภายนอกนะคะ อยู่คนเดียวแบบในห้องส่วนตัวเพราะรู้สึกสบายใจกว่า ที่ผ่านเวลาอยู่กับแม่หรือครอบครัวเขาค่อนข้างจะพูดหรือสั่งอะไรที่มันบั่นทอนหัวใจเราอย่างสูงเลยค่ะ เราเลือกขอเลือกสิ่งที่ตัวเองสบายใจบ้างเช่นอยู่ในห้องส่วนตัวของตัวเองตลอด แต่ไม่นานมานี้เราเพิ่งทะเลาะกับแม่มาค่ะ เขาพูดประมาณว่าถ้าจะอยู่กับเขาต้องอยู่แบบครอบครัว นี่เป็นแม่นะ นี่คลอดมานะ ไม่อย่างงั้นก็ไปอยู่อื่นเก็บแค่เสื้อผ้าไปห้ามเอาของที่เขาซื้อให้ไป หารถไปเอง ตัวเองไม่ใช่เด็กมีปัญหาแต่พยายามให้ตัวเองมีปัญหา ตอนนั้นเราช็อกสุดๆเลยค่ะ ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากนั่งน้ำตาตก555555 แอบเผลอทำร้ายร่างกายตัวเองนิดหน่อยด้วย แล้วแม่มาเห็นแผลพอดีค่ะ อยู่ๆเขาก็เข้ามากอด เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าแม่ยังนึกถึงเราอยู่ เเต่พอนึกคำพูดที่เขาเคยพูดก็จะน้ำตาไหลตลอด เราเลยอยากทราบว่าที่ผ่านมาเราผิดมั้ยคะ ถ้าผิดจริงๆเราพร้อมจะแก้ไขและปรับตัวเข้าหาครอบครัวแน่นอนค่ะ พอดีปรึกษาใครไม่ได้เลย ขอโทษที่กวนเวลานะคะ