คือปกติผมเป็นคนที่แทบจะไม่ร้องไห้เลย แม้แต่คนที่รักที่สุดเสีย(คุณปู่)ก็ไม่ร้องแต่เข้าใจได้เพราะตอนนั้นเด็กมากอาจจะไม่รู้เรื่อง นอกจากตอนเด็กๆที่โดนตีและคิดถึงแม่ก็ไม่เคยร้องไห้เลยตั้งแต่โตมา จะมีแค่เร

ผมมีน้องในที่ทำงานที่ี่สนิทกันมากๆรักเหมือนน้องแท้ ๆในวันที่น้องเสียเรามีแพลนไปทานอาหารกันหลังเลิกงานแต่น้องไม่ได้มาด้วย และเกิดอุบัติเหตุทำให้น้องเสียชีวิต มันทำให้ผมเหมือนจะรู้สึกผิดย้ำคิดว่าถ้าวันน

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา มันเป็นความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตที่ทำใจยอมรับมันไม่ได้เลยเราคบกับแฟนมา15ปี เราคบกันตั้งแต่อายุ15-16ปี เราทั้งสองคนต่างคนต่างเป็นคนแรกและคนเดียวของกันและกัน ระหว่างที่เ

เขาเพื่อนผชคนนึง พึ่งมารู้จัก เราหาเพื่อนใหม่รรใหม่ เขาทักหาเรา ขอเป็นเพื่อนได้มั้ย เราก็คุยกับเขาเป็นเพื่อนตั้งเเต่มกราคม67ปีนี้ถึงณเวลานี้ละเริ่มสนิทกัน เขาเป็นเพื่อนที้อยู่เคียงข้างเราปลอบเราโอ๋เรา

สวัสดีค่ะพี่ๆ คือหนูคบกับแฟนได้ 1 ปี กว่าๆค่ะแล้วตอนนี้หนูไม่ได้รักเขาเหมือนเดิมแล้วหนูไม่กล้าบอกเลิกเขาเพราะหนูสงสารน้องเขามากๆเขาดูแลใส่ใจทำหน้าที่แฟนได้ดีมากค่ะ แต่หนูก็หมดรักเขาแล้วจริงๆหนูเห็นเขา

สวัสดีค่ะ อยากจะมาสอบถามเรื่องหนึ่ง ค่ะ อาจจะไม่ค่อยตรงประเด็นเท่าไร ตอนนี้กำลังรักษาโรคซึมเศร้าอยู่ค่ะ แต่คิดว่าอยากจะตายทันทีเพราะรู้สึกไม่ไหวกีบการมีชีวิตอยู่มาก  แต่ไม่เคยตอบแทนบุญคุณพ่อแม่เล

ก่อนอื่นต้องขอเล่าถึงเริ่มต้นของเรื่องก่อน ตอนยังเป็นวัยรุ่นมีความรักครั้งแรกจนกระทั่งท้อง ลูกคนแรกหมอบอกอาการ50/50 แต่ลูกก็รอดมาได้ ลูกคนที่2 คลอดแล้วเสียตอนอายุ10เดือน เนื่องจากโรคหัวใจ เราเฝ้าแต่โท

อาม่าที่บ้านใกล้เสียแล้วค่ะ ป่วยด้วยโรคคนแก่ พยายามเข้าไปคุยไปนั่งเล่นบ่อยๆ เค้าก็พูดรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างตามวัย แล้วก็กลับมาแอบนั่งร้องไห้ในห้องตัวเองทุกวัน ทำใจไม่ได้ เราแอบกลัวว่าตัวเองจะรั

เราสูญเสียคนที่รักไปได้สักระยะนึงแล้วค่ะ รู้สึกตัวเองจมอยู่กับความรู้สึกโศกเศร้ามากเกินไป จนมีภาวะของอาการโรคซึมเศร้า อยากหาอะไรช่วยบรรเทาอาการเหล่านี้ลง ตอนนี้กำลังตามหาหนังสือแนวจิตวิทยา หรือบทความ