เรามีเพื่อนคนนึงค่ะเราแอบชอบเพื่อนคนนี้มานานมากๆแล้วด้วยยิ่งเวลาผ่านไปนานแค่ไหนเราก็รักเขามากขึ้นไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยค่ะ เรารู้สึกว่าเขาคือทุกอย่างมนชีวิตเราแล้วค่ะเป็นเซฟโซนที่ดีที่สุดเป็นคนที่ทำให้เรามีความสุขที่สุดคุยกันทุกวันเลยค่ะแต่สถานะได้แค่เพื่อน บอกตามตรงเลยนะคะเราไม่กล้าบอกความรู้สึกใจจริงๆของเราให้เขารับรู้ค่ะ ถึงอยากให้เขารู้แค่ไหนแต่เราก็กลัวว่าเราจะเสียเขาไปค่ะ เราอยากมูฟออนค่ะแต่อีกใจเราไมาอยากมูฟ70%เลย เราแค่ว่าเราขาดเขาไม่ได้จริงๆแค่เราไม่ได้คุยกับเขาเลยเราก็รู้สึกว่าในช่วงเวลานั้นเราเอาแต่คิดมากเรื่องเขาตลอดเลย คิดแต่เรื่องของเขา อยู่กับตัวเองแล้วเอาแต่คิดเรื่องของเขา เราเสียน้ำตาให้เพราะเขามาตลอดเลยค่ะ คุณจะมองว่ามันบ้าก็ได้ค่ะแต่เรารู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรมีค่าเท่าเขาอีกแล้วค่ะ แน่นอนค่ะว่าต้องมีอะไรที่มีค่าต่อตัวเรา เรามีปัญหากับทางบ้าน การเรียนของเราก็ไม่แย่มากเท่าไหร่ เพื่อนก็พอมีอยู่บ้างแต่ไม่มีใครทำให้เรารู้สึกเท่าเขาอีกเลย ตั้งแต่ชอบเขาเราก็รักใครไม่ลงแล้วค่ะ เจอผู้คนเยอะแยะมากมายหรือคนที่ดีกว่าเขาเราก็ยังรักเขามากๆอยู่ดี ตอนนี้เราแค่อยากตัดเขาออกจากชีวิตจริงๆแล้วค่ะ เราเป็นทักข์อยู่ฝ่ายเดียวมาตลอดยังมีอะไรที่รอเราอีกเยอะแยะเลย แต่ในใจเราก็ยังมีเขาฝังลึกอยู่ในนั้น พยายามทุกวิธีทางเขาก็ยังอยู่ในใจเราตลอดเลย เราอยากมูฟออนจากเขามากๆเลยค่ะ แต่เราก็ยังไม่อยากขาดเขาไปอยู่ดี เราควรทำยังไงดีคะ ?