คนที่ไม่มีเซ็กส์กันเลย และอยู่กันได้ อย่างปกติสุข มีจริงค่ะ
แต่ … พวกเขาไม่ได้หมางเมินต่อกัน เอาใจใส่กันและกันอย่างดี และการไม่มีเพศสัมพันธ์กัน พวกเขามิได้รู้สึกว่า ขาดตกบกพร่องอะไรเลย

กรณีของคุณ
สามี มิได้ เห็นว่า ความทุกข์ของคุณ เป็นเรื่องใหญ่   ตรงนี้แหละ ที่เป็นปัญหาใหญ่สุดค่ะ

คุณ ไม่รู้สึก มีความสุข ในชีวิตคู่นี้อีกแล้ว
เขาก็ทำตาปริบๆ ไม่หือ ไม่อือ แบบ ไม่คิดจะปรับ จะเปลี่ยนอะไร
อย่างน้อย ควรมีปฏิกิริยา อยากแก้ไข สักหน่อย __ แต่ก็ไม่มี__

ขอหย่า …
ด้วยเหตุผล ที่ไม่มีความสุข “แบบคู่ชีวิต ที่รักและใส่ใจกัน”
ด้วยเหตุผล ที่ ไม่รู้สึก ว่า ตนเป็นที่รัก และอ้างว้างเดียวดาย ทั้งๆที่มีสามี มันทรมานกว่า โสดไปจริงๆเสียอีก

คุยกันให้เข้าใจ แบบไม่ใส่อารมณ์  แบบไตร่ตรองมาดีแล้ว ด้วยเหตุผลล้วนๆ

เรื่องอดีต ไม่ต้องลากเอามาปน
เพราะพลาดไปแล้ว เสียเวลาไปแล้ว

ไม่ต้องฟื้นฝอยหาตะเข็บว่า ใครผิดใครถูกอีกแล้ว  มันเสียเวลาเปล่า และไม่เกิดประโยชน์ใดๆต่อใครเลย

จากกันด้วยดีค่ะ  จากกันด้วยความเข้าใจ  แล้วทั้งคู่ ก็ไปตอบใจตัวเองเอาว่า ต่อไป เวลาเลือกใครใหม่เข้ามา
จะเลือกคนแบบใด  ที่จะทำให้ ไม่ต้องปิดฉากชีวิตคู่แบบนี้อีก  … ถึงจะนับได้ว่า เป็นการเรียนรู้จากข้อผิดพลาดค่ะ