1.สภาพจิตใจสำคัญสุดๆแล้ว ความกดดันหรือความหวังที่นักกีฬาต้องแบกอยู่มันหนักเกินไป อยากให้ปรับ mindset กันใหม่อะ แบบเรางงนะว่าตอน บิ๋มเพียวไปซาริ ไม่ว่าจะจมบล็อคกันขนาดไหน ก็ยังแก้ไขเอาตัวรอดกันได้แบบหน้าไม่ล้าอะ แบบยังมีแรงฮึดจะสู้ แต่พอกลับมาเข้าทีมชาติ พอโดนจี้ๆเล่นไม่ออกที ก็คือหน้าล้าหลุดยาว เลยอะ จุดเปลี่ยนของบิ๋มเลยนะคือแมทที่บิ๋มเริ่มเปิดบอลแรกด้วยมือบน แล้วโดนเสิฟจี้ 2 แต้ม นั้นแหละหายยาวกู้ไม่กลับเลย นัด usa ยังดีนะที่ฟอมเริ่มกลับมา
2.ตัวเซ็ตเราว่าพู่จ่ายบอลเร็วไม่ได้เท่านุสอะ Mb เราอะสามารถเล่นได้หมดเลยนะทุกตัวเลย แต่พู่เซ็ตไม่เข้าเลยสักคน ! แนนตีทีตัวงอเป็นกุ้ง ส่วนเตยพู่ก็จ่ายให้ต่ำมากกกกก เราว่าศักยภาพของ Mb เราไม่เป็นรองใครเลยนะ แต่พู่ดึงมันออกมาไม่ได้ แล้วพู่ก็เครื่องติดช้ามากกก เราว่าทัวร์นี้พู่จ่ายให้บีมเป๊ะสุดแล้ว ไม่ได้บอกว่าพู่ไม่ดีนะ แต่จังหวะมันต้องหลากหลายกับ Mb ให้มากกว่านี้ เราไม่ได้อยากเปรียบเทียบกับนุสนะ แค่อยากให้คนที่มาอ่านเห็นภาพตอน
นุศ x หน่อง อะ คิดเอาตั้งแต่นางติดทีมชาติ จนอำลาไปกี่ปีอะ ยังหาคนปิด นุสหน่องไม่ได้เลยจริงๆนะ อยากให้ทำการบ้านมากกว่านี้
3.ลิบแป้นยืนคนเดียวเอาอยู่จริงๆ ยุพา คือไม่มาเลยสักแมทเข้าใจว่ากดดันมากๆจนร้องไห้ แต่ก็นะ ก็ต้องตามสภาพ ส่วนแป้นทัวร์นี้คือปังไม่ไหว
4.ออม ไพ่ลับ ทุกอย่างดีไปหมดเสียอย่างเดียวกระโดดต่ำเกินไป อยากให้นางลีนกว่านี้ กับฝึกกระโดดให้สูงกว่านี้นางจะปังมาก
5.เพียว เปลี่ยนมาเป็นสายสมดุลคือปังสุด ไม่บอดเลย รับได้รุกได้มาเรื่อยๆ
6. บีมคือปังสุดๆ แบกในแบกในแบก แมทเจอแม่ย่าปลาเผา ไม่มีใครปิดนางอยู่จริงๆ จุดตบนางฉลาดมาก ตีบอลยืดๆลงท้ายสนาม มุมฉีกคือปังสุด เหมือนแม่ปูเข้าสิง
7.โมเม กับ นุ๊กนิก โอกาสได้ลงน้อยมากๆ แต่ถ้าเอาตามความจริง โมเมต้องไวกว่านี้ ฝึกกระโดดให้สูงๆ สับมือไวๆ นางมีของจริงๆนะ แต่ต้องฝึกให้มากกว่านี้ นุ๊กนิกก็เหมือนกัน โอกาสลงน้อยสุดๆ มาแค่จังหวะแต้มหลังๆ ซึ่งพอลงมาทีไรอยากจะดูเซ็ตแบบสวยๆ จากนาง บอลแรกก็แตกนางลงมาทีไรบอลแก้ตลอด 5555 สงสาร
8. เหมี่ยว ตาล ไม่เม้นดีกว่า ไม่ค่อยจะได้ลงเท่าไหร่ แต่เอาจริงก็ช่วยอะไรมากไม่ได้เท่าไหร่เลย
9.ระบบทีมความต่างของ 7 เซียนกับรุ่นใหม่ คือบอลจุกจิกหน้าเน็ตรุ่นใหม่คือจมจริงๆ ชิงจังหวะเอาแต้มมาได้น้อยมาก ต่างกับรุ่น 7 เซียนคือฉลาดเล่น จุกจิกหน้าเน็ตไม่จำเป็นต้องอัดแรงๆเลย กดลงที่ว่างๆก็ได้เปรียบแล้ว สังเกตดูพอบอลจุกจิกหน้าเน็ตเด็กรุ่นใหม่ จะอัดๆๆ อย่างเดียวเลย แล้วสรุปเป็นจมบล็อคเยอะไปหมด และก็ความอดทนกับความเขี้ยวเวลาแรรี่ไทยชอบหลุดกันเอง สื่อสารกันไม่ดีบอลกักเข้าใจแหละว่ามันต้องมีกันบ้าง แต่ชอบเป็นจังหวะแต้มสำคัญๆ
ปล.เป็นกำลังใจให้นักกีฬานะครับ สู้ๆ เห็นสัมแล้วร้องไห้กันก็เข้าใจเลยว่ามันกดดันขนาดไหน ที่ต้องแบกประเทศไว้ในอก แต่ไม่อยากให้คิดมากกัน ความตั้งใจมันมีอยู่แล้ว แต่มากไปมันจะกลายเป็นกดดันกันเองเปล่าๆ แล้วการพูดคุยกันในทีมก็สำคัญมากๆนะ อย่างรุ่น 7 เซียนอะเวลาหลุดกันทุกคนพยายามที่จะพูดคุยสื่อสารกันมากกว่านี้อะ แง
จบ ชชล สำหรับไทยสิ่งที่ต้องปรับ..
2.ตัวเซ็ตเราว่าพู่จ่ายบอลเร็วไม่ได้เท่านุสอะ Mb เราอะสามารถเล่นได้หมดเลยนะทุกตัวเลย แต่พู่เซ็ตไม่เข้าเลยสักคน ! แนนตีทีตัวงอเป็นกุ้ง ส่วนเตยพู่ก็จ่ายให้ต่ำมากกกกก เราว่าศักยภาพของ Mb เราไม่เป็นรองใครเลยนะ แต่พู่ดึงมันออกมาไม่ได้ แล้วพู่ก็เครื่องติดช้ามากกก เราว่าทัวร์นี้พู่จ่ายให้บีมเป๊ะสุดแล้ว ไม่ได้บอกว่าพู่ไม่ดีนะ แต่จังหวะมันต้องหลากหลายกับ Mb ให้มากกว่านี้ เราไม่ได้อยากเปรียบเทียบกับนุสนะ แค่อยากให้คนที่มาอ่านเห็นภาพตอน
นุศ x หน่อง อะ คิดเอาตั้งแต่นางติดทีมชาติ จนอำลาไปกี่ปีอะ ยังหาคนปิด นุสหน่องไม่ได้เลยจริงๆนะ อยากให้ทำการบ้านมากกว่านี้
3.ลิบแป้นยืนคนเดียวเอาอยู่จริงๆ ยุพา คือไม่มาเลยสักแมทเข้าใจว่ากดดันมากๆจนร้องไห้ แต่ก็นะ ก็ต้องตามสภาพ ส่วนแป้นทัวร์นี้คือปังไม่ไหว
4.ออม ไพ่ลับ ทุกอย่างดีไปหมดเสียอย่างเดียวกระโดดต่ำเกินไป อยากให้นางลีนกว่านี้ กับฝึกกระโดดให้สูงกว่านี้นางจะปังมาก
5.เพียว เปลี่ยนมาเป็นสายสมดุลคือปังสุด ไม่บอดเลย รับได้รุกได้มาเรื่อยๆ
6. บีมคือปังสุดๆ แบกในแบกในแบก แมทเจอแม่ย่าปลาเผา ไม่มีใครปิดนางอยู่จริงๆ จุดตบนางฉลาดมาก ตีบอลยืดๆลงท้ายสนาม มุมฉีกคือปังสุด เหมือนแม่ปูเข้าสิง
7.โมเม กับ นุ๊กนิก โอกาสได้ลงน้อยมากๆ แต่ถ้าเอาตามความจริง โมเมต้องไวกว่านี้ ฝึกกระโดดให้สูงๆ สับมือไวๆ นางมีของจริงๆนะ แต่ต้องฝึกให้มากกว่านี้ นุ๊กนิกก็เหมือนกัน โอกาสลงน้อยสุดๆ มาแค่จังหวะแต้มหลังๆ ซึ่งพอลงมาทีไรอยากจะดูเซ็ตแบบสวยๆ จากนาง บอลแรกก็แตกนางลงมาทีไรบอลแก้ตลอด 5555 สงสาร
8. เหมี่ยว ตาล ไม่เม้นดีกว่า ไม่ค่อยจะได้ลงเท่าไหร่ แต่เอาจริงก็ช่วยอะไรมากไม่ได้เท่าไหร่เลย
9.ระบบทีมความต่างของ 7 เซียนกับรุ่นใหม่ คือบอลจุกจิกหน้าเน็ตรุ่นใหม่คือจมจริงๆ ชิงจังหวะเอาแต้มมาได้น้อยมาก ต่างกับรุ่น 7 เซียนคือฉลาดเล่น จุกจิกหน้าเน็ตไม่จำเป็นต้องอัดแรงๆเลย กดลงที่ว่างๆก็ได้เปรียบแล้ว สังเกตดูพอบอลจุกจิกหน้าเน็ตเด็กรุ่นใหม่ จะอัดๆๆ อย่างเดียวเลย แล้วสรุปเป็นจมบล็อคเยอะไปหมด และก็ความอดทนกับความเขี้ยวเวลาแรรี่ไทยชอบหลุดกันเอง สื่อสารกันไม่ดีบอลกักเข้าใจแหละว่ามันต้องมีกันบ้าง แต่ชอบเป็นจังหวะแต้มสำคัญๆ
ปล.เป็นกำลังใจให้นักกีฬานะครับ สู้ๆ เห็นสัมแล้วร้องไห้กันก็เข้าใจเลยว่ามันกดดันขนาดไหน ที่ต้องแบกประเทศไว้ในอก แต่ไม่อยากให้คิดมากกัน ความตั้งใจมันมีอยู่แล้ว แต่มากไปมันจะกลายเป็นกดดันกันเองเปล่าๆ แล้วการพูดคุยกันในทีมก็สำคัญมากๆนะ อย่างรุ่น 7 เซียนอะเวลาหลุดกันทุกคนพยายามที่จะพูดคุยสื่อสารกันมากกว่านี้อะ แง