ถ้าเทียบนักกีฬาเป็นรายตัวเราก็ไม่ได้ห่างจากญี่ปุ่นมาก แต่ความเสถียรญี่ปุ่นดีกว่าเรามาก ส่วนตัวคิดว่าระบบยิงบอลต่ำกำลังทำให้เราหลงทาง ตัวเซ็ตเราโดยเฉพาะพู่หลายลูกคือเซ็ตต่ำมากตามที่โค้ชสั่งมาจนทำให้หลายลูกที่เราควรได้แต้มแต่ตัวตีกลับตีไม่ได้เพราะลูกมันต่ำเกินไป แนนกับเตยในลีคญี่ปุ่นสถิติคือดีกว่า MB ญี่ปุ่นทุกคนเลยด้วยซ้ำ แต่พอมาเจอบอลต่ำของทีมไทยตีแต่ละทีตัวงอติดเน็ทตีไม่ตาย หัวเสาก็เข้าทันบ้างไม่ทันบ้างตามความล้าเพราะการเร่งเข้าบอลตลอดเวลา ต่างจากญี่ปุ่นที่ไม่เซ็ทต่ำ เซ็ทให้ตัวตีมีมุมตีหนีบล็อคตีกินทัชหรือตีเอามาเล่นใหม่ ตัวตีมีการตีที่หลากหลายใช้สมองตีในแต่ละลูกไม่เน้นความเร็วเข้าว่า ร่างกายไม่ล้ามาก ก็สามารถเข้ารอบลึกๆได้ ไทยถ้ายังเล่น 10 G และเซ็ทต่ำแบบนี้ต่อไปก็คงไปใหนได้ไม่ไกล เราต้องเปลี่ยนมาเล่นแบบที่เราเคยเล่น คือดึงจังหวะหลอกบล็อคและยกให้ตัวตีตีได้ง่ายสูงแต่มีสปีด ฝึกการตีทำแต้มให้หลากหลาย เน้นความสามารถส่วนบุคคลให้มากๆไม่ใช่เน้นระบบอย่างเดียว  สรุปคือ ถ้าเราอยากไปโอลิมปิคต้องเลิกเซ็ทต่ำๆ หันมาเซ็ทให้บอลมีหัวแต่มีสปีด ฝึกการตีแบบฉลาดๆให้หลากหลาย เน้นพัฒนาการกระโดดให้สูง ถ้าทำได้ก็ไม่ต้องกลัวบล็อคสูง อย่างที่ญี่ปุ่นทำให้เห็น