ติ่งมักเน้นแต่ให้กำลังใจ อวยจนลอย ทำดีที่สุดแล้วบ้างแหละ แทนที่จะช่วยกันวิจารณ์ หาข้อผิดพลาดที่ต้องแก้ไข

กลายเปนว่าติไม่ได้ ชมได้อย่างเดียว ผลงานมันก้ลุ่มๆดอนๆแบบนี้แหละ แล้วก้โม้ว่าชนะทีมใหญ่ๆอันดับต้นๆได้

ถามจริงแข่งกัน 10 รอบชนะกี่ครั้ง กล้ามาคุย กำลัวใจอะให้ได้ แต่ช่วยให้ฟิดแบคด้วยค่ะ

ผมดูเฉพาะทีมกำลังฟอร์มดี ถ้าไม่ดีก็เลิกดู ผมมองยังงี้

1. สภาพร่างกายเรามีปัญหา ยืนระยะไม่ได้ ปฏิกิริยา ความคล่องแคล่ว ลดลงฮวบฮาบเป็นกราฟเอ็กโปเนนเชียล แทนที่จะเป็นกราฟเส้นตรง แสดงว่ามีอะไรผิดปกติ ฝ่ายดูแลสภาพนักกีฬาเราต้องรับผิดชอบ โดยเฉพาะการเอาเครื่องมือที่ไม่มีข้อพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์มาใช้ ทำให้นักกีฬาไปฝากความหวังลมๆแล้งๆกับเครื่องพวกนี้ กลับไปต้องมีการประเมินขนานใหญ่

2. นักกีฬาตัวสำรองกับตัวจริง คุณภาพยังห่างกันเกินไป ถึงแม้เทียบกับยุค 7 เซียน ตัวสำรองยุคนี้จะดีขึ้น แต่พอแข่งระดับโลก เราต้องการคุณภาพตัวสำรองที่ดีกว่านี้ แต่พอเข้าใจว่าระบบทีมเราเน้นทีมเวิร์ค ยังไงก็ต้องเน้นกับทีมชุดจริงไว้ก่อน แต่ก็ยังอยากให้ทำให้ดีกว่านี้ ตรงนี้ต้องวางแผนการซ้อมเพิ่ม

3. ระบบการเล่น ส่วนตัวผมชอบยุค 7 เซียนมากกว่า ที่มีลูกสูตรสวยๆเต็มไปหมด ยุคนี้เน้นเร็วมากเกินไป ใช้พลังในการเคลื่อนที่ตลอดเวลา น่าจะเป็นส่วนนึงที่ทำให้นักกีฬาเราเหนื่อยง่ายด้วย จริงๆผมอยากให้ตัวสำรองชุดสอง น่าจะให้เล่นสไตล์ที่ต่างจากชุดแรก เช่น ชุดแรกเล่นเร็วเหมือนที่เล่นอยู่ตอนนี้ ส่วนชุด 2 ที่เปลี่ยนลงมา ให้เล่นบอลสูตรเหมือนชุด 7 เซียน

4. สต๊าฟโค้ช ทำหน้าที่ในการวางแผนล่วงหน้า และแก้เกมระหว่างแข่งได้ดีแล้ว ผมขอคัดค้านความคิดที่จะเอาโค้ชนอกมาใช้ เพราะมั่นใจว่า โค้ชไทย คุมทีมไทยได้ดีสุด