สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ เราขอแนะนำตัวเล็กน้อยค่ะ
เราอายุ 25 เป็นสาวประเภทสอง (ยังไม่ได้ทำหน้าอกกับแปลงเพศ แต่คิดว่ายังไงก็จะทำในภายภาคหน้าค่ะ) เงินเดือนไม่ถึง 20-25 (ถ้าไม่ทำ OT)
เราอยากขอความคิดเห็นโดยรวมจากเพื่อนๆ พอดีเราเพิ่งมีการเปลี่ยนงานใหม่ เป็นงานเดินทางแบบไป-กลับ ซึ่งทำให้เรามีเวลาว่างเฉพาะในช่วง เสาร์-อาทิตย์ ใน 3 สัปดาห์แรกของการเริ่มงาน (หยุดไม่ตรงเสาร์-อาทิตย์ ถ้าผ่านการเทรนด์งานแล้ว)
โดยปกติแล้ว เราเป็นคนชอบทำงานบ้าน ดูหนังบ้างประปราย แล้วก็เล่นเกมบน PC เป็นเกมแนว MMORPG เติมเงินเพื่อซื้ออะไรที่อยากได้เพื่อความสนุกและความสุข (ซึ่งเป็นเงินของตัวเอง และสามารถขายกลับคืนได้หากมีคนต้องการซื้อ)
แต่ปัญหาติดอยู่ที่เราอยู่กับคุณพ่อและคนอื่นๆ (คนอื่นไม่ข้องเกี่ยวอยู่แล้ว เพราะแยกห้อง แต่เรานอนกับคุณพ่อ) ทุกครั้งที่พ่อเปิดประตูแล้วเห็นเราทำกิจกรรมที่เป็นการเล่นเกม คุณพ่อจะเหมือนไม่ค่อยพอใจหรือไม่สบายใจ (เดาเอาจากสีหน้าและความรู้สึกของตัวเราเอง) ซึ่งคุณพ่อก็เป็นคนที่เล่นเหมเหมือนกันค่ะ แต่เราก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวอะไรกับกิจกรรมของคุณพ่อเลย แต่กลายเป็นว่าเราวิตกกังวลเวลาพ่อเห็นเราเล่นเกม บางทีเราก็ปิดเกม ปิดคอมไปเลย แล้วก็มานั่งร้องไห้พร้อมถามตัวเองว่า เราผิดตรงไหนเหรอ กิจกรรมที่เราทำมันไม่สร้างสรรค์ใช่ไหม พ่อเขาต้องการให้เรามีอนาคตที่ดีกว่านี้หรือเอาเวลาไปทำอย่างอื่นที่มีประโยชน์ที่ดีกว่านี้ดีไหม แต่ก็แปลกนะคะ พอเป็นการเล่นเกม คุณพ่อกลับมีสีหน้าเรียบเฉยปกติแล้วตัวเราก็ไม่วิตกหรือกลัวว่าคุณพ่อจะมาเห็นด้วย เพราะกิจกรรมทั้ง 2 กิจกรรม คุณพ่อ React กลับมาหาเราด้วยสีหน้าและความรู้สึกที่ต่างกัน ซึ่งเรื่องการเล่นเกมทำให้เราเหมือนเป็นคนโรคจิตเล็กๆ เราจะทำร้ายตัวเองด้วยการเปลี่ยนรูปโปรในช่องทางการติดต่อในเกมเป็นรูปน่าเกลียดๆของเรา (หน้าตาตอนเผลอ) หรือเปลี่ยนชื่อเป็นอะไรที่ดูปัญญาอ่อน เช่น ' อีกะเทx xxxx ' ซึ่งเรารู้ค่ะว่ามันดูปัญญาอ่อนเหมือนคนไม่โต เราแค่อยากจะสลัดความรู้สึกทั้งหมดนี้ ความรู้สึกที่เราผิดและไม่แน่ใจทุกครั้งที่เราเปิดคอมและเล่นเกมว่ามันเป็นสิ่งที่แย่มากใช่ไหม หรือเพราะเราคงเคยพูดกับคุณพ่อไว้มั้งคะ เป็นคนที่ดีแต่พูดแต่ไม่เคยลงมือทำ (เช่น จะสอบ TOEIC / จะซื้อคอร์สนู้น คอร์สนี้มาเรียน จะอ่านหนังสือที่ซื้อมาให้จบ) มาตกม้าตายกับหน้าจอคอมตลอด แต่ตอนที่ไม่เล่นเกม เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะคะ บางทีเล่นแค่ 1-2 ชม. เราก็ปิดคอมและไปทำกิจกรรมอย่างอื่น เช่น งานบ้าน เล่นกับน้องหมา เปิดหาอะไรดูในยูทูป เปิดหาอะไรอ่านในพันทิป เปิดหาอะไรที่มีสาระใน facebook / instagram แต่เราแค่รู้สึกว่ากิจกรรมที่ทำให้เราสนุกตอนเราว่างก็คือการได้เล่นเกมและพูดคุยกับเพื่อนในเกมอย่าสนุกสนานและทำกิจกรรมในเกมร่วมกันค่ะ
ส่วนตัวเคยถามกับคุณพ่อตรงๆและหลายรอบแล้วว่าคิดยังไงที่เราชอบเล่นเกม คุณพ่อก็ตอบประมาณว่า ' ก็เล่นไปสิ ไม่ได้ว่าอะไรสักคำ ทั้งๆที่ตัวเขา (คุณพ่อ) ก็เล่น ' ซึ่งคำตอบที่คุณพ่อเคยให้กับสีหน้าและความรู้สึกตอนเห็นเราเล่นเกม ไม่เหมือนกันเลย
เรื่องค่าใข้จ่าย : เราจะเป็นคนจ่าย ค่าน้ำ / ค่าไฟ / ค่าอินเตอร์เน็ตบ้านและค่าช่องแพ็คเกจโทรศัพท์ในตัวกล่องทีวีที่คนในบ้านสมัครไว้ / ช่วยจ่ายค่ากับข้าวและค่าข้าวของที่ซื้อเข้าบ้านในแต่ละเดือน ส่วนใหญ่จะช่วยจ่ายแทนถ้าไปซื้อด้วย ซึ่งเรายินดีจ่าย ยินดีให้ความช่วยเหลือกับคุณพ่อเต็มที่อยู่แล้วค่ะ ถ้าเป็นเรื่องเงิน (ที่บ้านอยู่เป็นครอบครัวใหญ่ ประมาณ 5 คนขึ้นไป)
เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างคะ สามารถแสดงความคิดเห็นได้ทุกรูปแบบได้เลยค่ะ ยินดีรับฟังและจะพยายามปรับปรุงตัวหากสิ่งที่เราแอบคิดมันเป็นสิ่งที่สมควรทำหรือเลิกทำสิ่งเดิมๆตามคำแนะนำของเพื่อนๆ
ปล. ขอไม่พิมพ์คำหยาบคายใส่กันนะคะ ให้คำแนะนำหรือตามหนิได้ตามความเหมาะสมของเพื่อนๆเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ 🙏🏻🥹
อายุ 25 เล่นเกมคอม ผิดมากไหม
เราอายุ 25 เป็นสาวประเภทสอง (ยังไม่ได้ทำหน้าอกกับแปลงเพศ แต่คิดว่ายังไงก็จะทำในภายภาคหน้าค่ะ) เงินเดือนไม่ถึง 20-25 (ถ้าไม่ทำ OT)
เราอยากขอความคิดเห็นโดยรวมจากเพื่อนๆ พอดีเราเพิ่งมีการเปลี่ยนงานใหม่ เป็นงานเดินทางแบบไป-กลับ ซึ่งทำให้เรามีเวลาว่างเฉพาะในช่วง เสาร์-อาทิตย์ ใน 3 สัปดาห์แรกของการเริ่มงาน (หยุดไม่ตรงเสาร์-อาทิตย์ ถ้าผ่านการเทรนด์งานแล้ว)
โดยปกติแล้ว เราเป็นคนชอบทำงานบ้าน ดูหนังบ้างประปราย แล้วก็เล่นเกมบน PC เป็นเกมแนว MMORPG เติมเงินเพื่อซื้ออะไรที่อยากได้เพื่อความสนุกและความสุข (ซึ่งเป็นเงินของตัวเอง และสามารถขายกลับคืนได้หากมีคนต้องการซื้อ)
แต่ปัญหาติดอยู่ที่เราอยู่กับคุณพ่อและคนอื่นๆ (คนอื่นไม่ข้องเกี่ยวอยู่แล้ว เพราะแยกห้อง แต่เรานอนกับคุณพ่อ) ทุกครั้งที่พ่อเปิดประตูแล้วเห็นเราทำกิจกรรมที่เป็นการเล่นเกม คุณพ่อจะเหมือนไม่ค่อยพอใจหรือไม่สบายใจ (เดาเอาจากสีหน้าและความรู้สึกของตัวเราเอง) ซึ่งคุณพ่อก็เป็นคนที่เล่นเหมเหมือนกันค่ะ แต่เราก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวอะไรกับกิจกรรมของคุณพ่อเลย แต่กลายเป็นว่าเราวิตกกังวลเวลาพ่อเห็นเราเล่นเกม บางทีเราก็ปิดเกม ปิดคอมไปเลย แล้วก็มานั่งร้องไห้พร้อมถามตัวเองว่า เราผิดตรงไหนเหรอ กิจกรรมที่เราทำมันไม่สร้างสรรค์ใช่ไหม พ่อเขาต้องการให้เรามีอนาคตที่ดีกว่านี้หรือเอาเวลาไปทำอย่างอื่นที่มีประโยชน์ที่ดีกว่านี้ดีไหม แต่ก็แปลกนะคะ พอเป็นการเล่นเกม คุณพ่อกลับมีสีหน้าเรียบเฉยปกติแล้วตัวเราก็ไม่วิตกหรือกลัวว่าคุณพ่อจะมาเห็นด้วย เพราะกิจกรรมทั้ง 2 กิจกรรม คุณพ่อ React กลับมาหาเราด้วยสีหน้าและความรู้สึกที่ต่างกัน ซึ่งเรื่องการเล่นเกมทำให้เราเหมือนเป็นคนโรคจิตเล็กๆ เราจะทำร้ายตัวเองด้วยการเปลี่ยนรูปโปรในช่องทางการติดต่อในเกมเป็นรูปน่าเกลียดๆของเรา (หน้าตาตอนเผลอ) หรือเปลี่ยนชื่อเป็นอะไรที่ดูปัญญาอ่อน เช่น ' อีกะเทx xxxx ' ซึ่งเรารู้ค่ะว่ามันดูปัญญาอ่อนเหมือนคนไม่โต เราแค่อยากจะสลัดความรู้สึกทั้งหมดนี้ ความรู้สึกที่เราผิดและไม่แน่ใจทุกครั้งที่เราเปิดคอมและเล่นเกมว่ามันเป็นสิ่งที่แย่มากใช่ไหม หรือเพราะเราคงเคยพูดกับคุณพ่อไว้มั้งคะ เป็นคนที่ดีแต่พูดแต่ไม่เคยลงมือทำ (เช่น จะสอบ TOEIC / จะซื้อคอร์สนู้น คอร์สนี้มาเรียน จะอ่านหนังสือที่ซื้อมาให้จบ) มาตกม้าตายกับหน้าจอคอมตลอด แต่ตอนที่ไม่เล่นเกม เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะคะ บางทีเล่นแค่ 1-2 ชม. เราก็ปิดคอมและไปทำกิจกรรมอย่างอื่น เช่น งานบ้าน เล่นกับน้องหมา เปิดหาอะไรดูในยูทูป เปิดหาอะไรอ่านในพันทิป เปิดหาอะไรที่มีสาระใน facebook / instagram แต่เราแค่รู้สึกว่ากิจกรรมที่ทำให้เราสนุกตอนเราว่างก็คือการได้เล่นเกมและพูดคุยกับเพื่อนในเกมอย่าสนุกสนานและทำกิจกรรมในเกมร่วมกันค่ะ
ส่วนตัวเคยถามกับคุณพ่อตรงๆและหลายรอบแล้วว่าคิดยังไงที่เราชอบเล่นเกม คุณพ่อก็ตอบประมาณว่า ' ก็เล่นไปสิ ไม่ได้ว่าอะไรสักคำ ทั้งๆที่ตัวเขา (คุณพ่อ) ก็เล่น ' ซึ่งคำตอบที่คุณพ่อเคยให้กับสีหน้าและความรู้สึกตอนเห็นเราเล่นเกม ไม่เหมือนกันเลย
เรื่องค่าใข้จ่าย : เราจะเป็นคนจ่าย ค่าน้ำ / ค่าไฟ / ค่าอินเตอร์เน็ตบ้านและค่าช่องแพ็คเกจโทรศัพท์ในตัวกล่องทีวีที่คนในบ้านสมัครไว้ / ช่วยจ่ายค่ากับข้าวและค่าข้าวของที่ซื้อเข้าบ้านในแต่ละเดือน ส่วนใหญ่จะช่วยจ่ายแทนถ้าไปซื้อด้วย ซึ่งเรายินดีจ่าย ยินดีให้ความช่วยเหลือกับคุณพ่อเต็มที่อยู่แล้วค่ะ ถ้าเป็นเรื่องเงิน (ที่บ้านอยู่เป็นครอบครัวใหญ่ ประมาณ 5 คนขึ้นไป)
เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างคะ สามารถแสดงความคิดเห็นได้ทุกรูปแบบได้เลยค่ะ ยินดีรับฟังและจะพยายามปรับปรุงตัวหากสิ่งที่เราแอบคิดมันเป็นสิ่งที่สมควรทำหรือเลิกทำสิ่งเดิมๆตามคำแนะนำของเพื่อนๆ
ปล. ขอไม่พิมพ์คำหยาบคายใส่กันนะคะ ให้คำแนะนำหรือตามหนิได้ตามความเหมาะสมของเพื่อนๆเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ 🙏🏻🥹