การแก้เกมของโค้ชไทย ถึงแม้ว่าแต้มจะนำขนาดไหน (ตัวอย่างในเซ็ตสี่ของเกมวันนี้) จังหวะที่นักกีฬาเสียง่ายๆ แต่ทีมงานได้แต่ยิ้มเขินๆ จนเค้าเก็บมาทีละใบสองใบและแพ้ไปเลย ส่วนตัวหนูไม่ได้มีปัญหากับการเป็นสยามเมืองยิ้มนะคะ แต่หนูคิดว่ามันน่าจะมีแอคชั่นที่ดีกว่านี้ คือยกตัวอย่างง่ายๆนะคะ นำสิบใบ แต่สมมุตินักกีฬาแก้บอลตลกๆ ฟาวล์แบบไม่น่าให้อภัย ถ้าเป็นกุยเดตตินางก็คงเขวี้ยงไอแพดอ่ะค่ะ แต่ไทยก็ช่างมันเอาใหม่แต้มหน้า
องค์ประกอบเล็กๆ น้อยๆนี่แหละค่ะ ที่มันทำให้เราลุ้นตุ๊บๆต่อมๆกับโอลิมปิก อย่าเข้าใจหนูผิดนะคะ ไม่ได้ต้องการให้ทีมงานเกรี้ยวกราดแบบกุยเดตติ หรือคาร์โปล แต่อยากให้ใส่ใจในแต้มที่เล็กๆน้อยๆแบบนั้นเหมือนกันเพราะมันก็คือ "หนึ่งแต้ม" ที่เราจะหนีไป หรือ "หนึ่งแต้ม" ที่เราจะไล่ให้ทันเหมือนกัน

อีกเรื่องหนึ่งตอนแก้เกม เกี่ยวกับพวกบอกแผนการเล่น วันนี้หนูชื่นชมนะคะที่เห็นการแก้เกมที่มันเป็นการแก้เกมจริงๆ 
ไม่ใช่แค่ประเภท "พวกเราต้องมั่นใจ" "แต้มเดียวๆเปลี่ยนมาให้ได้" การบอกว่านักกีฬาแต่ละคนควรเล่นยังไง ปรับอะไรบ้างคือสิ่งที่อยากเห็นมานานค่ะ
ถึงแม้บางโมเมนท์ก็แบบ เอ๊ะกับการแก้เกมของโค้ชบ้าง แต่หนูไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้น และเคารพทีมงานเสมอ ไม่ได้คาดหวังว่าโค้ช ก.ไก่ ต้องดึงตัวทัดดาวไปดูในแทบเล็ตอีกอันว่าควรเล่นยังไง (แม้บางประเทศเค้าลงทุนที่จะทำ) แต่การแก้เกม ผลลัพธ์ของมันคือเกมเราต้องดีขึ้น วันนี้ก็โอเคตามหน้างานนั่นแหละค่ะ  

หนูคงไม่ต้องบอกว่าต้องทำนู่นทำนี่ เพราะแค่นี้มันก็เกินหน้าที่ของกองเชียร์แล้วค่ะ สะเหล่อจนไม่รู้จะสะเหล่อยังไง
อับอายขายหน้าเวลาโดนด่าโดนแซะว่าดค้ชคีย์บอร์ด แต่เห็นว่าพันทิปที่เดียวนี่แหละที่เราสามารถคุยอะไรกันแบบนี้ได้

ทีมชาติไทยมันมีทีมเดียวค่ะ อิดำ อิแดง ที่มันนั่งสาปนั่งบ่นอยู่หลังคีย์บอร์ด มันก็เชียร์ทีมเดียวกันนั่นแหละค่ะ
ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรงก็อย่าไปด้อยค่า ไปแซะว่าทำไมไม่ลงไปเล่นเอง 
หรือจะดีเฟนด์แทนนักกีฬา ประเภทที่ห้ามติ ห้ามพูดถึง วิจารณ์ไม่ได้เลย ก็ขอให้สำนึกไว้ว่า "หล่อนเป็นเจ้าของทีมเหรอ" --- อันนี้ฝากให้นักแสดงท่านนั้นนะคะ 

ขอแสดงความยินดีกับการเข้ารอบสองในชิงแชมป์โลกได้สองสมัยติดด้วยค่ะ ปิดจ๊อบซีซั่นทีมชาติปีนี้แบบมีความสุข เศร้านิดๆ คาดหวังหน่อยๆ ปีหน้ามาเจอกันค่ะ ขอเข้าท้อป10 โลกนะคะ เลิฟจากน้องเฟด