การที่ชีวิตท้อแท้ สิ้นหวัง ไม่รู้หนทางที่จะก้าวต่อไป
สุดท้ายติดสินใจทำเรื่องที่เลวร้ายลงไป
สุดท้ายมาโยนการกระทำนั้น ไปให้เพราะกรรมเก่า มันถูกอย่างงั้นหรือ?
พุทธศาสนาสอนเรื่องกรรม แต่การไปท่องจำแค่ "ทุกอย่างมันเกิดจากกรรมเก่า" มันก็ง่ายไป
เป็นการจำที่ไม่ได้เกิดจากปัญญา และมักง่าย
ผมเองก็ย้อนทบทวนเรื่องนี้ จากเหตุการณ์ อดีตตำรวจกราดยิงเด็กๆที่ไร้เดียงสา และเห็นด้วยกับมหาแพรรี่ ทีว่าสังคมเราเขาใจเรื่องพุทธศานานแบบผิดๆ
แพรรี่ไพวัลย์ ระบุถึงตกใจเรื่องที่ 2 ตกใจที่แม่ของฆาตกรมองว่า
โศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องของเวรกรรม เรื่องของอดีตชาติที่ฆาตกรกับเหยื่อเคยทำร่วมกันมาเมื่อชาติที่แล้ว ดังนั้นมันควรเป็นสิ่งที่เราต้องอโหสิหรือให้อภัยกัน
“วิธีคิดเช่นนี้เลวร้ายมากกับกรณีนี้ มันสะท้อนได้ชัดว่า สังคมของเรากำลังล้มเหลวมาก สถาบันครอบครัวล้มเหลว การกล่อมเกลาและการปลูกฝังเอาใจใส่สมาชิกในครอบครัวถูกละเลย
ที่สำคัญที่สุด ความเชื่อทางศาสนา (บวกกับความเข้าใจผิดๆ) มีส่วนทำให้คนมองข้ามปัญหาและปัดความรับผิดชอบต่อความเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับสังคม”
https://news.ch7.com/detail/598820
ผมเองที่ค่อนข้างจะยึดติดกับอดีต มาคิดทบทวนดีๆ ก็เห็นด้วยกับแพรรี่ แต่เสียดายที่แพรรี่เองก็ไม่ได้อธิบายเรื่องนี้เพิ่มเติม เลยต้องลองไตร่ตรองดู
แม้พุทธศาสนาจะสอนเรื่องกรรม และเล่าเรื่องราวเหตุเกิดจากกรรมเก่าหลายๆกรณี แต่คีย์หลักของคำสอนมีแค่นี้
ละเว้นกรรมชั่ว ทำแต่กรรมดี ทำจิตใจให้ผ่องใส
เหตุการณ์ครั้งนี้ ผิดทั้งสามข้อเลย
เขาทำกรรมชั่ว ไม่ทำกรรมดี และจิตใจไม่ผ่องใส สุดท้ายจะโยนให้เหตุเกิดเพราะกรรมเก่าอย่างงั้นหรือ?
ถ้าหากคิดว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่าอย่างเดียว จมปลักกับปัญหา ไม่หาทางแก้ไขด้วยสติปัญหา คงไม่มีพระศาสดามาตรัสรู้ให้เราได้มีพุทธสาสนากัน
เพราะเดิมทีพระองค์ก็มีกรรมเก่าที่ทำไม่ดีเหมือนกัน
ลองคิดดูว่าถ้าหากแต่ละชาติภพ จมปลักกับอดีตชาติ คิดว่าชาตินี้เกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่าเท่านั้น ไม่ตั้งหมั้งสั่งสมกรรมดี ชีวิตแต่ละชาติก็คงวนเวียนอยู่อย่างนั้น
ดังนั้น การจะโยนทุกปัญหา เหตุการณ์ที่เล้วร้ายต่างๆ ที่เข้ามากับชีวติ ว่าเป็นเพราะกรรมเก่าทั้งหมด มันก็ไม่ถูกต้องตามหลักพุทธสาสนาเลย
แล้วทุกท่านล่ะคิดเห็นกันอย่างไรครับ
การที่โยนปัญหา, เหตุการณ์ที่เลวร้ายทั้งหมดไปให้กรรมเก่า เป็นความที่เข้าใจเรื่องกรรมที่ผิดหรือเปล่า?
สุดท้ายติดสินใจทำเรื่องที่เลวร้ายลงไป
สุดท้ายมาโยนการกระทำนั้น ไปให้เพราะกรรมเก่า มันถูกอย่างงั้นหรือ?
พุทธศาสนาสอนเรื่องกรรม แต่การไปท่องจำแค่ "ทุกอย่างมันเกิดจากกรรมเก่า" มันก็ง่ายไป
เป็นการจำที่ไม่ได้เกิดจากปัญญา และมักง่าย
ผมเองก็ย้อนทบทวนเรื่องนี้ จากเหตุการณ์ อดีตตำรวจกราดยิงเด็กๆที่ไร้เดียงสา และเห็นด้วยกับมหาแพรรี่ ทีว่าสังคมเราเขาใจเรื่องพุทธศานานแบบผิดๆ
แพรรี่ไพวัลย์ ระบุถึงตกใจเรื่องที่ 2 ตกใจที่แม่ของฆาตกรมองว่า โศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องของเวรกรรม เรื่องของอดีตชาติที่ฆาตกรกับเหยื่อเคยทำร่วมกันมาเมื่อชาติที่แล้ว ดังนั้นมันควรเป็นสิ่งที่เราต้องอโหสิหรือให้อภัยกัน
“วิธีคิดเช่นนี้เลวร้ายมากกับกรณีนี้ มันสะท้อนได้ชัดว่า สังคมของเรากำลังล้มเหลวมาก สถาบันครอบครัวล้มเหลว การกล่อมเกลาและการปลูกฝังเอาใจใส่สมาชิกในครอบครัวถูกละเลย ที่สำคัญที่สุด ความเชื่อทางศาสนา (บวกกับความเข้าใจผิดๆ) มีส่วนทำให้คนมองข้ามปัญหาและปัดความรับผิดชอบต่อความเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับสังคม”
https://news.ch7.com/detail/598820
ผมเองที่ค่อนข้างจะยึดติดกับอดีต มาคิดทบทวนดีๆ ก็เห็นด้วยกับแพรรี่ แต่เสียดายที่แพรรี่เองก็ไม่ได้อธิบายเรื่องนี้เพิ่มเติม เลยต้องลองไตร่ตรองดู
แม้พุทธศาสนาจะสอนเรื่องกรรม และเล่าเรื่องราวเหตุเกิดจากกรรมเก่าหลายๆกรณี แต่คีย์หลักของคำสอนมีแค่นี้
ละเว้นกรรมชั่ว ทำแต่กรรมดี ทำจิตใจให้ผ่องใส
เหตุการณ์ครั้งนี้ ผิดทั้งสามข้อเลย
เขาทำกรรมชั่ว ไม่ทำกรรมดี และจิตใจไม่ผ่องใส สุดท้ายจะโยนให้เหตุเกิดเพราะกรรมเก่าอย่างงั้นหรือ?
ถ้าหากคิดว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่าอย่างเดียว จมปลักกับปัญหา ไม่หาทางแก้ไขด้วยสติปัญหา คงไม่มีพระศาสดามาตรัสรู้ให้เราได้มีพุทธสาสนากัน
เพราะเดิมทีพระองค์ก็มีกรรมเก่าที่ทำไม่ดีเหมือนกัน
ลองคิดดูว่าถ้าหากแต่ละชาติภพ จมปลักกับอดีตชาติ คิดว่าชาตินี้เกิดมาเพื่อใช้กรรมเก่าเท่านั้น ไม่ตั้งหมั้งสั่งสมกรรมดี ชีวิตแต่ละชาติก็คงวนเวียนอยู่อย่างนั้น
ดังนั้น การจะโยนทุกปัญหา เหตุการณ์ที่เล้วร้ายต่างๆ ที่เข้ามากับชีวติ ว่าเป็นเพราะกรรมเก่าทั้งหมด มันก็ไม่ถูกต้องตามหลักพุทธสาสนาเลย
แล้วทุกท่านล่ะคิดเห็นกันอย่างไรครับ