ออกตัวก่อนเลยครับ ว่าผมเองก็ยังคงเป็นผู้โง่มากในธรรม 
บวชมาก็1ปี ตอนที่บวช คุณวิเศษที่ได้มาบัดนี้ก็เสียหมด เสื่อมไปแล้วหมด 
ศีล5 อันเป็นเกราะป้องกันเบื้องต้น ก็ขาดสะบั้น ตบยุงตีหมาบี้เห็บไม่เว้นแต่ละวัน 
ดังนั้นผมไม่อาจแนะนำอรรถธรรมแก่ใครได้ ก็ตัวเองยังเอาไม่รอดเสียเลย 
กระทู้นี้คงเป็นการสนทนา เชิงระบายความโง่ของตนเองเสียมากกว่าครับ 
และน้อมรับคำติติงแนะนำ ชี้แนะจากท่านผู้ก้าวนำไปมากกว่า
ตัวผมนั้นไม่เคยกราบพระรูปไหนเป็นครูบาอาจารย์ ด้วยวัดที่ผมบวชนั้นก็มีพระทุศีลซะมาก 
แม้แต่อุปปัชชา ของผมเองก็ไม่อาจก้มกราบเป็นอาจารย์ได้ เพราะเห็นอยู่เป็นนิจว่าท่านทำสิ่งใดภายในกุฏิผ่านช่องประตู
และผีวัดที่มาบอก
ผมบวชเป็นพระ ศึกษา อรรถ ธรรม จากพระไตรปิฏก วันที่หยิบจับจากตู้ หนังสือนั้นเหนียวเป็นยาง
ผมทำความสะอาดด้วยความบรรจง หยิบจับศึกษาอย่างตั้งใจ

มาวันนี้เป็นฆราวาสมาหลายปี คุณวิเศษที่เคยได้ก็ไม่เหลือแล้ว จะมานั่งรู้ใจคนอื่นเหมือนเมื่อก่อนก็ทำไม่ได้
ด้วยกิเลสเต็มหัวเต็มตัว ศีล5อันเป็นเบื้องต้นก็ไม่สะอาดบริสุทธิ อย่าว่าแต่สวดมนต์ไหว้พระยังห่างเหิน

การใช้ชีวิตฆราวาสและปฏิบัติธรรมไปด้วย ช่างยากลำบากเหลือหลาย
ท่านๆทั้งหลาย ที่เป็นฆราวาส และยังปฏิบัติธรรมอยู่ได้ และสามารถเจริยก้าวหน้าทางธรรมได้ 
ท่านอาศัยอะไรเป็นเครื่องอยู่ 
อาศัยอะไรเป็นแรงผลักดัน 
กระผมนั้นรู้ทั้งรู้ ว่าสิ่งใดมีอยู่ สิ่งใดรออยู่ แต่เวลานี้ไม่อาจขุดตนเองขึ้นจากโคลนตมได้ 
ทำได้เพียงถือหลักอริยะสัจ เบื้อต้น เพียรดับทุกข์ที่เกิดในชีวิตประจำวัน 
ส่วนคุณวิเศษที่เคยได้มาบ้าง บัดนี้อย่าได้หวัง แม้การเข้าสมาธิเบื้องต้นยังทำไม่ได้เสียด้วยซ้ำ

ขอท่านผู้รู้ บอกเล่าแบ่งปันกันสักหน่อยเถิดครับ 
อย่างน้อยก็ถือเป็นการทำทานแก่กระผมผู้โง่เขลา