สวัสดีค่ะ คือต้องบอกก่อนนะคะพ่อกับแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เราจำความไม่ได้ ปัจจุบันเราอยู่กับทางครอบครัวของพ่อ แต่ก็ติดต่อกับแม่ตลอดแม่คอยซัพพอร์ตเราตลอดค่ะ แต่ว่าาพ่อเราค่อนข้างติดพนัน เขาขายรองเท้าอยู่ตลาดนัด ขายดีอยู่นะคะ แต่เขาให้เงินเราไปรร.วันละ40บาทหรือบางวัน20บาท หนักสุดคือไม่ให้เลยค่ะ ซึ่งเราไม่ได้อาศัยอยู่พ่อค่ะ เราอยู่บ้านกับปู่กับย่า แต่อาหารการกินเราได้หากินเองตลอดค่ะ เช้า เที่ยง เย็น ตอนนั้นเราอยู่ม.4ค่ะ ถ้าวันไหนเราไม่มาช่วยเขาขายของก็จะไม่ได้เงินต้องมา16.00-23.00 น. เรารู้สึกมันไม่พอ เราเลยหางานในตลาดนัดทำ พอได้ พ่อเราบอกว่าให้อยู่กับพ่อ พ่อจะให้ปกติ เราก็ยอม แต่ก็เหมือนเดิม พอที่นี้เราก็หางานใหม่ เป็นขายบ็อกเซอร์ เราบอกพ่อ พ่อไม่ค่อยโอเคแต่เราก็ไปค่ะ แต่ตอนเก็บร้านเราเก็บเสร็จเรามาช่วยเขาเก็บร้านตลอดนะคะ เราได้วันละ200 เราทำมาเป็น 3ปี  ระหว่างทำ เราก็เอาถุงเท้ามาขอเจ้านายแจมๆขายเป็นรายได้เสริม เขาก็โอเคค่ะ จนช่วงโควิดมาหนัก ตลาดปิด เราไม่มีรายได้เลย พอกลับมาเปิด เราไม่มีเงินลงถุงเท้าต่อ ลุงเราก็เอามาขายค่ะ เราก็แอบบโกรธนิดๆแต่ทำไรไม่ได้ เราเลยหาอย่างอื่นมาขาย ก็ได้เป็นเสื้อฮาวายไรพวกนี้ ก็แจมๆกับบซ.จนเราได้มาเปิดเป็นร้านเสื้อผ้าผช. แต่แล้วอยู่ๆพี่เราก็เอาเสื้อผ้าผช.มาลงเหมือนกันค่ะ ละร้านติดกัน แค่คนละฝั่งคือง่ายๆร้านพี่เราอยู่หลังเราค่ะ เราโกรธมากแต่ทำไรไม่ได้เพราะลุงเขาเข้าข้างพี่เรา ได้แต่โทรไประบายกับแม่ค่ะ ช่วงนั้นคือมีปัญหากับฝั่งพ่อบ่อยมาก ว่าเราไม่รักพี่ ขายมาสักพัก เราเลยหาอย่างอื่นมาขายย เราได้เป็นกางเกงยีนส์ค่า เป็นงานหลุดQc แต่ค่อนข้างโอเค เราลองเอามาขายแล้วขายดี เราเลยว่าจะเช่าที่ ที่อยู่ใกล้ๆร้านที่เราอยู่มันว่างมานานมากเลย เราเลยว่าสิ้นเดือนนี้จะลง แล้วฝากพี่เราขายเสื้อผ้าผช.ที่เหลือจนหมด แล้วก็ให้พี่ขายเลย แล้วจู่ๆ2-3วัน ก็มีคนมาลง แถมขายกางเกงยีนส์แบบเราด้วย5555 เราเลยได้เอาที่ใหม่ที่ไกลกว่าเดิม แต่ก็ดีบ้างไม่ดีบาง เพราะคนเข้ามาจะเห็นร้านนั้นก่อนมาเห็นร้านเราค่ะ เราก็ขายมาสักพักเกือบปี พักหลังเริ่มไม่โอเค แล้วเหมือนโชคชะตาเข้าข้างเราค่ะ พ่อเราจะยกร้านรองเท้าให้เรา แล้วเขาจะไปทำงานใหม่ แบบปุ๊บปั๊บมาก ตอนแรกเราก็ไม่อยากให้เขาไป แต่เขาก็ไปค่ะ เราก็ทำไรเขาไม่ได้ เขาอาจจะเบื่อชีวิตขายของหรืออะไรยังไง เราก็รับช่วงต่อ ตอนนั้นเราก็ดีใจเพราะร้านพ่อค่อนข้างขายดี แต่มาเปิดปิดหนักมากค่ะ เราเลยหาทาง หาวิธีให้สบายขึ้น เลยสั่งทำเหล็ก เวลาเปิดร้านก็ยกๆเอาเลย หมดไป2หมื่นเลยค่ะ แต่ก็แลกกับความสบาย เราก็ขายร้านยีนส์ แล้วให้แฟนขายรองเท้า ตอนนั้นคือหนักและเหนื่อยเหมือนกัน2ร้าน แต่ก็พยุงกันมาจน6เดือน พ่อเรากลับมาค่ะ แล้วอยู่ๆเอารองเท้ามาวางหน้าร้านเรา คือแบบเดียวที่เราขาย เรางงเลย เขาไม่บอกหรือปรึกษาอะไรเราก่อนเลยเราเสียใจมาก แล้วของๆเราขายไม่ได้เลย เราเลยถามว่าพ่อทำแบบนี้กับเราได้ยังไง เขาก็ด่าว่ากูทำอะไร ของก็ของของลูก เงินขายได้ก็เงินของลูก เราก็อ่อ เราคิดไปเอง แต่ดูไปดูมาเริ่มไม่ใช่ เราขายของเขาเขาก็เอาเข้ากระเป๋าตัวเอง  จนมีลูกค้ามาโอนใบสแกนเรา เขาก็บอก เมื่อกี้เขาซื้อของพ่อแต่โอนให้ลูก 150บาทนะ เรานี่รู้เลย แล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้อีกเช่นเคย เพราะครอบครัวพ่อเข้าข้างพ่อหมด เราเหมือนมาเป็นแค่คนอื่นที่มาขอนอกบ้านเฉยๆ เราก็เลยคุยกับพ่อว่า พ่อไปเช่าที่เพิ่มมั้ย บลาๆ เราก็บอกว่าพี่ยีนส์เรามั้ยเราจะเซ้งพอดี หรือที่ตรงน้ำพุ มันมีว่างอีกที่นึง เขาก็บอกโอเคเขาจะไป แต่แล้วจู่ๆพ่อก็หายไปเลย คือพ่อติดโควิด ซึ่งของที่พ่อเอามาขายพ่อยืมเงินมาลงของ แล้วครบกำหนด ต้องจ่ายแต่พ่อไม่มี เรากับพี่2คนเลยออกเงินกันจำนวน2หมื่นคืนเขาไป แล้วพ่อก็กลับไปทำงานที่เขาไปตอนแรก เราก็เซ้งที่กางเกงยีนส์อะไรไปป เพราะคิดว่าพ่อไม่เอา แล้วล่าสุด ผ่านไป2เดือน คือที่แฟนลุงเราเขาจะไปต่างประเทศ เขาเลยจะยกที่ให้พี่เราไปขายเพราะมันใหญ่กว่าเดิม แล้วเราก็ขอเอาที่เก่าพี่ต่อก็คุยกับไว้ตั้งนานแล้ว เพราะที่เดิมที่มีอยู่เราขายรองเท้าแฟชั่นผู้หญิง ซึ่งอยู่อีกฝั่งนึง ส่วนที่ของพี่เราเราว่าจะขายรองเท้าฟองน้ำบลาๆทั่วไป แบ่งคนละร้านกับแฟนแล้วจ้างลูกน้องคนนึง ซึ่งกลางเดือนกันยา แฟนลุงก็บอกว่าเขาจะไปกลางเดือนตุลา ให้เตรียมตัว เราก็ว่าจะสั่งทำเหล็กทำอะไร แล้ววันที่29 กันยา พ่อก็โผล่มาหาพี่เรา บอกว่าต้นเดือนตุลาจะเอารองเท้ามาลง พี่เราก็บอกว่าเราจะมาลงอยู่ แต่พ่อเราก็ไม่สน แล้ววันที่1ตุลาพ่อก็เอามาลงเลย โดยไม่คุยกับเรา ซึ่งพ่อมาพร้อมกับแฟนใหม่ เราไม่เคยเห็นเลย แฟนใหม่น่าจะมีลูกติดเป็นผญ. เราก็คิดว่าพ่อจะเอามาแนะนำให้เรารู่จัก แต่ไม่เลยค่ะ พ่อเราทำเหมือนไม่รู้จักเรากับพี่เราเลย จนผ่านมา4วันแล้ว เขาไม่มาคุยหรือเครียร์หรืออะไรกับเราเลย เราทั้งโกรธที่เขาแย่งที่เราไป แถมโกรธที่เขามาขายแข่งเรา ซึ่งมีแค่ถนนกั้นร้านเรากับพ่อ ถ้าเขาจะขายอย่างอื่นเรายังพอโอเค หรือเขามาเตรียร์มาตลกลงกับเราก่อน แต่เขาไม่ทำ เขาไม่เห็นเราเป็นลูก เขาไม่รักเราเขารักตัวเอง แล้วเรามองข้ามไปก็เห็นเขากับแฟนใหม่แลัลูกใหม่หยอกล้อกันมีความสุขมาก แล้วตั้งแต่เขามาลงตรงนั้นเราขายได้วันละไม่ถึง10คู่ ซึ่งแต่ก่อนเราขายได้ไม่เคยต่ำกว่า10คู่ ปกติพื้นฐานก็จะ20 เราไม่รู้จะเอาไงจากชีวิต เราอยากหนีไปให้ไกลที่สุด