คนที่เป็นผู้ใหญ่แล้วไม่ใช่หนุ่มๆหรือหัวมีหงอกแล้ว แต่ไม่รักษาคำพูด เป็นคนไม่มีสัจจะ เช่นเราได้ปรึกษาหารือตกลงกันเป็นมั่นเป็นเหมาะแล้วกับผู้ชายที่เป็นพรรคพวกเรา ว่าจะอย่างนั้นอย่างนี้ ให้เชื่อใจกัน จะจัดการธุระให้เรา ต่อมาคนที่เราตกลงสัญญาหรือรับปากกันไว้ เขาทำตัวห่างเหินหรือห่างหายไป ลีกเลี่ยงการติดต่อกับเรา เพราะเขาไปฟังคำศัตรูหรือถูกฝ่ายตรงข้ามของเรายุยง หรือเขาถูกเอาผู้หญิงสาวแก่แม่ม่ายมาล่อ ทำให้ผู้ชายมันไปหลงหลี มันเป็นคนโลเล มันเป็นคนไขว้เขว่ มันเป็นคนที่ไม่มีความมั่นคงทางจิตใจแบบนี้ เราจะด่าจะว่าจะทำอย่างไรให้มันมีสติคิดได้มีวิธีอย่างไรบ้าง
จัดการคนที่คำพูดที่ไม่เป็นคำพูดอย่างไรดี