เริ่มเรื่องคือที่ทำงานเรามีบ้านพักให้ เป็นบ้านพักฟรี ก็เป็นห้องแถวธรรมดา ห้องโอเค มีห้องน้ำห้องนอนห้องครัวแยกชัดเจน ถือว่าสบายเลยแหละ แต่ประเด็นคือไม่มีฝ้า ไม่มีเพดาน นั้นแหละเป็นเหตุผลให้ ไม่เก็บเสียงใดๆเลย ห้อง1 ทำอะไรห้องสองได้ยิน แต่ถ้าปกติคนทั่วไปคือ เมื่อรู้ว่าเสียงดังเข้าห้องคนอื่น คงจะค่อยๆทำอะไร พุดก็เสียงไม่ต้องดังมาก อย่างที่เรา และห้องอื่นทำ แต่ไม่ใช่ห้องที่ติดกับเรา เช้ามาทะเลาะ เย็นมาทะเลาะ เสียงโหวกเหวก เป็นแบบนี้ทุกวัน พูดจานี่สบถคำหยาบทุกคำ (ซึ่งเราเข้าใจว่ามันเรื่องส่วนตัว) แต่นี่คือคนเมียคือพูดมาแต่ละที คนนอนหลับต้องสะดุ้งตื่น วันดีคืนดีทะเลาะกัน ข้างห้องอย่างเราก็ต้องมานั่งรับรู้ และเป็นแบบนี้ตลอด จะจัดการปัญหาแบบนี้ยังไงดี ให้เค้ามีจิตสำนึกถึงการอยู่ร่วมกัน นี่คือ เค้าทำงานเช้าเลิกดึก เราก็ต้องนอนดึกตื่นเช้า เพราะถ้าเค้าไม่หลับเราก็จะไม่ได้นอนและถ้าเค้าตื่นก่อนอย่างว่าเราจะหลับต่อได้ เพราะโครมครามแบบไม่มีคำว่าเกรงใจกันเลย ขอบ่นหน่อยเหอะ แล้วคือสามีทำงานที่เดียวกับเรายังมีความเกรงใจหลงเหลืออยู่เล็กน้อย บอกเมียว่า อย่าดังมาก คำตอบของคนเมีย คือ กูไม่สนใจหน้าไหนทั้งนั้น กูไม่อาย อ้าวเฮ้ยมั้ยละทุกคน คุณไม่อายเรื่องของคุณแต่ทำเสียงดังรบกวนคนอื่นนี้ไม่มีมารยาท เขารู้มั้ย มันมีคนแบบนี้อยู่จริงๆในสังคมนะ เฮ้อ เหนื่อย แวะมาบ่น