เราย้ายมาอยู่หอที่มหาลัยในปี1เทอม2 นี่คือสิ่งที่ได้เรียนรู้ 1.บางทีความสบายก็สู้อิสระไม่ได้เรามีอิสระมากขึ้นมันทำให่เรา happy มาขึ้นมากๆ ถึงความสบายจะน้อยลงแต่มันก็ดีและคุ้มมาก 2.เวลาช่างสำคัญ เราได้

เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ มาทำงานที่กรุงเทพฯ ตัวคนเดียว เสาร์อาทิตย์ ถึงจะกลับบ้านไปหาลูก ทั้งที่งานที่ทำก็ยุ่งมากๆ อยู่แล้ว แต่บางทีก็เหงาค่ะ แอบคิดว่าอยากมีคนคุยด้วย อยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆ เป็นที่ป

ตามหัวข้อหน่ะค่ะ.. มีเรื่องเครียดมากมายหลักๆก้คือเราเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่รับผิดชอบทุกๆอย่างคนเดียว..ทั้งเลี้ยงลูก.. ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง​ มาถึงตอนนี้รุ้สึกลำบากเพราะยังหาอะไรทำที่เป็นหลักแหล่งไม่ได้

ตั้งแต่โดนทิ้งไปเรารู้สึกว่า เหมือนเราเป็นคนเดียวที่ต้องเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอยู่ตลอดเวลา บางทีให้กำลังใจตัวเองว่ายังมีคนที่ลำบากกว่าเราอีกเยอะ แต่ก็ปลอบใจตัวเองได้ไม่นาน บางเวลานึกถึงเขา จะพูดในใจว่

ทำไมการที่เราอยู่คนเดียวบางทีมันก้ดี มันก็ดีแหละในหลายๆอย่างที่ไม่ต้องมีคนใาคอยจ้องจะจับผิดไม่ต้องคอยบอกใครว่าเราไปไหนหรืออยุ่กับใคร แต่ก็นะพอกลับมาถึงบ้านการอยู่คนเดียวมันทำให้เราเหงามากๆจนรู้สึกว่าเ

ควรจะโทษผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบหรือจะโทษผู้หญิงที่ใจง่ายหรือถ้าเป็นกฎหมายสุดท้ายก็โทษผู้หญิงอยู่ดีเช่นในกรณีทำแท้งถึงแม้ปัจจุบันมีการอนุญาตให้ทำแท้งถูกกฎหมาย หรือกรณีทิ้งทารกก็จะจับเฉพาะผู้หญิง

เป็นพ่อเลี้ยงเดียว  แม่เลี้ยงเดียว  ต้องหากินดูแลลูกคนเดียว  อาจะเหงา  แต่ไม่ต้องทะเลาะกับใคร  ตัดสินใจอิสระ  มีคนดูแลเลี้ยงดูตอนแก่ เป็นคู่ผัวเมีย  ไม่มีลูก  ใ

คุณพ่อ คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวท่านไหน มีความรักครั้งใหม่กันบ้างคะ แล้วมีความสุขแค่ไหน หรือมีอุปสรรคบ้างมั้ย หรือว่าทุกข์เพียงใด อยากฟังเพื่อนแชร์ ประสบการณ์ค่ะ

ชั้นเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมาได้ 1 ปีแล้วทำงานเลี้ยงลูกและภาระครอบครัวทุกอย่างบางทีมันก็อดที่จะสงสารลูกไม่ได้ไปทำงานก็ต้องไปด้วยตากแดดตากฝนบ้างเราก็เกรงใจนายจ้างกลัวว่าจะทำงานได้ไม่คุ้มค่าแรงอึดอัดมาก😔 เพ

อยากรู้ความเห็นของเพื่อนๆในห้องนี้ เชื่อว่าหลายคนคงเจอกับเหตุการณ์ ผู้ชายทำผู้หญิงท้องแล้วไม่รับผิดชอบ เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว หลายท่าน คุณรู้สึกอย่างไรคะ ขอบคุณคะ