สวัสดีทุกคน คงจะอ่านหัวกระทู้แล้วคงคิดว่าเราบ้าไปแล้วใช่ไหม? แต่นั่นคือสิ่งที่เราอยากจะทำมากที่สุด อายุก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ แต่เจออะไรมามากมายเหลือเกิน คำว่าพ่อน่ะ มันไม่สมควรที่จะได้รับเลย  ทำร้ายครอบครัว ทำร้ายแม่และน้อง และดิฉัน ดิฉันเมื่อยังเด็กก็ยังเกือบตาบอด เพราะมันใช้สายอะไรไม่รู้ตีเข้าที่ตา เคยกระดูกร้าว เกือบหัก เพราะมันใช้เก้าอี้เหล็กฟาด หนี้ตัวเองก็ไม่ใช้เอง โยนแต่ภาระมาให้แม่และครอบครัว ไม่มีความรับผิดชอบอะไรเลย อยู่ต่อหน้าคนอื่นทำตัวเป็นหมา แสแสร้ง พออยู่กับครอบครัว ก็เอาแต่ทำร้าย ขู่กับฉันว่าจะซัด จะกระทืบ จะฆ่า ซึ่งมันเคยทำกับดิฉันเอาไว้แล้วเมื่อตอนที่ฉันอายุเพียงแค่7-8ขวบ ตอนนี้แถมมันก็ติดยาอีกครั้ง แล้วตอนที่แม่ดิฉันท้องได้สัก6-7เดือน มันก็เอามีดที่เอาไว้ทำไร่ จะเข้ามาทำร้าย ทำลายข้าวของที่มันไม่มีปัญญาจะชดใช้ให้สักแดงเดียว แต่โชคดีที่มีคนข้างบ้านช่วยไว้ แถมมันยังเคยที่จะฆ่าลูกตัวเอง แถมยังมีหน้าเสนอหน้ามาเหยียบมาขออาศัยอยู่ที่บ้านของแม่ดิฉัน มันเคยขู่ว่า ถ้าไล่มันออกไป มันจะกลับมาฆ่าทุกคน ซึ่งก็เคยแจ้งตร. /ผู้ใหญ่บ้านไปแล้วก็ยังถูกบอกว่าคือปัญหาครอบครัว ยุ่งไม่ได้ คือว่าต้องมีใครตายก่อนใช่ไหม เรื่องถึงจะได้จบลงไปแบบตลอดกาล ฉันเหมือนอยู่ในนรกทุกวัน และในใจของดิฉันก็รู้สึกอิจฉาครอบครัวคนอื่นที่รักกันโดยเสมอมา อยากจะให้ครอบครัวของฉันได้รับความสุข โดยที่สามารถกำจัดไอ้นั่นได้ตลอดกาล  ฉันยังอยากจะมีอนาคตที่ดี ทำงานดีๆ เลี้ยงแม่และน้องให้มีความสุขที่สุด แต่ฉันก็อยากจะกำจัดไอ้สารเลวนั่นออกไปให้พ้นๆทาง  แต่ฉันเหนื่อยเหลือเกิน ทั้งความแค้น ความเหนื่อยกับอะไรหลายอย่างพวกนี้ ฉันควรทำยังไงดีกับชีวิตที่มันไร้ทางออกแบบนี้😢