ท้าวความ ...ผมรู้จักกับแฟนก่อนหน้านั้นคบกันมาก่อนแล้วครั้งนึงคือช่วงจบ ม.6 ขึ้นมหาลัยปี1 แต่อยู่ต่างคนละมหาลัย ด้วยความที่อยู่ไกลกัน จึงทำให้เราห่างกันไปเรื่อยๆ และเพื่อนเขาก็ได้ทักมาบอกผมว่าเขามีคนไหม่ ต่างคนต่างไม่เข้าใจกัน จึงทำให้ต้องถึงขั้นเลิกรากันในตอนนั้น ด้วยความที่เป็นเด็กด้วยแหละ หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย...

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                      จนในวันที่29 เมษายน ในปีที่ผ่านมา 2564 ผมได้มีโอกาสกลับไปคุยกันอีกครั้งโดยผมอาศัยไปอวยพรวันเกิดเธอ และด้วยความที่ความรักในใจผมไม่เคยน้อยลงสำหรับเธอคนนี้เลย ผมจึงตัดสินใจขอคบเธออีกครั้ง โดยครั้งนี้ผมพูดเสมอว่าผมจะกลับไปเติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย หรือสิ่ง ที่ผมทำผิดพลาดไปในตอนนั้น จะกลับไปเติมเต็มให้ดีที่สุด และเราก็ได้กลับมาเป็นแฟนกันอีกครั้งแบบคาดไม่ถึงเหมือนกัน ในระยะเวลาที่คบกัน มีอะไรขาดตกบกพร่อง ผมจะช่วยเหลือทุกอย่าง ชัพพอตดีที่สุด เงินไม่เคยคิดเสียดายกับเธอคนนี้สักบาท เดียว และตลอดระยะเวลา ที่คบกัน ส่วนมากไม่ค่อยได้เจอกัน ทั้งๆที่บ้านเราก็ไม่ได้ไกลกัน แต่เจอกันน้อยมาก แล้วส่วนใหญ่ผมจะบอกให้เธอเป็นคนมาหาผมหน่อยเธอก็มักจะให้เหตุผลว่า ไม่ค่อยว่าง และทางบ้านจะหวงมาก อารมณ์แบบว่า เราอยากเจอไม่ให้เจอ แต่ถ้าเขาอยากเจอเรา เราต้องว่างตลอด ซึ่งผมก็ไม่ขัด ผมประกอบธุรกิจส่วนตัว เวลาว่างมีได้ให้เธอตลอด ผมจะไปหาที่บ้านได้เฉพาะ เวลาที่เธออยากให้ไปหา คบกันมา1ปี ไปที่บ้านแค่สองครั้งสามครั้ง และมันจะมีเวลาเธอป่วยผมอยากไปหาทำหน้าที่แฟนที่ดี เขาบอกว่าไม่ต้องมา เดียวพ่อจะด่า

                       ผมก็เลยบอกว่าด่าทำไม่ไปเยี่ยมไปเยือนกันแค่นี้ไม่ได้เหรอ เขาบอกว่าพ่อเขาไม่เหมือนพ่อใคร มันเลยมีความคิดย้อนแย้งขึ้นมาในหัวผมว่า ถ้าจะแคร์พ่อขนาดนั้น มันจะไม่มีวันโต ชีวิตต้องมีเป็นของตัวเองบ้าง ผมเคยบอกไป แต่ก็เหมือนเดิมแหละ 5555555 หลังๆมาผมรู้สึกหนักใจ ถ้าคนเราจะรักกันจริง มันมีเวลาให้เสมอแหละ นอกจากคนคนนั้นไม่เห็นความสำคัญของเรา และไม่ได้รักเราจริงๆ จนตอนหลังๆมา หนักขึ้นเรื่อยๆ ผมขออยากไปเที่ยวด้วยก็ไม่ได้ไป ผมอยากกินข้าวด้วย ก็ไม่ได้บอกไม่ว่างง ผมพยามคิดดีมาตลอด ยิ้มกลบเกลื่อนมาตลอด จนสุดท้ายนาทีสุดท้ายผมต้องมูฟออนแล้ว

...........................................................................................................................................................................

ผมลองอัพสตอรี่ ในเชิงที่อกหัก ตลอดระยะเวลาคบกันมาผมไม่เคยอัพอะไรพวกนี้ไม่เคยนอกใจสักครั้งเดียว สตอรี่ในเฟจะออกแนวอกหัก สิ้นสุดทางรัก ลบรูปคู่ในเฟซบุ๊ค ซึ่งนางมาดูทักสตอรี่ แต่ไม่เคยถามผมเลยว่าผมเป็นอะไร ทำไม่โพสต์แบบนี้ ผมเลยตัดใจทั้งที่ยังรักมากนะครับ ว่ามันคงไปด้วยกันไม่ได้ ซึ่งผม ก็ทำดีที่สุดแล้ว ชัพพอตทุกอย่างในหน้าที่แฟนคิดว่าดีที่สุดเลยละครับผมเลยเงีบยไปสักหนึ่งเดือน

เขาเลยทักมาบอกผมว่า..............................................................................
                        เค้าขอโทษนะตลอดเวลาที่เราคบกันเค้าทำไม่ดีหลายอย่างเขารู้ตัวยุแต่เค้าก็แก้ไขตัวเองไม่ได้เอง แต่ให้รู้ไว้ว่าเขาไม่เคยมีคนอื่น ที่เลิกกันเพราะเขาอยากให้ผมไปเจอคนที่ดีกว่าเขา ต่างคนต่างหน้าที่อยู่ไกลกันอีก เขาขอโทษนะเขารู้ว่าบอสพยายามเพื่อเขามาตลอดเขานิล่ะผิดเองผิดทุกอย่างเลย  เขาบอกผม

...............................................................................................................
ปล....เป็นแฟนกัน ผมไม่ได้ขออะไรมากนะครับ จะทำงานไม่ทำงาน ต้องมีเวลาให้กัน โทรหาผม ถามผม วิดีโอคอลกัน นอนหลับพร้อมกัน ผมขอแค่นี้มันไม่ได้ยากเลย ผมเลยอยากขอความคิดเห็นจากพี่ๆน้องๆครับ