เรากับสามีแต่งงานมา2ปี ไม่เคยมีความสุขจริงๆเลยสักครั้ง ไม่ใช่ปัญหาเราสองคน ปัญหา พ่อแม่สามี เราสองคนรักกันมากปานจะกลืนกิน ตอนแรกแม่สามีดูเหมือนไม่มีอะไร เหมือนแม่เราทั่วๆไป ต้องบอกก่อน เราสองคนเป็นลูกคนโตของทั้งสองครอบครัว พ่อกับแม่เราก็รักเรามากเหมือนกัน แต่ปัญหาของเรามีอยู่ว่าแม่สามี จะมีนิสัยที่ติดลูกมาก รักลูกมาก เหมือนกลัวลูกจะให้ความรักคนอื่นมากไป เราทำงานประจำเอกชน หยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียว เราสองคนออกมาอยู่แยกนะ เพราะต้องทำงานในเมือง สามีขายออนไลน์ ทุกวันเสาร์ เราต้องเตรียมตัวกลับบ้านสามี ทุกอาทิตย์ ถ้าไม่กลับเป็นเรื่อง เราเห็นใจสามีเลยตามใจ บ้านเราไม่เป็นไรบอกพ่อกับแม่ได้ พ่อแม่เราเข้าใจ บ้านเค้าไม่รู้เหมือนกัน แต่สามีจะตามใจแม่เค้าขี้เกียจมีปัญหา เวลางอล จะงอแงล้านแปด ตอนนี้คือเราท้อง และแพ้ท้องหนักไม่สามารถลุกนั่งได้คือนอนติดเตียงเลย นอนโรงบาลเกือบจะ2เดือน เรานั่งรถไม่ได้อาเจียนเวียนหัว แม่สามีก็เลยถามลูกชายเค้าว่าไม่คิดจะกลับบ้านหรา น้องก็ป่วยเหมือนกัน เราอึ้งเลยนะ ทั้งๆที่รู้ง่าเราช่วยตัวเองไม่ไหว นอนติดเตียงขนาดนี้ สามีก็กลับบ้านเค้านะ แต่ไม่ได้ค้าง บ้านเค้าเนี่ยถ้าไใ่ค้างถือว่าไม่กลับ แล้วทุกวันสามีเราต้องโทรหาแม่เค้าตลอด มันเป็นกฏ ถึงไม่มีอะไรจะคุยก็ต้องโทรไม่งั้น งอแง ว่าลูกไม่รักไม่โทรหาเค้า รักคนอื่นมากกว่า เราไม่ถือสาหรอกตรงนี้ เราเข้าใจมากๆ ว่าเค้ารักลูก แต่เราท้องอยู่ใฟ้กลับบ้านคือเราก็งง ว่าทำไมไม่เห็นใจเราบ้าง เราแพ้หนักมันทรมานมากนะ ทุกครั้งที่มีอะไรไม่ว่าญาติจะแต่งงานญาติป่วย ต้องใฟ้เรากับสามีทำเป็นคนหนุนช่วยเหลือไปเฝ้า ไปงานแต่ง วันที่เราทำงานจนเราต้องลางานอ่าคิดดู บางทีก็น้อยใจ ถ้าเราไม่ทำ งอลไม่คุยกับเรากับสามีเรา พ่อกับแม่เรา ยังไม่เคยทำขนาดนี้เลย พ่อกับแม่เราโคตรเข้าใจเรามากๆ เข้าใจสามีด้วย  ใครที่แต่งงานแล้วเกิดปัญหาแบบนี้บ้างคะ แก้ยังไงบ้าง เรารู้สึกเหนื่อยมากเลย เราไม่ขัดใจสามีเพราะเค้าก็เหนื่อยฝั่งเค้าแล้ว ต้องมาเหนื่อยกับเราที่แย้งในเรื่องนี้มันเลือกข้างยาก 😿