ชีวิตที่ไม่(อยาก)มีชีวิต

ดำเนินชีวิต ทำงาน หาแรงบันดาลใจ หาเป้าหมายในชีวิตให้ตัวเองตลอดเวลา หาคุณค่าของตัวเอง หาตัวตนแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร วิ่งไล่ตามความฝันวิ่งเท่าไหร่ก็ไม่เจอจุดหมาย ไม่มีใครเข้าใจและไม่เข้าใจตัวเอง เหนื่อย หมดแรง สภาพจิตใจอ่อนแอมาก จนตอนนี้เป้าหมายใหม่ที่ตั้งขึ้นมาคือ การจากไป คิดถึงมันแล้วคิดถึงมันเล่า จนคิดว่าเข้าใกล้มันมาเรื่อยๆทุกที นี่อาจจะเป็นเป้าหมายเดียวในชีวิตที่จะทำสำเร็จสินะ.
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่