ขอบคุณทุกท่านสำหรับคอมเม้นท์ที่มาร่วมแชร์ นะครับ
ขอเล่าเรื่องที่ผมจะเลือกไปเป็นเกษตรให้ฟังนะครับ
จริงๆคนรอบข้างผม (ที่ทำงานในกรุงเทพ ) พูดกันเป็นเสียงเดียวกันเลย ว่า

-จะไปอยู่ทำไมลำบาก ห่างไกลห้าง ไม่มีเซเว่น มองไปมีแต่ป่ากับทุ่งนา ไปอยู่แบบนั้นเสี่ยงโรคซึมเศร้าเพราะไม่ได้เจอคน

-ระวังสัตว์ร้าย งู ตะขาบ รวมถึงโจรผู้ร้ายจะมาปล้นขโมย

- จะไปปลูกผักให้เหนื่อยทำไม อยากกินอะไรก็เดินไปตลาดสิ กำละ 10 บาท 20 บาท มีเหลือเฟือ

- ชนบท หาของกินอร่อยก็ยาก ต้องทำอาหารทานเอง ต่างจากกทม อยากกินไรก็ได้กิน แค่สั่งแอป ของกินก็ส่งถึงหน้าบ้าน

-งานเกษตรหนักมาก จะตัดสินใจทิ้งเงินเดือนครึ่งแสนไปจับจอบจับเสียม มีแต่คนบ้าหรือคนตกอับเท่านั้น ที่จะไปทำ

-ทำเกษตรรายได้ก็ไม่มี ถ้ามีเงินเก็บไม่มากพออาจหมดตัวได้

-ตัวดำ โดนแดด และจะแก่เร็วมาก

กระแสต่อต้านกับคนรอบข้างคือแรงมากครับ  ไม่มีใครสนับสนุนผมเลย

แต่ผมเห็นต่างมาก คิดว่าเกษตรน่าจะเป็นทางรอดที่สามารถพึ่งตัวเองได้ และยั่งยืนที่สุด จะปลูกป่าปลูกต้นไม้ ถ้ากลัวเหนื่อยก็จะปลูกวันละ 3 ต้น ปลูกผักวันละชนิดแปลงเล็กๆ ปลูกทุกวัน ก็คงเต็มสวน

เรียนรู้ไปทางอินเตอร์เนต ถามชาวบ้านที่มีประสบการณ์บ้าง มีเวลาก็จะไปอบรมตามศูนย์บ้าง