เราคิดถึงแฟนเก่ามากๆเลยค่ะ ทั้งที่เราเป็นคนบอกเลิกเขาเอง เราผิดเองทุกอย่าง เขารอเรามา 8เดือนเต็มๆ เราไม่ไปหาเขาเลย 1อาทิตย์จะทักหาเขาสักครั้งให้ความหวังเขาว่าเดี๋ยวไปหานะ แต่พอถึงเวลา เราก็เงียบไป จนวันสุดท้ายเขาทักมาเเต่อารมณ์ไม่ดีอยู่เลย บอกกับเขาไปว่าเรามีเเฟนใหม่เเล้ว เเละก็พูดบอกเลิกเขา ขอจบเท่านี้ เขาก็เสียใจ โวยวายนะคะ แต่ตอนนั้นเราไม่รู้สึกอะไร เราก็ใช้ชีวิตปกติ จนเวลาผ่านมา 1 เดือน เราเข้าไปดูสตอรี่เขา เขามีเเฟนใหม่เเล้ว เราทักไปหาเขาขอโอกาสต่างๆนาๆ ตอนเเรกเขาก็ตัดสายเเละบลอคทุกอย่างเราก็ดึงดันที่จะเจอ สุดท้ายเขาก็ออกมาเจอเรา เขาก็พูดไปร้องไห้ไปว่ารักเรามากแต่ให้กลับไปเหมือนเดิมไม่ได้เเล้ว เขามีคนใหม่เเล้วเเละคนนี้ก็ดีกับเขา เราก็ร้องไห้เสียใจอ้อนวอนหนักมาก และเย็นอีกวัน เราบุกไปหาเขาที่บ้าน โดนไม่บอกเขาว่าจะไป เราอยู่หน้าบ้านเขา พยามโทรเขาตัดสายเเละบลอคเราอักครั้ง เราก็ไลน์ไปยืนรอเขาประมาณ 2 ช.ม. เขาก็อ่านเเละตอบว่า อย่าพยามอีกเลยกลับไปเถอะ เเต่เราไม่กลับค่ะ จนสุดท้ายเขาออกมาเขาบอกที่บ้านเขาไม่โอเครกับเราเเล้ว ขอให้เรากลีบ เรายืนยันยังงัยก็ไม่กลับ เขาบอกถ้าไม่กลับงั้นเขาไปคุยกับเเม่เขา พอเราเข้าบ้านเขา แม่เขาก็ไม่โอเครกับเราค่ะ ไล่ให้เรากลับเขากลัวลูกชายเขามีปัญหา กับแฟนใหม่ เราก็ยืนนิ่งยอมรับจะกลับเเล้ว แต่เเฟนเก่าเราพูดว่า ขอให้เรานอนนี่1คืนนะเเม่ พรุ่งนี้จะไปส่ง เราก็ได้นอนกับเขาอีก1คืน เราพยามขอโอกาส ร้องไห้เเละพร้อมปรับตัว เขากอดเราเเน่ค่ะ ร้องไห้ บอกมันไม่ได้เเล้ว เราต้องตัดใจนะ เราถามว่ายังรักเราไหม เขาบอกรักเป็นห่วงเเละสงสาร แต่ไม่มีทางกลับเเล้ว เราควรทำยังงัยดีคะ ตอนนี้เราเสียใจมาก