เราคุยกับคนๆนึงประมาณ1เดือนค่ะ ถือเป็นช่วงดูไลฟ์สไตล์นิสัยใจคอกันเขาเป็นรุ่นน้องเราปีนึงค่ะ แต่นิสัยเด็กกว่ารุ่นน้องที่เคยคบมาหลายๆคน น้องจะติดเพื่อนมากค่ะ ออกดึกไปดื่มที่บ้านเพื่อนทุกคืน เรารู้สึกว่าทุกครั้งที่มีปัญหาเข้ามาน้องจะยังจัดการกับปัญหาและคุมสติตัวเองยังไม่ดีพอ ทุกครั้งที่เราทุกข์ใจ เราจะขอให้นางพาออกไปหาไรกินอร่อยๆ ไปเดินเล่นหน่อยซึ่งไม่ได้ขอบ่อย นางก็มักจะมีข้ออ้างเสมอ จะมาหาแค่ตอนอยากมา แต่ถ้านางนัดแล้วเราดันติดธุระด่วนไปด้วยไม่ได้นางก็จะดราม่างอแงหนักมาก(นัดแบบนัดวันนี้ไปพรุ่งนี้เราเคลียร์เวลาให้ไม่ทันไม่ใช่นัดแต่เนิ่นๆนะคะ) ทุกครั้งที่มีเรื่องไม่สบายใจและเราคุยด้วยเหตุผลนางมักจะใช้อารมณ์เสมอ และถ้านางขอโทษ=ต้องจบต้องโอเค และแล้วมันก็มีอยู่ครั้งนึงที่เราเริ่มจะสะกิดใจว่า แบบนี้มันดีแล้วหรือ? ก็คือนางนัดเราเองล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ว่าจะพาไปดูหนัง เราก็โอเค จัดแจงตารางเวลาเรียบร้อยเพราะชีวิตค่อนข้างยุ่ง ทั้งเรียนทั้งทำงาน สุดท้ายพอจะถึงวัน นางบอก อาทิตย์หน้าได้ไหมนางไม่มีตังค์เล่นการพนันหมด เราเลยบอกว่า เธอเราเกลียดที่สุดคือคนผิดนัด นางโวยใหญ่เลยว่าเรื่องแค่นี้เองบลาๆ พอเราเริ่มอธิบายนางก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปดื้อๆเลย
ตอนนี้ใจคืออยากเลิกคุย70%แล้ว แต่อยากลองฟังหลายๆมุมมองจากหลายๆคนดูก่อนค่ะ
มาให้พี่ๆช่วยตัดสินใจว่าควรไปต่อหรือพอแค่นี้ดี