สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
หรือจะเอาตามความคิดผมลองไปปรับปรุงดูครับ โยนใบปริญญาตรีทิ้งไป แล้วไปสมัครงานเป็นลูกน้องพวกช่างแอร์ล้างแอร์ติดตั้งแอร์ร้านเครื่องซักผ้าที่วิ่งบริการตามบ้าน คุณทำอย่างนี้ไปสัก 1 ปี เมื่อเป็นและเก่งแล้ว ก็ออกมาเปิดธุรกิจขายแอร์พร้อมติดตั้งและรับบริการต่างๆ เพราะอาชีพพวกนี้ ค่อนข้างจะหางานง่าย ขอให้จริงใจและซื่อสัตย์กับลูกค้า ผมเคยคิดจะทำเหมือนกันแต่พอดีธุรกิจผมมันไปได้สวย เลยไม่ได้ไปทำ
สมาชิกหมายเลข 6943209 ถูกใจ, Magie111 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5555555 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1973551 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2713111 ถูกใจ, ttmsuper ถูกใจ, ณัฐ zefira ถูกใจ, บีทาเก้นปีโป้หวานน้อย ถูกใจ, ChiliRock ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7170730 ถูกใจรวมถึงอีก 36 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ผมเรียนจบปริญญาตรี ตกงานไม่มีงานทำรู้สึกเครียดมากกับชีวิต
ไม่มีที่ไหนเรียกเลยครับ เริ่มท้อแล้วกับชีวิต ก่อนหน้านี้ทำงานเกี่ยวกับการขายสินเชื่อครับ แต่สาขาขาดทุนช่วงโควิด มำให้โดนยุบสาขาครับ มีเงินเก็บนิดหน่อยพอกินได้ แต่สิ่งที่เครียดมากคือ มีภาระครับคือค่างวดรถยนต์ เหลืออีก 2 ปีเป็นไทยแล้ว...มีใครตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับผมบ้างไหมครับ
ตอนนี้อยู่บ้านเฉยๆ ใช้ชีวิตแบบไร้ประโยชน์ไปวันๆ มีออกไปไถนาให้ทางบ้านบ้าง แต่ครอบครัวก็ชอบถามว่าได้งานทำหรือยังเมื่อไหร่จะได้งาน กดดัน+เครียดสุดๆเลยครับ ไม่อยากเจอหน้าใคร เพราะรู้สึกละอายใจที่เรียนจบสูงแต่ไม่มีงานทำ ไม่มีรายได้เลย
ความฝันคืออยากเป็นนายตัวเองมีกิจการค้าขาย เคยปรึกษาครอบครัวแล้ว
โดนกีดกันปิดกั้นตลอดครับ ว่าไปเสียเวลาเรียนมาตั้ง 4 ปี จะมาขายของทำไม ไปหางานทำนั่งทำงานในห้องแอร์ดีกว่า พ่อผมพูด ถามไหมว่าผมอยากกลับไปทำกรรมกรห้องแอร์หรือป่าว ตอนนี้อายุจะ 30 ปีแล้วครับ อยากหาทำอะไรเป็นของตัวเองครับ ช่วยแนะนำวิธีให้ผมผ่านเรื่องแบบนี้ไปให้ได้หน่อยครับ