ตอนนี้ดิ่งมาก ชักหน้าไม่ถึงหลัง จะทำไงดีให้ผ่านไปได้

พอดีเราเรียนไปทำงานไปมาได้หลายปีแล้ว เงินเดือนพอใช้แค่ตัวเอง ไม่ได้ให้ที่บ้านเลย ไม่มีเงินเก็บเลยค่ะ เป็นหนี้ด้วยจ่ายประมาณเดือนละ4000 ตอนนี้เราออกจากงานแล้วเพราะเราต้องฝึกงานตามหลักสูตรที่ ม . ประมาณ4เดือน เราต้องขอตังที่บ้านใช้ ซึ่งที่บ้านแม่ก็อายุเยอะมากแล้ว แต่ต้องยังทำงานส่งเสียน้องเรียนอีก2คน ทำงานที่บ้านก็เป็นทำไร่สวนซึ่งเรารู้ว่ามันเหนื่อยมาก ทำไม่ได้หยุดเลย เราต้องขอตังที่บ้านใช้ ไปเป็นภาระให้แม่เพิ่มอีก แถมยังต้องเอาเงินมาใช้หนี้ต่อเดือน (เราเป็นหนี้เพราะยืมแบงค์มาลงทุนขายเสื้อผ้า แต่ขายไม่ได้เลย)ซึ่งเราไม่ได้บอกแม่เรื่องนี้ ทำให้เดือนนึงเราขอที่บ้านเยอะมากทั้งค่าห้อง ค่าเดินทาง ค่ากิน (ที่ฝึกงานไม่ได้ให้ตัง) เรารู้สึกแย่กับตัวเองมาก คิดไม่ตกเลย เราทำงานที่ผ่านมาก็ไม่ได้ช่วยที่บ้านบ้างเลย แถมตอนนี้ต้องมาเป็นภาระเขาอีก เราสงสารแม่มากเลย เขาซูบลงมากเพราะทำงานหนัก มีใครพอแนะนำวิธีคิดทำให้เราหายเครียดบ้างไหมคะ เราคิดมากจนปวดหัวยู่ตลอดเวลา หรือแนะนำช่องทางหารายได้ที่ได้ตังจริงๆช่วงนี้หน่อยก็ได้ค่ะ อย่างน้อยช่วงฝึกงานเราก็พอมีตังใช้บ้าง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่