เรากับแฟนคบกันมาเกือบสี่ปี ยังไม่แต่งงาน แต่ซื้อบ้านอยู่ด้วยกันแล้ว แต่กู้ชื่อเราเนื่องจากเค้าติดแบล็กลิส
ตอนนี้เวลาผ่านมาจนเรากลายเป็นผู้หญิงวัยสามสิบกลางๆ เราเริ่มมองไม่เห็นอนาคตที่สมบูรณ์เท่าไรเนื่องจาก แฟนไม่มีเงินเก็บ ไม่มีเงินมาขอแต่งงาน เป็นหนี้ที่ต้องถูกหักจากเงินเดือนทุกเดือน30% (หนี้ที่เกิดร่วมกันกับภรรยาเก่า แต่เค้ารับคนเดียว เพราะชื่อเค้า) ต้องส่งเสียแม่ที่ตจว. ส่งเงินให้ลูกกับภรรยาเก่า และที่เราเพิ่งรู้คือ เค้าเคยมีภรรยาและลูกก่อนหน้าอีกคน ซึ่งไม่นานมานี่เค้าเพิ่งโทมาขอเงิน เราไม่รู้จะทำยังไง ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้ ทั้งๆที่ตัวเค้าเองก็แทบจะไม่พอใช้แต่ละเดือน เราทั้งคู่แยกกระเป๋ากันค่ะ เราเองก้อมีภาระส่งเสียแม่เดือนเป็นหมื่นเหมือนกัน เราเลยคิดกลับกันว่าทุกคนต้องมีภาระ ตราบใดที่เค้าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน เค้าก็มีสิทธิ์ในเงินของเค้า แต่เราก็คิดว่าแล้วครอบครัวเราหล่ะ จะเป็นยังไงต่อไป เราเองมีงานดี มีเงินใช้ไม่ขัดสน แต่ก็แอบคิดว่าทำไมเราต้องมาเจอกับคนชีวิตที่ติดลบ แต่เราก็มองในด้านดีเค้าเช่นกัน ว่าเค้ารักเรามาก ไม่เจ้าชู้ ไม่เที่ยว และเอาใจทุกอย่าง ส่วนเราจากคนใจร้อน มั่นใจตัวเองสูง มาอยู่กับเค้าเราก็ทำดีกับเค้ามากๆ ใส่ใจ ดูแล และไม่เคยทะเลาะกันเลย แต่เค้าก็ไม่เคยแชร์เรื่องส่วนตัว ไม่เคยพูดเรื่องอนาคตของเรา แม้กระทั่งเจอแม่เราเค้ายังไม่ขอขมาที่มาอยู่กับเราก่อน ทำเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น และแม่เราบอกว่าเจ็บมาก แต่เราอธิบายให้เค้าเข้าใจบวกกับความดีของแฟน ที่บ้านก็ยอมรับ ตอนนี้เราเริ่มคิดแบบเห็นแก่ตัวแล้วค่ะ ว่าผู้ชายที่มีอดีตครอบครัวสองบ้าน พร้อมลูกติด เป็นหนี้แบล็กลิส และต้องส่งเสียทั้งลูก แม่ ใช้หนี้ ผ้อนบ้าน ผ่อนรถ ที่ร่วมกับเราจะอยุ่กันต่อไปยังไง ซื้อเรางานดี มีเงินเดือนที่สามารถกู้บ้าน กู้รถสองคันได้ การศึกษาจากต่างป. ควรจะหาคนที่เหมาะสมกว่านี้ได้ไหม จะยอมเห็นแก่ตัวทิ้งเค้า เพราะคิดแค่ว่ารักอย่างเดียวมันไม่เพียงพอ หรืออยู่เคียงข้างเค้า เพราะคิดว่าวันหนึ่งหนี้สินก้อต้องใช้หมด หน้าที่ความเป็นพ่อเค้าก็ควรมี เพราะเด็กๆน่าสงสาร  ใครมีประสบการณ์ รบกวนช่วยทีเถอะค่ะ คิดมานานล่ะ แต่ก้อจบเรื่องแบบนี้ไม่ได้สักที