สวัสดีค่ะเราชื่อมายด์(นามสมมุติ)ตอนนี้เราอยู่ม.5 อายุ17ปี เราก็ไม่รู้จะถามชาวเน็ตยังไงเหมือนกัน รู้สึกอับอายที่ต้องมาเปิดเผยด้านบ้าๆแบบนี้ให้คนอื่นรู้ แต่ก็ช่างมัน คิดซะว่าเราเล่าเรื่องในนิทานนะคะ
   ปกติเราเป็นคนที่มีนิสัยสดใสร่าเริง จนช่วงที่ขึ้นมัธยม3 เราเริ่มรู้จักความรู้สึกกดดัน ความเครียด และความรู้สึกที่โดนคาดหวัง มันเป็นความรู้สึกที่แย่มากๆเลย เราร้องไห้จนไม่รู้จะร้องยังไงเเล้ว จนมันมาถึงจุดที่เรารับไม่ไหว เราเลยตัดสินใจทำเรื่องบ้าๆนี้ขึ้นมา นั้นคือการ"ผูกคอ"ใช้แล้ว ผูกคอ แต่เป็นการผูกคอที่ตลกนะเอาจริง เป็นการผูกคล้องคอตัวเองแล้วเอาปลายเชือกอีกด้านไปผูกไว้กับราวตากผ้าง่อยๆ ความรู้สึกที่ทิ้งตัวตอนนั้นคือหายใจไม่ออก เจ็บคอ อยากดิ้นให้หลุด แต่เหมือนคนบนฟ้าจะเห็นใจ ไม่อยากเห็นเราทำท่าไส้เดือนดิ้น เลยทำให้ราวตากผ้าหัก😂 จนโดนคนที่บ้านว่า เราก็เลยเปลี่ยนเป็นอีกวิธีคือการกรีดข้อมือ กรีดแขน แรกๆก็กรีดบางๆให้เลือดซิบ ให้มีความรู้เจ็บๆแสบๆ ให้รู้ว่าตอนนี้เราต้องอยู่นะ อย่าพึ่งไปไหน เราเลยอยากถามชาวเน็ตว่าเราผิดหรอที่เรากรีดแขนเพื่อย้ำเตือนตัวเองไม่ให้ทำอะไรที่หนักมากกว่านี้