คือเราแอบชอบผู้ชายคนนึงเขาเป็นพนักงานเซเว่นแถวบ้านเขาเป็นคนที่หน้าตาดีมาก จนเราไม่กล้าชอบต่อจนเวลาผ่านไป1ปีครึ่งๆอยู่ๆเขาก็ทักเราเหมือนจะจีบเรา ที่สนใจในตัวเขาอยู่แล้วยิ่งรู้สึกดีไปอีก เราคุยกันได้ไม่นานเราก็ไปมีอะไรกับเขาโดยที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน(เขาคือผู้ชายคนแรกในชีวิต)จากนั้นเรามีปัญหากันเราเลยทะเลาะกัน เราเป็นคนที่ปากแข็งมากๆแต่ในใจเรารักเขามากอยากมีเขาในชีวิตแล้วเราเป็นคนปากไม่ตรงกับใจเราเลยด่าเขาด้วยถ้อยคำหยาบคายแล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลยเรารักเขามากเครียดจนกินยาฆ่าตัวตายจนเป็นโรคซึมเศร้าเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราอกหักจากเขาเวลาเราโพสต์คิดถึงเราตั้งใจให้เขารู้ว่าเราคิดถึงเขาแต่เขามีเเฟนไปแล้ว แล้วเรื่องของเราก็จบมาหลายเดือนแล้วแต่เรายังรักเขาเหมือนวันแรกที่คิดจะรัก แล้วทุกวันนี้เราก็ยังเจอกันอยู่บ่อยๆเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน แต่ทำเหมือนไม่รู้จักกันเหมือนว่าเรื่องราวแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้น เราก็ทำตัวปกติเวลาเจอหน้ากันแต่ในใจเราเจ็บมากเราต้องการเขา แต่เราไม่รู้จะบอกเขายังไง
ทุกวันนี้ก็เจอกันค่ะเพราะเขาเป็นพนักงานเซเว่นแถวบ้านเราเจอหน้ากันตลอดเขาก็มีทักบ้างว่าเป็นไงสบายดีไหม แต่ว่าเราอยากตัดใจจากเขาเพราะเขาเริ่มใหม่ไปแล้วเราควรทำยังไงดีคะ เจอหน้ากันตลอดเราลืมเขาไม่ลงจริงๆเรารักเขามากอยากคุยอยากถามว่าสบายดีไหมแต่เราไม่กล้าเพราะความปากแข็งของตัวเอง ทุกวันนี้นอนร้องไห้ต้องกินยานอนหลับตลอด
ตัดใจยังไงดีคะ
ทุกวันนี้ก็เจอกันค่ะเพราะเขาเป็นพนักงานเซเว่นแถวบ้านเราเจอหน้ากันตลอดเขาก็มีทักบ้างว่าเป็นไงสบายดีไหม แต่ว่าเราอยากตัดใจจากเขาเพราะเขาเริ่มใหม่ไปแล้วเราควรทำยังไงดีคะ เจอหน้ากันตลอดเราลืมเขาไม่ลงจริงๆเรารักเขามากอยากคุยอยากถามว่าสบายดีไหมแต่เราไม่กล้าเพราะความปากแข็งของตัวเอง ทุกวันนี้นอนร้องไห้ต้องกินยานอนหลับตลอด