เมื่อวานตอนเย็นได้ยินเสียงแมวไอ เดินหาตัวแต้ไม่เจอ ถามพ่อพ่อก็บอกหายไปตั้งแต่เช้าแล้ว ไม่เจอเลย...นี่ก็เดินวนๆหาจุดที่นางชอบไปนอนแอบในบ้าน ก็หาไม่เจออีก ก็คิดว่าคงออกไปเดินช้างนอก เดี๋ยวทุ่ม2ทุ่มก็คงกลับ(นางชอบไปหาที่นอนอาบแดดตามแนวกำแพง) ใจนึงก็พยายามบอกตัวเองว่า นางเเก่แล้ว มีโรคประจำตัว ถ้าวันนึงจะตาย จะหายไปด้วยหลายสาเหตุก็เพราะเค้าหมดกรรมแล้ว...แต่ก็เดินตะโกนเรียก....เพื่อนบ้านกับลูกค้ามาซื้อชองก็เดินด่อมๆมองๆเหมือนหาอะไร

เรา : ไม่อยู่ค่ะ หนีเที่ยว หาตัวยังไม่เจอเลย หายไปตั้งแต่เช้าแล้ว
ลค : เอ่าหายไปไหนได้ไง อย่างงี้ทำไงอ่ะ มันไปแอบนอนตรงไหนไหม...(แล้วก็ช่วยเดินหา..ขวัญใจลูกค้า ตบลูกค้าเก่ง ตบจนมีแฟนคลับ)

เมื่อวานเราง่วงมากปิดบ้านเร็ว ก่อนปิดก็ตะโกนบอกว่ากลับไม่ทันประตูปิด ไปเรียกที่หน้าต่างห้องนอนนะ...แล้วเราก็หลับไป ตื่นมาเที่ยงคืน ลองเดินไปเรียกตรงหน้าต่างห้องนอนชั้น3

เรา : อ้วนหนูอยู่ไหน ไม่กลับบ้านเหรอ
เมี๊ยววววววว...แล้วก็เงียบไป
เรา  : เฮ้ย...เสียงหนูอยู่ตรงไหน ...อ้วน
เมี๊ยววววววว
เรา : แปปนะเสึยงมันก้อง อยู่หลังบ้านเหรอ

วิ่งลงไปดู หาแมวไม่เจอ ไเ้ยินเสียงดังมาจากหลังบ้านเพื่อนบ้าน ปีนกำแพงก็ไม่ได้ เรียกลูกไปเรียกลูกมา เอ่าแมวเจ้าถิ่นสายโหดมาเฉยเลย! ไม่ได้ล่ะ เดี๋ยวขย่ำลูกเรา  เลยวิ่งไปเปิดประตูบ้าน ไปแอบดูตรงรั้วบ้านเค้า แต่เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ออกมา ใจคิดว่าหรือแมวตัวอื่น หรือบาดเจ็บ หรือกลัวโดนกัดเลยออกไม่ได้ ...ก็เลยตัดใจ บอกตัวเองว่า คงไม่ใช่ๆ แล้วก็กลับเข้าบ้าน แมวก็เงียบไป ตี2 ได้ยินแมวร้องเรียกอีก แต่รอบนี้มีเจ้าถิ่นเดินวนบนหลังคาบ้าน...ทำอะไรไม่ได้แล้ว ถ้าเรียกออกมาเจอกัดเเน่ (ใช้คำว่าเจ้าถิ่นไม่ได้ มันเป็นแมวหง่าวยังไม่ทำหมันของบ้านซอย5 ตัวนี้มาวนเวียนบ้านเราทุกวัน ไล่กัดแมวเรา แมวทุกตัวที่เดินผ่านหลังคาบ้านเรา)

ตี5พี่เรียกไปตลาดบางแค ไม่รู้คิดอะไรอยากกินปลาทู เลยซื้อกลับมาด้วย ตอนเช้าพ่อถามว่าเจอแมวไหม เราบอกไม่เจอ ตายแล้วมั้ง ถ้ามันยังอยู่ก็คงกลับมา (พูดเหมือนปลอบใจตัวเอง และไม่ให้ความหวังตัวเองแล้ว...เพราะเครียดง่าย ถ้ากังวลจะนอนไม่ได้) กลับมาบ้านกินข้าวเข้าสวน ตะโกนเรียกแมวนางก็ยังไม่กลับ

เราหลับตอน10โมงเช้า 11โมงพ่อโทรมาหา เเต่เรารับไม่ทัน ใจนึงคิดว่าถ้าเรื่องด่วยเดี๋ยวพี่ชายก็โทรมาย้ำอีก แต่ก็เงียบไป หรือพ่อเจอแมว แต่เจอแล้วก็ไม่มีอะไรให้ปลาทูที่ปกติฝากคนอื่นซื้อทุกเช้าก็ได้นี่...หรือมันเจ็บ มันป่วยถ้าไม่ลงไปแล้วช่วยไม่ทันจะทำไง ....คิดเยอะะะะ สุดท้ายเลยลงไปดู

พ่อ : พี่ข้างบ้านบอกว่าแมวเรานอนอยู่บ้านเค้า จะไปเอาเลยหรือปล่อยนอนไปก่อน

นี่...ผิดวิสัยไปนอนบ้านคนอื่น ให้คนอื่นเข้าหา?? ไม่น่าใช่หล่ะ เลยเข้าไปหาพี่ข้างบ้าน

พขบ. : เค้านอนอยู่หลังบ้านครับ ผมเดินเข้าไปคุยมาตะกี้ แต่ผมจับเค้าไม่ได้ เค้าขู่ครับ ...เข้ามาเลยครับ

นี่ : เมื่อวานหนูได้ยินเสียงเค้า แต่หนูเข้าไปเอาเค้าออกมาไม่ได้ พยายามเข้าทุกช่องแล้วแต่ก็ไม่ได้อีก เรียกไปสักพักแมวตัวอื่นมา หนูกลัวเค้าโดนกัดเลยหยุด

พอเข้าไปหลังบ้าน เจอนางนอนพรางตัวหลบอยู่ในกองไม้...เนียลเชียว ลองคุยดุ เห็นท่าทางเค้ากลัว หวาดระแวง  ตาวาวลิ้นเปลี่ยนสี น่าจะเครียด แล้วแดดก็ร้อนมาก ...พอคุยกับนาง นาวก็ตอบ ลองล้วงมือไปลูบก้น นางก็ยอมให้ลูบ เลยใช้วิธีหิ้วหนังคอ เวลาเค้าตกใจจะได้ป้องกันตัวได้ ยิ่งอุ้มออกมาเจอถนน..ยิ่งต้องระวัง เค้ากลัวรถ ต้องหิ้วหนังคอ ล็อคขาหลังกันถีบตัวหนี เดี๋ยวโดนรถสอยไปกิน..หิ้วกลับมาบ้านปล่อยนางลง นางรีบวิ่งเข้าในบ้าน เดินวนเหมือนหาของกิน...ถามป๋าว่าปลาทูอยู่ไหน ป๋าบอกว่าให้คนอื่นไปเพราะเห็นมันไม่อยู่...

โหวววว ดวงเองเลยนะ! แม่เองอยากกินปลาทูเลยซื้อมาเหมือนกัน....ลาบปาก หนีเที่ยวแล้วได้กินของดี!! ครั้งหน้าอย่าหาทำ เกรงใจเพื่อนบ้าน ตะโกนเรียกแมวทั้งคืน!!


ใจแกว่งมาก ถ้าแมวตายจะทำไง เอาตัวน้องมาเลี้ยงหน้าบ้านแทนเหรอ เพราะต้องมีตัวหลักจับหนู ...อิตัวน้องก็ขี้กลัวจัด แถมตบกัดไม่เป็นโดนลูกค้าหยุมทั้งวันทั้งคืนแน่

โล่งอก!!เลยอ่ะ แค่เจอแมว...เลี้ยงปิดไม้ได้ เพราะบ้านเปิดรอบทิศ ปกติแมวไม่ค่อยเที่ยว มีบ้างที่แค่ไปนอนตามแนวกำแพง ...ดูจากนิสัยมั่นใจหายห่วงว่าใครคงอุ้มไปไม่ได้ หวงตัวหนักมากกับคนอื่น ขู่เก่ง ตบเก่งด้วย แม่เองก็กลัวเองเหมือนกัน เดาใจยาก