วันนี้ถึงจะชนะ แต่ทัศนคติการเล่นยังเป็นแบบเดิมๆ
1. กองหน้ามีหน้าที่บุก กองหลังมีหน้าที่รับ หรือแม้แต่กองกลาง ก็ยังแบ่งเป็นกลางรุกกับกลางรับ
ถ้ายังมีทัศนคติในการเล่นแบบเดิมๆแบบนี้ รวมทั้งพละกำลังในการเล่น ที่ไม่ฟิตเพียงพอ ทำให้ไม่ได้เห็นภาพแบบในเจลึค ที่คนที่เล่นเกมรุก ลงมาช่วยเกมรับ หรือ คนที่เล่นเกมรับ ขึ้นไปช่วยเกมรุก เพราะเล่นแบบนี้มันต้องขึ้นสุดลงสุด ใช้พลังงานมาก นักเตะไทยที่ว่าเก่งๆ เลยโดนจับนั่งสำรอง เวลาไปเล่นเจลีค เพราะต้องโดนจับปรับทัศนคติในการเล่น รวมทั้งเพิ่มพละกำลังความฟิตให้ได้เสียก่อน
เล่นแบบนี้ เจอทีมที่เล่นแบบเดียวกัน ก็พอเอาตัวรอดได้ อาศัยความสามารถเฉพาะตัวที่เหนือกว่า ก็เอาชนะได้ แต่พอเจอทีมที่เล่นเพรสซิ่ง ขึ้นสุดลงสุด ช่วยกันทั้งทีม เลยกลายเป็นว่า จำนวนคนที่เล่นเวลารุก ก็มีคนน้อยกว่า รุกไม่ขึ้น เวลารับ ก็โดนเจาะง่ายๆ เพราะเจอแบบ 2 ต่อ 1 ประจำ ที่เห็นชัดๆวันนี้คือทางฝั่งซ้าย เป็นบ่อให้เจาะตลอด พอเขาเติมคนเข้ามาบุกทางฝั่งนี้ ของเราแทนที่จะเสริมคนเข้าไปช่วยกัน ดันยืนมองเพื่อนเล่นซะงั้น นี่ถ้าเจอเกาหลี ญี่ปุ่น หรือแม้แต่เวียดนาม ก็คงเสร็จแหงๆ แพ้บอลสไตล์วิ่งสู้ฟัดตามฟอร์ม
2. นักเตะตัวเล็ก ไม่ก็เตี้ยไปเลย ดูผอมแห้งแรงน้อย หรือพูดง่ายๆคือ "ขี้ก้าง"
โภชนาการ วิทยาศาสตร์การกีฬา คงไม่อยู่ในหัวเลย เวลาปะทะกัน ก็จะเห็นภาพที่ล้มลุกคลุกคลานตลอด แล้วก็ขึ้นอยู่กับกรรมการในแต่ละนัด บางนัดกรรมการก็เป่าให้ บางนัดก็ปล่อยผ่าน เวลาโดนชนล้ม ก็เสียบอล โดนฉกไป ทำเกมไม่ได้
ไม่ต้องไปมองไกลถึงเกาหลี ญี่ปุ่น เอาแค่เวียดนาม เราจะเห็นนักเตะเวียดนามรุ่นนี้ กล้ามขึ้นกันทั้งนั้น เจอปะทะที นักเตะไทยโดนชนกระเด็น เสียบอลกันง่ายๆ (แล้วก็มาแก้ตัวบอกว่านักเตะเวียดนามเล่นแรง)
เอาแค่ 2 เรื่องหลัก ซึ่งคงแก้ไม่ได้แล้วในนักเตะ U20 ชุดนี้ ก็คงไปหวังเอากับชุด U8 ว่าจะปรับทัศนคติในการเล่นได้ทัน ก่อนที่จะโตมาทดแทนรุ่นพี่ๆ ไม่งั้นก็จะพายเรือวนในอาเซียน ไม่ออกไปไหนเสียทีแบบที่เป็นอยู่แบบนี้
---------------------------------------------------------------------------------------------
ที่ตั้งกระทู้แบบนี้ เพราะอยากให้ปรับเปลี่ยนทัศนคติกันเสียที เห็นนักบอลกี่รุ่นต่อกี่รุ่น ก็ยังคิดแบบเดิมทำแบบเดิม แล้วบอลไทยมันจะไปพัฒนากันได้ยังไง ถ้าเทียบกับวงการวอลเล่ย์บอลหญิง เรามีโค้ชที่คิดถูก หาวิธีที่เหมาะสมให้กับนักวอลเลย์หญิงไทยได้ แล้วถ่ายทอดรุ่นต่อรุ่น วอลเลย์บอลหญิงไทยเลยไประดับโลกแล้ว รุ่นเก่าไปรุ่นใหม่มา ก็ยังเก่งเหมือนเดิม โดยชาติในอาเซียนก็ยังคิดไม่ออก คงยังงงๆกันอยู่ว่าจะทำยังไงให้สู้กับไทยได้ ก็เหมือนกับบอลไทยตอนนี้ ก็ยังยืนงงในดงกล้วยอยู่ ว่าจะทำยังไงให้สู้กับเกาหลี ญี่ปุ่นได้ มันเป็นเรื่องของทัศนคติล้วนๆคร้าบบบบบบบ
ดูบอล U20 ถึงชนะ 3-0 แต่ก็ยังมีจุดอ่อนที่แก้ไม่หายแบบเดิมๆ
1. กองหน้ามีหน้าที่บุก กองหลังมีหน้าที่รับ หรือแม้แต่กองกลาง ก็ยังแบ่งเป็นกลางรุกกับกลางรับ
2. นักเตะตัวเล็ก ไม่ก็เตี้ยไปเลย ดูผอมแห้งแรงน้อย หรือพูดง่ายๆคือ "ขี้ก้าง"
โภชนาการ วิทยาศาสตร์การกีฬา คงไม่อยู่ในหัวเลย เวลาปะทะกัน ก็จะเห็นภาพที่ล้มลุกคลุกคลานตลอด แล้วก็ขึ้นอยู่กับกรรมการในแต่ละนัด บางนัดกรรมการก็เป่าให้ บางนัดก็ปล่อยผ่าน เวลาโดนชนล้ม ก็เสียบอล โดนฉกไป ทำเกมไม่ได้
ไม่ต้องไปมองไกลถึงเกาหลี ญี่ปุ่น เอาแค่เวียดนาม เราจะเห็นนักเตะเวียดนามรุ่นนี้ กล้ามขึ้นกันทั้งนั้น เจอปะทะที นักเตะไทยโดนชนกระเด็น เสียบอลกันง่ายๆ (แล้วก็มาแก้ตัวบอกว่านักเตะเวียดนามเล่นแรง)
เอาแค่ 2 เรื่องหลัก ซึ่งคงแก้ไม่ได้แล้วในนักเตะ U20 ชุดนี้ ก็คงไปหวังเอากับชุด U8 ว่าจะปรับทัศนคติในการเล่นได้ทัน ก่อนที่จะโตมาทดแทนรุ่นพี่ๆ ไม่งั้นก็จะพายเรือวนในอาเซียน ไม่ออกไปไหนเสียทีแบบที่เป็นอยู่แบบนี้
---------------------------------------------------------------------------------------------
ที่ตั้งกระทู้แบบนี้ เพราะอยากให้ปรับเปลี่ยนทัศนคติกันเสียที เห็นนักบอลกี่รุ่นต่อกี่รุ่น ก็ยังคิดแบบเดิมทำแบบเดิม แล้วบอลไทยมันจะไปพัฒนากันได้ยังไง ถ้าเทียบกับวงการวอลเล่ย์บอลหญิง เรามีโค้ชที่คิดถูก หาวิธีที่เหมาะสมให้กับนักวอลเลย์หญิงไทยได้ แล้วถ่ายทอดรุ่นต่อรุ่น วอลเลย์บอลหญิงไทยเลยไประดับโลกแล้ว รุ่นเก่าไปรุ่นใหม่มา ก็ยังเก่งเหมือนเดิม โดยชาติในอาเซียนก็ยังคิดไม่ออก คงยังงงๆกันอยู่ว่าจะทำยังไงให้สู้กับไทยได้ ก็เหมือนกับบอลไทยตอนนี้ ก็ยังยืนงงในดงกล้วยอยู่ ว่าจะทำยังไงให้สู้กับเกาหลี ญี่ปุ่นได้ มันเป็นเรื่องของทัศนคติล้วนๆคร้าบบบบบบบ