[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปุถุชนอย่างผมพยายามที่จะไม่แสดงความเห็นเรื่องนิพพาน เพราะเราสามารถเข้าใจบริบทของนิพพานได้บ้างจากพระไตรปิฎก หรือคัมภีร์ขั้นอรรถกถา แต่ การแสดงธรรม เรื่องนิพพานโดยพระอาจารย์คึกฤทธิ์ นี้ไม่มีในพระไตรปิฎก (น้อมรับความเห็นแย้งครับ )
ผมขอคัดค้านการแสดงธรรม ให้อรรถะของธรรม ที่คิดเอง โดยพระอาจารย์คึกฤทธิ์ ..(ผมจะยกพระไตรปิฎก หรือคัมภีร์ขั้นอรรถกถามาคัดค้าน)
https://youtu.be/hOMxKKic1Vk

 พระอาจารย์คึกฤทธิ์  นาทีที่ 40:40
..ลองหยุดภาพตรงนี้ขณะที่วิญญาณดวงนี้ดับไป..หยุด..วิญญาณดวงใหม่ยังไม่เกิดขึ้น..อารมณ์ใหม่ก็ยังไม่มี อารมณ์เก่าก็ดับไปแล้ว..ณ ที่นี้ วิญญาณก็ไม่มี รูปก็ไม่มี นามก็ยังไม่เกิดขึ้น..ตรงนี้คือความว่าง..ที่ๆไม่มีอะไรเกิดไม่มีอะไรดับ..เพราะเกิดดับนั่นคือขันธ์ 5 เกิดดับ..แต่ณที่นี้ขันธ์ 5 ไม่มี...ฉะนั้นสภาวะว่างๆตรงนี้เป็นสภาวะที่มีอยู่..และสภาวะว่างๆตรงนี้เป็นคนรู้การดับของวิญญาณ..การเกิดของวิญญาณ..เพราะในเมื่อวิญญาณไม่ใช่เราเพราะเราสั่งมันไม่ได้......นั่นแสดงว่ามีสิ่งสิ่งหนึ่งที่รู้วิญญาณเกิดดับอยู่ตลอดเวลา..สิ่งสิ่งนั้นจะต้องละเอียดกว่าวิญญาณเป็นที่รองรับของวิญญาณ..เป็นคนที่เข้าไปรู้วิญญาณได้. ในเมื่อวิญญาณที่ดับไปแล้วและสิ่งที่เข้าไปรู้วิญญาณไม่ใช่วิญญาณ แสดงว่าสิ่งที่รู้วิญญาณไม่ได้ดับไปตามวิญญาณ  วิญญาณดับไปและวิญญาณดวงใหม่เกิดขึ้น. สิ่งๆหนึ่งที่กำลังรู้ว่าวิญญาณหายไป และวิญญาณใหม่เกิดขึ้น นั่นคือ ความว่างตรงนี้มันรู้ทุกเรื่องใช่ม่ะ แต่มันไม่ได้เกิดดับไปกับวิญญาณ ดังนั้นอาตมาจึงเปรียบให้ดูหยาบๆว่า โยมเห็นแมวตั้งแต่เล็กตั้งแต่เกิดมา จนกระทั่งตายคนเอาไปเผา เหลือขี้เถ้า ถ้าโยมเป็นแมวโยมจะไม่เห็นขี้เถ้าของตัวเอง แต่นั่นแสดงว่าโยมไม่ใช่แมว แมวไม่ใช่โยม ผู้สังเกตไม่ใช่สิ่งที่ถูกสังเกต สิ่งที่ถูกสังเกตก็เป็นสิ่งหนึ่งผู้สังเกตก็เป็นสิ่งหนึ่ง พระพุทธเจ้าให้เรารู้จัก แยกผู้สังเกตและสิ่งที่ถูกสังเกตออกจากกัน ..นั่นก็คือวิมุตหรือนิพพานรู้การเกิดขึ้นของวิญญาณ รู้การหายไปรู้การเกิดขึ้นใหม่รู้การหายไป แต่ตัวมันเองสแตนบายอยู่ตลอดเลยนิ่งสนิทไม่เกิดไม่ดับ แต่รู้การเกิดดับของทุกสิ่งทุกอย่าง เข้าใจไหมเห็นภาพทั้งหมดนี้โดยพุทธวจนทั้งนั้น
------------------
(จขกท..สรุป) :  พระอาจารย์คึกฤทธิ์ อธิบายว่า 
1..มีสภาวะว่างๆระหว่างที่ วิญญาณดวงเก่าดับ และวิญญาณดวงใหม่เกิด และ ณที่นี้ขันธ์ 5 ไม่มี แต่มีวิมุตหรือนิพพานซึ่งสแตนบายอยู่ตลอดเลยนิ่งสนิทไม่เกิดไม่ดับ 
2..นิพพานรู้การเกิดดับของวิญญาณ 
-------------------
@@@@@@
พระอาจารย์คึกฤทธิ์ : มีสภาวะว่างๆระหว่างที่ วิญญาณดวงเก่าดับ และวิญญาณดวงใหม่เกิด และ ณที่นี้ขันธ์ 5 ไม่มี แต่มีวิมุตหรือนิพพานซึ่งสแตนบายอยู่ตลอดเลยนิ่งสนิทไม่เกิดไม่ดับ 
(จขกท.) ขอคัดค้านโดยอ้าง 
1..พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔๐  พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗ มหาปัฏฐานปกรณ์ ภาค ๑
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้[๒๓] นัตถิปัจจัย คือ จิตและเจตสิกธรรม ที่ดับไปแล้วโดยไม่มีธรรมอื่นคั่น เป็นปัจจัยแก่จิตและเจตสิกธรรมที่เกิดขึ้นติดต่อกัน โดยนัตถิปัจจัย
[๒๔] วิคตปัจจัย คือ จิตและเจตสิกธรรมที่ไปปราศแล้วโดยไม่มีธรรมอื่นคั่น เป็นปัจจัยแก่จิตและเจตสิกธรรม ที่เกิดขึ้นติดต่อกัน โดยวิคตปัจจัย
****************
2..คู่มือพระอภิธัมมัตถสังคหะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จิตและเจตสิกทั้งหลายที่ดับไปแล้ว โดยไม่มี ระหว่างคั่น เป็นปัจจัยช่วยอุปการะแก่นามธรรมทั้งหลายที่เกิดขึ้นใหม่ติดต่อกัน อัน เป็นปัจจุบัน ด้วยอำนาจแห่งปัจจัย ๔ คือ อนันตรปัจจัย สมนันตรปัจจัย นัตถิปัจจัย และ วิคตปัจจัย
.. อนนฺตรปจฺจโย คือ อนันตรปัจจัย หมายถึงความเกิดติดต่อกันของจิต โดยไม่มีระหว่างคั่น
.. สมนนฺตรปจฺจโย คือ สมนันตรปัจจัย หมายถึง ความเกิดติดต่อกันตาม ลำดับแห่งจิตโดยไม่มีระหว่างคั่น
.. นตฺถิปจฺจโย คือ นัตถิปัจจัย หมายถึง ความที่ไม่มีแล้ว จึงจะเป็นปัจจัย ให้เกิดนามได้
.. วิคตปจฺจโย คือ วิคตปัจจัย หมายถึง ความที่ปราศจากไปแล้วนั้น จึงเป็นปัจจัยให้เกิดนามได้
@@@@@
พระอาจารย์คึกฤทธิ์ : นิพพานรู้การเกิดดับของวิญญาณ
(จขกท.) ขอคัดค้าน " มีตรงไหนในพระไตรปิฎก ว่า นิพพานรู้การเกิดดับของวิญญาณ 
(จขกท.) 1..ในพระสูตรกล่าวว่า ในพระนิพพานนั้น ชื่อว่าไม่มีอารมณ์ อรรถกถา ชี้แจงว่าเพราะไม่มีอารมณ์อะไรๆ เป็นที่ยึดเหนี่ยว  2....แต่นิพพานเป็น อารมณ์ หรือผู้ถูกรู้ ดังแสดงใน นิพพานสูตรที่ ๑ ว่า พระนิพพานท่านเรียกว่า อายตนะเพราะเป็นอารัมมณปัจจัย หริอเป็นอารมณ์ของโลกุตตรจิต(มรรคญาณและผลญาณ) เป็นต้น " ดังแสดงใน พระสูตรและ อรรถกถาข้างล่าง
นิพพานสูตรที่ ๑
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้[๑๕๘] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้
             สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ก็สมัยนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงชี้แจงให้ภิกษุทั้งหลายเห็นแจ้ง ให้สมาทาน ให้อาจหาญ ให้ร่าเริง ด้วยธรรมีกถาอันปฏิสังยุตต์ด้วยนิพพาน ก็ภิกษุเหล่านั้นกระทำให้มั่น มนสิการแล้วน้อมนึกธรรมีกถาด้วยจิตทั้งปวงแล้ว เงี่ยโสตลงฟังธรรม ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย อายตนะนั้นมีอยู่ ดิน น้ำ ไฟ ลม อากาสานัญจายตนะวิญญาณัญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ โลกนี้ โลกหน้าพระจันทร์และพระอาทิตย์ทั้งสอง ย่อมไม่มีในอายตนะนั้น ดูกรภิกษุทั้งหลายเราย่อมไม่กล่าวซึ่งอายตนะนั้นว่า เป็นการมา เป็นการไป เป็นการตั้งอยู่ เป็นการจุติ เป็นการอุปบัติ อายตนะนั้นหาที่ตั้งอาศัยมิได้ มิได้เป็นไป หาอารมณ์มิได้นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์ ฯ
อรรถกถา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้1...อรรถกถาปฐมนิพพานสูตร
....บทว่า ตทายตนํ ได้แก่ เหตุนั้น. ท อักษร ทำการเชื่อมบท.
               จริงอยู่ พระนิพพานท่านเรียกว่า อายตนะ เพราะอรรถว่าเป็นเหตุ โดยเป็นอารัมมณปัจจัยแก่มรรคญาณและผลญาณเป็นต้น เหมือนรูปารมณ์เป็นต้น เป็นอารัมมณปัจจัยแก่จักขุวิญญาณเป็นต้น.
....อนึ่ง ...ชื่อว่าไม่มีอารมณ์ เพราะไม่มีอารมณ์อะไรๆ เป็นที่ยึดเหนี่ยว และเพราะไม่มุ่งถึงอารมณ์ที่อุปถัมภ์ เหมือนสัมปยุตธรรมมีเวทนาเป็นต้น แม้ที่มีสภาวะเป็นอรูป (เป็นนาม) ฉะนั้น พระนิพพานนั้น ท่านจึงกล่าวว่าอายตนะ.
2...อรรถกถาธรรมสังคณีปกรณ์
....   พระนิพพานย่อมยังธรรมไม่มีโทษให้น้อมไปในตน เพราะเป็นอารัมมณาธิปติปัจจัย.
@@@@@@@@@@@@@@@